Μαρί Κολμάν
| Μαρί Κολμάν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17 Μαΐου 1956 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος μεταφράστρια[2] |
| Εργοδότης | France Inter Libération Télérama |
Η Μαρί Κολμάν (γαλλικά: Marie Colmant, γενν. 17 Μαΐου 1956) είναι Γαλλίδα δημοσιογράφος στον γραπτό τύπο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κάτοχος πτυχίου αγγλικών και ρωσικών, η Μαρί Κολμάν έγινε δημοσιογράφος στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το περιοδικό Actuel και έκανε τα πρώτα της βήματα στο ραδιόφωνο στον σταθμό Radio Nova.[3]
Το 1985 εντάχθηκε στο κινηματογραφικό τμήμα της καθημερινής εφημερίδας Libération. Από το 1990 έως τον Μάιο του 1996, συνδιοργάνωσε την εβδομαδιαία εκπομπή Passé les bornes y a plus limits στον ραδιοφωνικό σταθμό France Inter μαζί με τον Ζεράρ Λεφόρ. Από το 1993, έγραφε κείμενα στο κανάλι France 3 για μια εκπομπή για τη λογοτεχνία που παρουσίαζε ο Μπερνάρ Ραπ.[3]
Μετά την αποχώρησή της από την εφημερίδα Libération, παρουσίαζε μια καθημερινή εκπομπή στον σταθμό Radio Nova. Δύο χρόνια αργότερα, ξαναβρήκε τον Ζεράρ Λεφόρ στον ραδιοφωνικό σταθμό France Inter για την καθημερινή εκπομπή À tout allure. Το 2001 συμμετείχε στην πολιτιστική εβδομαδιαία εφημερίδα Télérama ως αναπληρώτρια αρχισυντάκτρια.[3]
Το 2004, η Μαρί Κολμάν εντάχθηκε στην ομάδα της εκπομπής La Matinale στο κανάλι Canal+, την οποία παρουσίαζε ο Μπρους Τουσέν. Στη συνέχεια έγινε αρθρογράφος για θέματα «πολιτισμού και ΜΜΕ», κάνοντας κριτική στον Τύπο και συμμετέχοντας στη συνέντευξη με έναν προσκεκλημένο για πολιτιστικά θέματα στο τελευταίο μέρος της εκπομπής. Από τον Σεπτέμβριο του 2006 έγινε η αναπληρώτρια του Μπρους Τουσέν και ενεργούσε ως προσωρινή διευθύντρια κατά τη διάρκεια της άδειάς του. Από τον Σεπτέμβριο του 2006 συμμετείχε στην εφημερίδα Grand Journal, ενώ ταυτόχρονα συνέχισε να συμμετέχει στην εκπομπή La Matinale, που παρουσιαζόταν τότε από τη Μαϊτενά Μπιραμπέν.[4] Υπήρξε επίσης κειμενογράφος για την εκπομπή Esprit critique στον σταθμό France Inter.[5]
Τον Σεπτέμβριο του 2009 ξαναβρέθηκε με τον Μπρους Τουσέν στο L'Édition Spécial, μια μεσημεριανή εκπομπή στο κανάλι Canal+, στην οποία παρουσίασε τη θεματική «Η ιστορία της ημέρας».[4] Από τον Σεπτέμβριο του 2010 ήταν επίσης κειμενογράφος στο πολιτιστικό πρόγραμμα Un Autre Midi, που παρουσίαζε ο Βικτόρ Ρομπέρ στο Canal+.[6]
Από τον Σεπτέμβριο του 2011 συμμετείχε στην εκπομπή Les Affranchis στο κανάλι France Inter. Το 2012 εντάχθηκε ξανά στην ομάδα της εκπομπής Avant-Premieres, που παρουσίαζε η Ελιζαμπέτ Τσουνγκί στο κανάλι France 2. Το φθινόπωρο εντάχθηκε στην ομάδα της εκπομπής ΤVous trouvez ça normal;!, που παρουσίαζε ο Μπρους Τουσέν στο κανάλι France 2.[7]
Το 2013 παρουσίαζε πολιτιστικά θέματα για το κανάλι I-Télé σε καθημερινή εκπομπή στο πλαίσιο της εκπομπής Le 6/9, και αργότερα ανέλαβε μια μικρή παρουσίαση στην εκπομπή της Κλερ-Ελιζαμπέτ Μπουφόρ στην εκπομπή L'Édition Permanente.[8]
Από τις 26 Αυγούστου 2013 η Μαρί Κολμάν εντάχθηκε στην Team Toussaint, la matinale info όπου παρουσίαζε πολιτιστικά θέματα.[9] Στις 16 Δεκεμβρίου 2016 η Μαρί Κολμάν αποχώρησε από το κανάλι I-Télé.[10] [11]
Στις 28 Αυγούστου 2017 ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Μπρους Τουσέν στην πρωινή εκπομπή του France Info. Εκεί συμπαρουσίασε με τον Αντουάν Κρεμπφ τη στήλη Le vrai du fake με θέμα μια πραγματική ιστορία που φαινόταν απίθανη.
Το φθινόπωρο του 2018 εντάχθηκε στην ομάδα του Μαρκ Φοβέλ στην πρωινή εκπομπή France Info. Παρουσίασε τη θεματική L'étoile du jour,[12] έως τις 3 Ιουλίου 2020 που συνταξιοδοτήθηκε.
Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως συγγραφέας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Tapis vert. Velours (στα Γαλλικά). Paris: Éditions Baleine. 1999. σελ. 174. ISBN 2-84219-217-6.
- collectif (2006). Agnès Varda. L'île et elle (στα Γαλλικά). Paris/Arles: Fondation Cartier pour l'art contemporain/Actes Sud. σελ. 47. ISBN 2-7427-6424-0.
- collectif (2010). Jacques Demy tout entier. Hors collection (στα Γαλλικά). Paris: La Martinière. σελ. 274. ISBN 978-2-7324-4177-1.
Ως μεταφραστής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Victor Headley (1999). Yush. Soul fiction (στα Γαλλικά). Paris: Éditions de l'Olivier. σελ. 238. ISBN 2-87929-116-X.
- Donald Goines, Daddy Cool, Série noire n° 2542 1999
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb135030663. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Véronique Cauhapé (15 Δεκεμβρίου 2008). «Marie Colmant, joyeusement hors norme». Lemonde.fr. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 Première (30 Νοεμβρίου 2009). «Marie Colmant». premiere.fr. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ Média, Prisma (11 Αυγούστου 2008). «Nouvelle équipe pour le Grand Journal de Canal + - Voici». Voici.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ Richard Sénéjoux (18 Σεπτεμβρίου 2010). «Un "autre" midi, vraiment ?». Telerama.fr. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «Marie Colmant vit "très mal" son éviction de l'émission de Bruce Toussaint». Nouvelobs.com. 13 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «Marie Colmant se lâche en croyant hors antenne sur iTélé». Divertissonsnous.com. 6 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «Marie Colmant : Son Alzheimer précoce lui fait faire une bourde en direct !». Purepeople.com. 24 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «À mon tour ... de dire bye bye i télé la chaîne qui m'a recueillie, Big up Celine Pigalle Bruce toussaint vive le journalisme». twitter.com. 16 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «Marie Colmant, ex-chroniqueuse de la matinale, quitte iTELE». Télé Loisirs. 19 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2023..
- ↑ «Programmation France Info 2018-2019» (PDF).
|