Μανδρίλλος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μανδρίλλος | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Μανδρίλλος
| ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Τυπικό είδος | ||||||||||||||
| Simia inuus Linnaeus, 1766 & Alstromer, 1766 ( = Simia sphinx Linnaeus, 1758) | ||||||||||||||
| Είδη | ||||||||||||||
|
Mandrillus sphinx | ||||||||||||||
Ο κυνοκέφαλος πίθηκος ή μανδρίλλος είναι ένα μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους πρωτεύον θηλαστικό και βρίσκεται σε ένα μικρό κομμάτι τροπικής ζούγκλας στη δυτική και κεντρική Αφρική. Είναι συνηθέστερα γνωστός για το κόκκινο και το μπλε χρώμα στη μύτη και τα πολύχρωμα πισινά του. Ο πίθηκος αυτός δεν συνδέεται με τους μεγάλους πιθήκους, αλλά θεωρείται ότι είναι συγγενής του μπαμπουίνου, ένα άλλο πρωτεύον θηλαστικό που απαντάται στην ανατολική και νότια Αφρική. Κάποτε θεωρούνταν υποείδος του μπαμπουίνου, αλλά αυτή η υπόθεση δεν είναι πλέον αποδεκτή.
Ο μανδρίλλος ζει στα τροπικά δάση και περιστασιακά στα λιβάδια του νότιου Καμερούν, Γκαμπόν, Ισημερινή Γουινέα, Κονγκό και στη δυτικοκεντρική Αφρική. Ο οικότοπος του κυνοκέφαλου πιθήκου συνορεύει με τον ποταμό Σαγκάνα στα βόρεια και τους ποταμούς Ογκόουε και Ιβίντο προς τα ανατολικά. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι πληθυσμοί κυνοκέφαλων πιθήκων στα βόρεια και νότια του ποταμού Ογκόουε είναι τόσο διαφορετικοί γενετικά ώστε να είναι στη πραγματικότητα ξεχωριστά υποείδη.
Οι μανδρίλλοι έχουν ευδιάκριτο χρώμα στις μύτες και τις ουρές που τους κάνει να ξεχωρίζουν μέσα στο δάσος. Τα χρώματα της μύτης στα θηλυκά είναι πολύ πιο θαμπά από τα αρσενικά, και τα θηλυκά έχουν επίσης σχεδόν το μισό μέγεθος από τα αρσενικά. Ο αρσενικός μανδρίλλος έχει απίστευτα μεγάλα δόντια, τα οποία χρησιμοποιεί για αμύνεται και να εκφοβίζει όποιον πλησιάζει απειλητικά, είτε αυτός είναι επίσης μανδρίλλος είτε κάποιο άλλο αρπαχτικό. Οι μανδρίλλοι είναι κοινωνικά ζώα και κατοικούν σε περιοχές του δάσους σε μεγάλες ομάδες. Μια ομάδα μανδρίλλων περιλαμβάνει κυρίως θηλυκούς μανδρίλλους και τα μωρά τους, οι οποίοι καθοδηγούνται από ένα και μόνο κυρίαρχο αρσενικό. Είναι παμφάγα ζώα και, συνεπώς, τρώνε σχεδόν τα πάντα, κυρίως όμως φρούτα, μούρα, σπόρους, ξηρούς καρπούς, ρίζες, φύλλα, έντομα, μικρά θηλαστικά και ερπετά. Λόγω του μεγάλου μεγέθους τους, έχουν λίγα αρπακτικά ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον. Η λεοπάρδαλη είναι η κύρια απειλή τους, όπως και τα μεγάλα φίδια και αρπακτικά πουλιά, που κυνηγούν περισσότερο τους νέους. Ο άνθρωπος είναι επίσης ένας από τους κύριους εχθρούς του, καθώς κυνηγιέται για χρόνια για το κρέας του. Σήμερα ο μανδρίλλος θεωρείται ότι είναι ένα είδος ζώου που είναι ευάλωτο σε εξαφάνιση.