Μαρία Φερεντίνου

Η Μαρία Γεροπάντα (Φερεντίνου είναι το συζυγικό της επίθετο), γνωστή με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ρέα Συλβία, γεννήθηκε το 1911 στο Μεσολόγγι. Ο πατέρας της ήταν ο Γεράσιμος Γεροπάντας και μητέρα της η Υπατία. Ήταν το μεγαλύτερο από τα 4 παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας της ήταν έμπορος και εκτροφέας ψαριών. Η Μαρία άρχισε να γράφει ποίηση από τότε που ήταν μαθήτρια δημοτικού. Ήδη στα 11 της έδωσε μια συλλογή ποιημάτων της σε ένα περιοδικό. Διάλεξαν ένα και το έκαναν πρωτοσέλιδο.

Όσο ήταν ακόμη στο γυμνάσιο η Μαρία, η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα, στο Μεταξουργείο. Τότε ήταν που πέθανε ο πατέρας της από ανακοπή, πράγμα που της στοίχισε πολύ. Η μητέρα της, χήρα πια, άρχισε να ράβει για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Σιγά σιγά η Μαρία κάτω από την επιρροή μιας καθηγήτριας της από το σχολείο, στράφηκε στον κομμουνισμό κι εξελίχθηκε σε σουφραζέτα (φεμινίστρια εκείνης της εποχής). Ενώ της έμενε μια τάξη, για να τελειώσει το εξατάξιο γυμνάσιο, η μητέρα της τής ζήτησε να σταματήσει το σχολείο για να βοηθήσει στην επιβίωση της οικογένειας. Έτσι σταμάτησε το σχολείο, αλλά διάβαζε πάρα πολύ. Άρχισε να μαθαίνει μόνη της γαλλικά και γερμανικά. Για ένα διάστημα δούλεψε ως δακτυλογράφος.

Η αυλή του πατρικού της ήταν ταυτόχρονα και η αυλή άλλων διαμερισμάτων που ενοικιάζονταν από φοιτητές. Εκεί διεξάγονταν πολλές συζητήσεις, επιστημονικές και φιλοσοφικές. Εκεί γνώρισε τον Γιώργο Φερεντίνο, διανοούμενο και συγγραφέα της εποχής, με 3 πτυχία, με τον οποίο συνδέθηκε φιλικά.

Το 1936, ο Γιώργος άκουσε για τις ομιλίες στην παλιά βουλή του μαθηματικού Κώστα Μεταλληνού και άρχισε να τις παρακολουθεί. Ήταν επιστημονικές αλλά παράλληλα θρησκευτικές. Τότε ήταν που ο Γιώργος στράφηκε στην πίστη στον Χριστό. Εκείνον τον καιρό, η αδελφή της Μαρίας η Ηρώ, πέθανε από φυματίωση. Κι αυτό ήταν ένα μεγάλο πλήγμα. Ο Γιώργος κάλεσε την Μαρία σε μια ομιλία του Μεταλληνού και τότε η Μαρία κάνει μια στροφή ζωής προς τον Χριστό, στα 25 της. Σύντομα το ζευγάρι παντρεύτηκε. Οι τραγωδίες της ζωής της συνεχίστηκαν όταν το πρώτο τους παιδί πέθανε από πνευμονία ως βρέφος 40 ημερών. Το δεύτερο παιδί τους ήταν ο Σπύρος και το τρίτο ο Μάκης, το οποίο δυστυχώς στα 2 έπαθε εγκεφαλίτιδα και έμεινε διανοητικά και κινητικά καθυστερημένο. Ο Μάκης χρειάστηκε να μετακομίσει σε ένα ειδικό ίδρυμα στη Γερμανία, όπου έζησε την υπόλοιπη ζωή του. Το τέταρτο παιδί τους, ο Αντρέας, πέθανε από ιατρικό λάθος σε μια εγχείρηση αφαίρεσης αμυγδαλών, στα 8 του.

Το ζεύγος έκανε παρέες με διανοούμενους, όπως ο Μενέλαος Λουντέμης, ο γλύπτης Μέμος Μακρής κ.α. Επίσης διάφοροι γνωστοί συνθέτες μελοποιούσαν τα ποιήματα της όπως ο Ιωσήφ Ριτσιάρδης και ο Κώστας Τουρνάς, τη δεκαετία του ’70. Τους στίχους της τραγούδησαν η Μπέσσυ Αργυράκη, η Λία Βίσση, ο Robert Williams, ο Πετρίτσης, κ.α. Επίσης, μετέφρασε γύρω στα 10 παιδικά βιβλία. Ήταν γνωστή στον φιλολογικό κόσμο και έλαβε καλές κριτικές για το έργο της. Το 1988 πέθανε ο σύζυγος της, ο καλύτερος της φίλος, όπως έλεγε και λίγους μήνες μετά και η ίδια. Μετά τον θάνατο της εκδόθηκε το βιβλίο «Τα Άπαντα» της Ρέας Συλβίας, που αποτελεί συλλογή απ’ όλα τα ποιήματα της που διασώθηκαν.

Παραπομπές