Μεχμέτ Ναμίκ Πασάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μεχμέτ Εμίν Ναμίκ Πασάς
Προσωπικά στοιχεία
Θάνατος1892[1]
Κωνσταντινούπολη
ΕθνότηταΟθωμανός
ΥπηκοότηταΠολιτικός Στρατιωτικός
ΘρήσκευμαΙσλάμ
Αξίωμαμπεηλέρμπεης της Δαμασκού

Ο Μεχμέτ Εμίν Ναμίκ Πασάς (1804 – 1892) ήταν εξέχων Οθωμανός πολιτικός και στρατιωτικός μεταρρυθμιστής, ο οποίος θεωρείται ένας από τους ιδρυτές του σύγχρονου Οθωμανικού Στρατού. Υπηρέτησε υπό πέντε Σουλτάνους και ενήργησε ως σύμβουλος για τουλάχιστον τέσσερις από αυτούς. Ίδρυσε την Μεκτέμπ-ι-Χαρμπιγιέ (η Οθωμανική Στρατιωτική Ακαδημία), ήταν δύο φορές Αντιβασιλιάς από την επαρχία της Βαγδάτης, ήταν ο πρώτος πρέσβης της Υψηλής Πύλης στην Αυλή Σαιντ-Τζέιμς, διορίστηκε Σερασκέρ (Ανώτατος Διοικητής του Οθωμανικού Στρατού), υπηρέτησε ως Υπουργός Πολέμου, έγινε υπουργός και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Σέιχ-ουλ Βουζέρα (Επικεφαλής των Αυτοκρατορικών Υπουργών). Κατά τη διάρκεια μιας μακράς καριέρας και μακράς διάρκειας ζωής (έζησε ογδόντα οκτώ έτη), ήταν μία από τις προσωπικότητες που διαμόρφωσαν, σύμφωνα με τον Ιμπέρ Ορταϊλί, τον "μεγαλύτερο αιώνα" του Οθωμανικού κράτους (Imparatorluğun El Uzun Yüzyılı, 1983).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μεχμέτ Ναμίκ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, γιος του Χαλίλ Ραμίς Αγά, εκπαιδευτής στην Οθωμανική Αυλή, του οποίου ο παππούς είχε μεταναστεύσει από το Ικόνιο. Διδάχθηκε ιδιαιτέρως από τον πατέρα του μέχρι την ηλικία των δεκατεσσάρων, όταν, το 1816, διορίστηκε ως σακίρντ στη γραμματεία του Ντιβανί Χουμαγιούν (Αυτοκρατορικό Γραφείο) όπου περιείχε εκπαίδευση με μαθήματα στα αραβικά, τα περσικά, τη γραμματική, την τουρκική ορθοφωνία και θρησκευτικές μελέτες, καθώς και στα γαλλικά και τα αγγλικά. Εστάλη στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σουλτάνου Μαχμούτ Β΄ (1808-1839) και παρακολούθησε την γαλλική σχολή École Militaire βελτιώνοντας ταυτόχρονα την ικανότητά της γαλλικής γλώσσας που είχε ήδη αποκτήσει.

Κατά την επιστροφή του, ένα από τα καθήκοντα του Μωάμεθ Ναμίκ Εφέντη, ως μέλος της γραμματείας του Ντιβανί Χουμαγιούν, ήταν να ενταχθεί ως δεύτερος διερμηνέας στην Οθωμανική αντιπροσωπεία που υπέγραψε το 1826 τη Σύμβαση του Άκκερμαν με τους Ρώσους. Το 1826 επίσης, το τάγμα των Γενίτσαρων ήταν διαλυμένο, και στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την αναδιάρθρωση του στρατού, του δόθηκε η δουλειά της μετάφρασης γαλλικών κειμένων σχετικά με τους στρατιωτικούς τους κανόνες και τους κανονισμούς.

Όταν γύρισε στην Κωνσταντινούπολη, ο Ναμίκ Πασάς επανεντάχθηκε στη θέση του ως γενικός ταξιάρχης.

Πρέσβης στο Λονδίνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα τηλεγραφήματα από το Λονδίνο, ο Ναμίκ Πασάς είχε υποδείξει την ανάγκη μόνιμου αντιπροσώπου της Υψηλής Πύλης σε αυτές τις πρωτεύουσες όπως το Παρίσι και το Λονδίνο. Όταν μια πρεσβεία άνοιξε πράγματι στο Λονδίνο, ο Ναμίκ Πασάς ήταν ο πρώτος που κατείχε τη θέση. Παρέμεινε στο Λονδίνο από το 1834 έως το 1836, και είχε επαφές με πολιτικούς όπως ο κόμης Πάλμερστον και ο Γουέλινγκτον.[2] [3]

Ναυτικός Διοικητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την επιστροφή του στην Οθωμανική πρωτεύουσα, υπηρέτησε ως στρατηγός με το βαθμό φερίκ (αξίωμα μεταξύ του στρατηγού και αρχηηγού που συστάθηκε μετά τη διάλυση του τάγματος των Γενίτσαρων), και εστάλη στη Τραμπλούς (Τρίπολη στη σημερινή Λιβύη), παράλληλα με τον Ταχίρ Πασά να καταπολεμήσει τα επαναστατικά στρατεύματα. Δεκαπέντε μήνες αργότερα, η επανάσταση είχε συντριβεί και για την ανδρεία ο Ναμίκ Πασάς προήχθη (1837/1838, ο Σουλτάνος Αμπντούλ Μετζίτ άρχισε να βασιλεύει το 1839.) Αυτή η στρατιωτική του επιτυχία ήταν ένα σημείο καμπής στην καριέρα του, καθώς άνοιξε το δρόμο για πολλές θέσεις ως διοικητής του στρατού και το αυτοκρατορικό διαχειριστή, και τον οδήγησαν μακριά από την διπλωματία.

Οι απόγονοί του ζουν σήμερα ως επί το πλείστον στην Τουρκία (αν και κάποιοι βρίσκονται στις Η.Π.Α, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τη Σαουδική Αραβία), και πολλοί είναι εξέχουσες προσωπικότητες στο τουρκικό κατεστημένο. Ο αείμνηστος δισέγγονος, Αχμέτ Σιναπλί, έχει συγγράψει τα Σεϊχούλ Βουζέρα, Σερασκέρ Μεχμέτ Ναμίκ Πασάς, το μόνο βιβλίο μέχρι στιγμής αφιερωμένο σε αυτόν τον Οθωμανό πολιτικό που είχε παρουσιαστεί σε όλη του τη ζωή ως το περήφανο και καθαρισμένο πρόσωπο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Faceted Application of Subject Terminology. 210081. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Berridge, Geoff. "British Diplomacy in Turkey, 1583 to the Present: A Study in the Evolution of the Resident Embassy". Martinus Nijhof. 2009
  3. Pardoe, Julia. "City of the Sultans" pg 267. Henry Colbourn. 1837