Μιρ Μοσούν Ναβάμπ
| Μιρ Μοσούν Ναβάμπ | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1833 Σουσά |
| Θάνατος | 1918 Σουσά |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | ζωγράφος, συγγραφέας, καλλιγράφος, μουσικολόγος και ειδικός στην λογοτεχνία |
| Υπηκοότητα | Ρωσική Αυτοκρατορία και Λαϊκή Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Ο Μιρ Μοσούν Ναβάμπ (αζέρικα: Mir Möhsün Nəvvab) (1833, Σούσα - 1918, Σούσα ) κατέχει εξέχουσα θέση στην ιστορία του πολιτισμού του Αζερμπαϊτζάν ως ο τελευταίος εκπρόσωπος της παλιάς παραδοσιακής σχολής των επιστημών, των τεχνών και των γραμμάτων. [1] Ο Ναβάμπ ήταν μια πολύπλευρη και πολυτάλαντη προσωπικότητα της εποχής του. Έχει μείνει γνωστός ως ποιητής, καλλιτέχνης, ιστορικός μουσικής, αστρονόμος, ξυλουργός, χημικός και μαθηματικός.
Ο Ναβάμπ γεννήθηκε το 1833 στη Σούσα και πέρασε όλη του τη ζωή σε αυτήν την πόλη. [2] Η ζωή και τα έργα του αντικατοπτρίζουν μια περίοδο της ιστορίας, κατά την οποία το Αζερμπαϊτζάν βρισκόταν στο μεταίχμιο μεταξύ του παλιού και του νέου, των παραδόσεων και των νέων τάσεων στον πολιτισμό και γενικά στον τρόπο ζωής. Και, παρόλο που ο Ναβάμπ παρέμεινε παραδοσιακός σε ό,τι έχει να κάνει με τις τέχνες, στη δημόσια ζωή του ήταν ένας προοδευτικός άνθρωπος, ο οποίος έκανε πολλά για να προωθήσει την ανάπτυξη του γραμματισμού, του πολιτισμού και των τεχνών στο Καραμπάχ.
Ο Ναβάμπ δημιούργησε εισήγαγε για πρώτη φορά την τυπογραφία στη Σούσα, και γενικότερα στο Αζερμπαϊτζάν. Δημοσίευσε επίσης τα ποιήματα των ποιητών του Καραμπάχ και τα διέδωσε στον τοπικό πληθυσμό. Ο Ναβάμπ ίδρυσε μια δεύτερη λογοτεχνική λέσχη στο Αζερμπαϊτζάν με την ονομασία Majlis-i-Faramushan (Λέσχη των ξεχασμένων) και επίσης ίδρυσε την πρώτη μουσική λέσχη, που είχε την επωνυμία Majlis-i-Khanende (Λέσχη των αοιδών).
Ο Ναβάμπ έγραψε περισσότερα από 20 βιβλία αφιερωμένα σε διαφόρους τομείς των επιστημών και των τεχνών. Είναι ο συγγραφέας του Vuzuh-ul-Argam (Η επεξήγηση των αριθμών), ενός σημαντικό έργο το οποίο περιέχει 82 κομμάτια mugams (μια πρωτότυπη αυτοσχεδιαστική κλασική παραδοσιακή μουσική, δημοφιλής στο Αζερμπαϊτζάν) και τραγούδια, που ακούγονταν στο Καραμπάχ εκείνη την εποχή. [3] Περιέχει, επίσης, πληροφορίες σχετικά με την προέλευση αυτών των mugams και τους κανόνες για την ερμηνεία τους. Ο Ναβάμπ είναι επίσης και ο συγγραφέας του βιβλίου Tezkirey-i-Navvab, το οποίο δίνει πληροφορίες για εκατό ποιητές και συγγραφείς του Καραμπάχ εκείνη την εποχή.
Ο Ναβάμπ ήταν επίσης ταλαντούχος καλλιτέχνης. Εικονογραφούσε ο ίδιος τα χειρόγραφά του με πολύχρωμες εικόνες και πορτρέτα και διακοσμούσε τους εσωτερικούς χώρους των κτηρίων με διάφορα στοιχεία. Πριν από την κατάληψη της Σούσας από τις αρμενικές δυνάμεις το 1992, κάποιες από αυτές τις διακοσμήσεις τοίχων διατηρούνταν στο σπίτι όπου έζησε, στο σχολείο όπου δίδαξε και στους μιναρέδες του κεντρικού τεμένους της Σούσας.
Ο Ναβάμπ πέθανε το 1918 στη Σούσα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «MİR MÖHSÜN NƏVVAB VƏ ONUN ELMİ İRSİ». xezer.libmks.az (στα αζέρικα). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2014.
- ↑ «Qarabağ ədəbiyyatı: xronoqraf > XIX əsr > Mir Möhsün Nəvvab». azerbaycanli.org (στα αζέρικα). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2014.
- ↑ Miklashevskaya, Nadejda (1954). «4». Soviet Encyclopedia. σελίδες 102–108.
|