Μιχάλης Γκαζές
| Μιχάλης Γκαζές | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1905 Θεσσαλονίκη |
| Θάνατος | 30 Δεκεμβρίου 1942 Θεσσαλονίκη |
| Αιτία θανάτου | τραύμα από πυροβολισμό |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Θρησκεία | Ιουδαϊσμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εθνικών Μειονοτήτων Δύσης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός τυπογράφος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης) |
Ο Μιχάλης Γκαζές (ή Μισέλ Καζές) (1905-1942) ήταν Έλληνας εβραϊκής καταγωγής από τη Θεσσαλονίκη, τυπογράφος και βουλευτής του ΚΚΕ. Εκτελέστηκε από τους Γερμανούς το 1942.
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νεανικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μιχάλης Γκαζές γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη (κατ΄ άλλους στην Καστοριά) το 1905. Το επάγγελμά του ήταν τυπογράφος και από νεαρή ηλικία εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 1932 εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών Αγροτών από τις ξεχωριστές λίστες της Ισραηλιτικής κοινότητας.[1][2] Το 1933 μετέβη στη Σοβιετική Ένωση και σπούδασε στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εθνικών Μειονοτήτων Δύσης (KUNMZ)
Τον Ιούλιο του 1934 ο Γκαζές συνελήφθη με το Ιδιώνυμο και εκτοπίστηκε στην Ανάφη.
Δικτατορία Μεταξά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη δικτατορία του Μεταξά πέρασε στην παρανομία και ήταν από τους υπεύθυνους του παράνομου εκδοτικού μηχανισμού του Ριζοσπάστη στην Αθήνα. Συνελήφθη τον Οκτώβριο του 1939, φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία και αργότερα στην Κέρκυρα στην Ακτίνα Θ΄. Εκεί έγραψε αναλυτική έκθεση για την ανακάλυψη από την Ασφάλεια των δύο παράνομων τυπογραφείων του ΚΚΕ στην Αθήνα, στην οδό Μιχαήλ Βόδα 227 και στην Ηλιούπολη.[3] Αυτή την έκθεση χρησιμοποίησε ο Νίκος Ζαχαριάδης το 1950 για να ενοχοποιήσει τον Γιώργη Σιάντο.
Ο Γκαζές καταγγέλθηκε από την Παλιά Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ ως ο χαφιές για τη σύλληψη από την Ασφάλεια του Σιάντου και του Σκαφίδα τον Νοέμβριο του 1939, ένα μήνα μετά τη σύλληψή του. Η καταγγελία αυτή δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη στις 25-12-1939[4]
Κατοχή και εκτέλεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις αρχές του 1940 υπέγραψε δήλωση μετανοίας και αποφυλακίστηκε.[5] Ο Γκαζές φέρεται ότι έκανε τη δήλωση για να αποφυλακιστεί και να ανατρέψει τις κατηγορίες των συντρόφων του ως "χαφιέ της Ασφάλειας".[6] Μετά την αποφυλάκισή του επέστρεψε στην Αθήνα, αλλά δεν κατάφερε να ανατρέψει τις εις βάρος του καταγγελίες και στην Κατοχή που επακολούθησε εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Στα τέλη του 1941 συνελήφθη από τους Γερμανούς και κλείστηκε σtις φυλακές Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκης. Στις 30-12-1942 εκτελέστηκε στη Θεσσαλονίκη από τους Γερμανούς ως αντίποινα σε αντιστασιακή ενέργεια.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄ τόμος 1919-1949, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012
- Το ΚΚΕ, επίσημα κείμενα, τόμοι Δ', εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1975
- Άγγελος Ελεφάντης "Η επαγγελία της αδύνατης επανάστασης", Εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 1976
- Βασίλης Νεφελούδης "Ακτίνα Θ'", Εκδόσεις της Εστίας, Αθήνα 2007
- Περικλής Ροδάκης: "Νίκος Ζαχαριάδης", Εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 2007