Μαργαρίτα του Βρανδεμβούργου, ηγουμένη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαργαρίτα του Βρανδεμβούργου, ηγουμένη
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση18  Απριλίου 1453
Θάνατος27  Απριλίου 1509
Χοφ
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα των Καρμηλιτών
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΑλβέρτος Γ΄ Αχιλλεύς του Βρανδεμβούργου και Μαργαρίτα του Μπάντεν
ΑδέλφιαΑναστασία του Βρανδεμβούργου
Βαρβάρα του Βρανδεμβούργου (1464-1515)
Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου, δούκισσα της Βυρτεμβέργης
Ούρσουλα του Βρανδεμβούργου, δούκισσα του Μύνστερμπερκ-Ελς
Δωροθέα του Βρανδεμβούργου
Αμαλία του Βρανδεμβούργου
Σίβυλλα του Βρανδεμβούργου
Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου
Ιωάννης Κικέρων του Βρανδεμβούργου
Φρειδερίκος Α´ του Βραδεμβούργου-Άνσμπαχ
Σιγισμούνδος του Μπαϊρόιτ
ΟικογένειαΟίκος του Χοεντσόλερν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΗγουμένη

Η Μαργαρίτα, γερμ.: Margaret von Brandenburg (18 Απρίλη 1453 - 27 Απριλίου 1509, Χοφ) ήταν κόρη του εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου και έγινε ηγουμένη στο μοναστήρι των Πενήτων της Αγ. Κλάρας στο Χοφ το διάστημα 1476-1490.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν η τρίτη κόρη του Aλβέρτου Γ΄ Aχιλλέα εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου από τον πρώτο γάμο του με τη Μαργαρίτα, κόρη του Ιακώβου μαργράβου του Μπάντεν-Μπάντεν.

Αρχικά προοριζόταν για τη μοναστική ζωή. Ωστόσο, μετά το τέλος της μητέρας της, η Μαργαρίτα μνηστεύτηκε με τον Κάσπαρ παλατινό κόμη του Τσβάιμπρυκεν. Όταν η Μαργαρίτα αρρώστησε επικίνδυνα, αποφάσισε να λύσει τον αρραβώνα της και τελικά να γίνει μοναχή. Στη συνέχεια, η μικρότερη αδελφή της Αμαλία μνηστεύτηκε με τον Κάσπαρ και τον παντρεύτηκε το 1478.

Το 1476 η Μαργαρίτα διαδέχθηκε την Αικατερίνη του Κότσαου ως ηγουμένη στο μοναστήρι των Πενήτων της Αγ. Κλάρας στο Χοφ. Το 1490 παραιτήθηκε και τη διαδέχθηκε η Aγνή του Χίρσμπεργκ. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής στο μοναστήρι ως μοναχή. Είχε κάποιες εκτάσεις και το 1499 συνέταξε ένα έγγραφο ενοικίασης (urbarium).

Αναφορές και πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Friedrich Ebert: Chronik der Stadt Hof, τομ. VI, Hof, 1966. σ. 319.
  • Julius von Minutoli: Das kaiserliche Buch des Markgrafen Albrecht Achilles, Schneider, 1850, σελ. 487 ( Ψηφιοποιημένο )

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]