Μεροπώγων

Μεροπώγων
	;
Κατάσταση διατήρησης
	; Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Ζώα (Animalia);
Συνομοταξία:	Χορδωτά (Chordata);
Ομοταξία:	Πτηνά (Aves);
Τάξη:	Κορακιόμορφα (Coraciiformes);
Οικογένεια:	Μεροπίδες (Meropidae);
Γένος:	Μεροπώγων (Meropogon), Bonaparte, 1850;
Είδος:	Μεροπώγων του Φόρστεν;
Διώνυμο
	Meropogon forsteni; Bonaparte, 1850

Ο μεροπώγων του Φόρστεν (λατινική-επιστημονική ονομασία Meropogon forsteni), γνωστός με την κοινή ονομασία μελισσοφάγος της Κελέβης (αγγλ. Celebes bee-eater) ή «μελισσοφάγος με τη μοβ γενειάδα», είναι το μοναδικό είδος του γένους πουλιών μεροπώγων (μονοτυπικό γένος). Η επιστημονική ονομασία του είδους προέρχεται από το επώνυμο του Ολλανδού φυσιοδίφη Έλτιο Αλεγόντας Φόρστεν (Eltio Alegondas Forsten, 1811-1843).

Ο μεροπώγων είναι δενδρόβιο πτηνό που μοιάζει με στρουθιόμορφο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των μελισσοφάγων, τις μεροπίδες. Είναι ενδημικό πτηνό της μεγάλης νήσου Σουλαουέζι (εξελληνισμένη ονομασία Κελέβη) της Ινδονησίας. Συναντάται συχνά σε ξεφωτα μέσα σε πυκνό δάσος.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μεροπώγων είναι πολύχρωμο πουλί με μακριά ουρά, μακρύ, λεπτό και ελαφρώς καμπυλωμένο ράμφος, και ελαφρώς στρογγυλευμένες φτερούγες. Το μήκος του είναι 25 ή 26 εκατοστά, εκτός από τα κεντρικά μακριά φτερά της ουράς, που φθάνουν σε μήκος τα 66 εκατοστά.

Το ενήλικο αρσενικό έχει μοβ κεφάλι, πρόσωπο, «γενειάδα» (δηλαδή μακριά και κρεμαστά φτερά του λαιμού), στήθος και άνω μέρος της κοιλιάς. Το επάνω μέρος του σώματος, οι φτερούγες και η ουρά είναι πράσινα, εκτός από τον κεραμιδί τράχηλο. Το πίσω μέρος της κοιλιάς είναι επίσης κεραμιδί, ενώ η κάτω πλευρά της ουράς είναι καστανή-μπεζ.

Το ενήλικο θηλυκό είναι παρόμοιο, αλλά το εμπρόσθιο μέρος της κοιλιάς είναι κεραμιδί αντί μοβ. Οι νεαροί μεροπώγωνες έχουν πράσινη κορυφή κεφαλής και τράχηλο, σκουρόχρωμο πρόσωπο και κυανωπή γενειάδα. Δεν έχουν τα μακριά κεντρικά φτερά της ουράς των ενηλίκων.

Το κελάηδημα των μεροπωγώνων είναι ήρεμο, αλλά υψηλής συχνότητας.

Συμπεριφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι μεροπώγωνες εκτελούν τοπικές «αποδημίες» στο νησί, αναπαραγόμενοι στο εσωτερικό του κατά την ξηρή εποχή και μετακινούμενοι στις παραλιακές περιοχές κατά την εποχή των βροχών. Φωλιάζει, όπως και άλλοι μελισσοφάγοι, σε σκαμμένες φωλιές-λαγούμια μήκους μέχρι και 90 εκατοστών, στις αμμώδεις όχθες ποταμών και σε κρημνώδεις πλαγιές, αλλά δεν σχηματίζει αποικίες.

Ο μεροπώγων τρέφεται, όπως και οι συγγενείς του, με έντομα που συλλαμβάνει ενώ πετούν, όπως μέλισσες, σφήκες, λιβελούλες και σκαθάρια. Κυνηγά μόνος του ή σε ζεύγη και κάθεται σε μια προτιμώμενη θέση-σκοπιά για μεγάλα χρονικά διαστήματα, συστρέφοντας την κεφαλή του με τη «γενειάδα» του να φουσκώνει ή να μαζεύεται, και να κινεί εμπρός-πίσω την ουρά του προτού πετάξει ξαφνικά ακολουθώντας διερχόμενη λεία.