Μεγάλος Αυστραλιανός Κόλπος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα όρια του κόλπου (με κόκκινο του διεθνούς υδρογραφικού οργανισμού και με πράσινο του αυστραλιανού υδρογραφικού οργανισμού)

Ο Μεγάλος Αυστραλιανός Κόλπος αποτελείται από κεντρικά και δυτικά μέρη της νότιας ακτογραμμής της κεντρικής Αυστραλίας. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που συνάντησαν τον Κόλπο ήταν το 1627 όταν ένας Ολλανδός εξερευνητής ο Φρανσουά Τάισσεν (Francois Thijssen) έπλευσε στα δυτικά περίχωρα του κόλπου. Η ακτή χαρτογραφήθηκε λεπτομερέστατα από τον Άγγλο εξερευνητή Μάθιου Φλάιντερς (Matthew Flinders) το 1802 κατά τη διάρκεια του περίπλου του στην Αυστραλιανή ήπειρο. Αργότερα έγινε μια επισκόπηση από τη στεριά και όχι από τη θάλασσα από τον Άγγλο εξερευνητή Έντουαρτ Τζον Άιρ (Edward John Eyre).

Η ακτογραμμή του Μεγάλου Αυστραλιανού Κόλπου χαρακτηρίζεται από γκρεμούς ύψους μέχρι 60μ., παραλίες για σερφ και βραχώδεις πλατφόρμες που είναι ιδανικές για να παρατηρεί κανείς τις φάλαινες που είναι δημοφιλής δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του χειμώνα του νότιου ημισφαιρίου όπου ο αυξανόμενος αριθμός των νότιων φαλαινών μεταναστεύει στην περιοχή από τα καλοκαιρινά εδάφη σίτισης από την Ανταρκτική.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]