Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαρουάν Μπαργκούτι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρουάν Μπαργκούτι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
مروان حسيب ابراهيم البرغوثي (Αραβικά)
Γέννηση6  Ιουνίου 1959[1][2]
Kobar
Χώρα πολιτογράφησηςΚράτος της Παλαιστίνης
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑραβικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά[3]
Εβραϊκά
Αγγλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Μπιρζέιτ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Αξιοσημείωτο έργοAlf yawm fī zinzānat al-ʻazl al-infirādī
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΦατάχ
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςδολοφονία (ισόβια κάθειρξη)
Οικογένεια
ΣύζυγοςFadwa Barghouti
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μαρουάν Μπαργκούτι (αραβικά: مروان البرغوثي; ) (γενν. 6 Ιουνίου 1959) είναι Παλαιστίνιος πολιτικός ηγέτης που καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για το ρόλο του στις θανατηφόρες επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ.[4] Θεωρείται αρχηγός της Πρώτης και Δεύτερης Ιντιφάδα. Ο Μπαργκούτι ενίοτε υποστήριξε τη διαδικασία ειρήνης, αλλά αργότερα απογοητεύτηκε μετά το 2000, καθιστώντας τον ηγέτη του Τανζίμ, παραστρατιωτικού κλάδου της Φατάχ.[5]

Ο Μπαργκούτι γεννήθηκε στο χωριό Κόμπαρ στη Δυτική Όχθη το 1959. Σε ηλικία 15 ετών, εντάχθηκε στην Φατάχ και συνίδρυσε το Κίνημα Νέων της, όπου και συνελήφθη από το Ισραήλ τρία χρόνια αργότερα. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων χρόνων της πρώτης φυλάκισης του, ο Μπαργκούτι ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση του και απέκτησε εύχερια στην εβραϊκη γλώσσα. Το 1983, ο Μπαργκούτι γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Μπίρζεϊτ και πήρε το πτυχίο Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών το 1994, αποκτώντας σύντομα και ένα πτυχίο στις Διεθνείς Σχέσεις το 1998. Το 1984, ο Μπαργκούτι παντρεύτηκε μια συμμαθήτρια του, την Φαδάβα Ιμπραήμ, μια εξέχουσα υποστηρίκτρια των Παλαιστινιακών κρατουμένων, η οποία αργότερα έγινε ο κύριος εκστρατευτής για την απελευθέρωση του συζύγου της κατά τη διάρκεια της τρέχουσας φυλάκισης του.

Οι ισραηλινές αρχές έχουν αποκαλέσει τον Μπαργκούτι τρομοκράτη, κατηγορώντας τον ότι κατευθύνει πολλές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων των βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας, εναντίον αμάχων και στρατιωτικών στόχων. [6] Ο Μπαργκούτι συνελήφθη από τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις το 2002 στη Ραμάλα.[4] Δικάστηκε και καταδικάστηκε για φόνο σε πέντε φορές ισόβια ποινή. Ο Μπαργκούτι αρνήθηκε να έχει υπεράσπιση στις κατηγορίες που του είχαν υποβληθεί, υποστηρίζοντας ότι η δίκη ήταν παράνομη. Ο Μπαργκούτι εξακολουθεί να ασκεί μεγάλη επιρροή στη Φατάχ από μέσα στη φυλακή. [7] Με τη δημοτικότητα να φτάνει πιο μακριά από αυτό, υπήρξαν κάποιες εικασίες εάν θα μπορούσε να είναι ένας ενωτικός υποψήφιος σε μια προσπάθεια να διαδεχθεί τον Μαχμούντ Αμπάς.

Στις διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή Παλαιστίνιων κρατουμένων με τον αιχμαλωτισμένο Ισραηλινό στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ, η Χαμάς επέμεινε να συμπεριλάβει τον Μπαργκούτι στη συμφωνία με το Ισραήλ.[8][9] Παρά τις αρχικές αναφορές ότι θα απελευθερωθεί στη συμφωνία της 11ης Οκτωβρίου 2011 μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, σύντομα έγινε γνωστό ότι αυτό απορρίφθηκε από της ισραηλινές αρχές. [10][11] Τον Νοέμβριο του 2014, ο Μπαργκούτι κάλεσε την Παλαιστινιακή Αρχή να τερματίσει αμέσως τη συνεργασία με το Ισραήλ και κάλεσε για μια Τρίτη Ιντιφάδα εναντίον του Ισραήλ. [12]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000023829. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2020.
  4. 4,0 4,1 "Profile: Marwan Barghouti". BBC News. 26 November 2009. Retrieved 9 August 2011.
  5. Anthony H. Cordesman (2006). Arab-Israeli Military Forces in an Era of Asymmetric Wars. Praeger Security International. σελ. 315. ISBN 0-275-99186-5. 
  6. «Marwan Barghouti Indictment». Israel Ministry of Foreign Affairs. 14 Αυγούστου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2010. 
  7. «An interview with Marwan Barghouti». IMEU. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2010. 
  8. Nahmias, Roee (22 July 2008). «Report: Israel refuses to release Ahmad Saadat». Ynetnews. http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3571431,00.html. Ανακτήθηκε στις 17 June 2024. 
  9. «Labor minister: Israel must consider freeing Fatah victor Barghouti». Haaretz. Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 January 2010. https://web.archive.org/web/20100107192330/http://haaretz.com/hasen/spages/1106735.html. Ανακτήθηκε στις 9 July 2010. 
  10. Benari, Elad (12 October 2011). «Sbarro Female Terrorist Among Those Freed». Arutz Sheva. http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/148709. Ανακτήθηκε στις 17 June 2024. 
  11. Keinon, Herb (11 October 2011). «Marwan Barghouti won't be released in deal, officials say». The Jerusalem Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 October 2011. http://web.archive.org/web/20111013164202/http://www.jpost.com/Headlines/Article.aspx?id=241404. Ανακτήθηκε στις 17 April 2017. 
  12. Bacchi, Umberto (11 Νοεμβρίου 2014). «Jailed Palestinian Leader Marwan Barghouti Calls for Third Intifada Against Israel». International Business Times. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2024.