Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μίλαν Ατσίμοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μίλαν Ατσίμοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση31  Μαΐου 1898
Πινόσαβα
Θάνατος25  Μαΐου 1945
Ζελενγκόρα
Χώρα πολιτογράφησηςΣερβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαYugoslav Radical Union
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργείο εσωτερικών
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μίλαν Ατσίμοβιτς (σερβικά : Милан Аћимовић) (Πινόσαβα 31 Μαΐου 1898 - 1945) ήταν Σέρβος πολιτικός και πρωθυπουργός της δωσίλογης κυβέρνησης κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.

Ο Ατσίμοβιτς ήταν εγκληματολόγος στο επάγγελμα, πριν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ήταν επικεφαλής της αστυνομίας του Βελιγραδίου. Το 1939 χρημάτισε ως υπουργός εσωτερικών του βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας στην προ-φασιστική κυβέρνηση του Μίλαν Στογιαντίνοβιτς. Ήταν ένθερμος αντικομμουνιστής και φιλογερμανός. Ήταν σε επαφή με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες πριν από το ξέσπασμα του πολέμου.

Ο πατέρας του συμμετείχε και σκοτώθηκε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Ο Ατσίμοβιτς τελείωσε το δημοτικό σχολείο και το γυμνάσιο στη γενέτειρά του και έπειτα σπούδασε νομική. Το 1923 άρχισε να εργάζεται ως υπάλληλος σε αστυνομικό τμήμα της περιοχής Vracar. Από τις 4 Οκτωβρίου 1924 γίνεται βοηθός του αρχηγού του γενικού τμήματος του γενικού αστυνομικού τμήματος της πόλης του Βελιγραδίου (UGB) και μετά από δύο χρόνια αναλαμβάνει διευθυντής του εν λόγω τμήματος. Πηγαίνει στη Γερμανία ( Βερολίνο, Στουτγκάρδη, Μαγδεβούργο) όπου εκπαιδεύεται από την γερμανική μυστική υπηρεσία.

Το 1931 διορίστηκε επιθεωρητής της περιοχής του Μάριμπορ αλλά σύντομα επέστρεψε στο Βελιγράδι. Διετέλεσε μέλος του Ριζοσπαστικού κόμματος του Μίλαν Στογιαντίνοβιτς και στην κυβέρνηση του Μίλαν Στογιαντίνοβιτς ήταν ο υπουργός εσωτερικών από τις 21 Αυγούστου 1938 έως τις 5 Φεβρουαρίου 1939.

Πήρε μέρος στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο ως έφεδρος αξιωματικός στο τμήμα Σρέμσκα.

Μετά την κατάληψη της Σερβίας από τον Γερμανικό στρατό του έγινε πρόταση να σχηματίσει κυβέρνηση όπου και δέχτηκε. Οι Γερμανοί προτιμούσαν τον Ατσίμοβιτς επειδή ήταν ειδικός σε θέματα ασφάλειας, και ιδεολογικά υποστήριζε τον φασισμό[1]. Διορίσθηκε επίτροπος της κυβέρνησης, πρωθυπουργός, και επίτροπος εσωτερικών υποθέσεων. Μετά από την κατάσταση κατοχής της Σερβίας η κυβέρνηση αυτή αναγνωρίστηκε διεθνώς[2]. Η κυβέρνηση παραιτήθηκε τον Αύγουστο το 1941 και αντικαταστάθηκε από την κυβέρνηση του Μίλαν Νέντιτς στην οποία ο Ατσίμοβιτς χρημάτισε υπουργός εσωτερικών[3].

Συνεργάστηκε με τους Τσέτνικ του Ντράγκολιουμπ Μιχαΐλοβιτς οι οποίοι δρούσαν ανενόχλητοι[4]. Ακόμα και οι Γερμανοί συνιστούσαν να μην κυνηγήσει λιποτάκτες του στρατού που ήταν στους Τσέτνικ του Μιχαΐλοβιτς και όχι υπό κομμουνιστική επιρροή[5]. Από την παραίτησή του από την κυβέρνηση το 1942 αποστασιοποιήθηκε από το καθεστώς Νέντιτς.

Πέθανε το 1945 κατά την υποχώρηση των Τσέτνικ σε μάχη με αντάρτες.

  1. Петрановић (1992), стр. 134.
  2. Петрановић (1992), стр. 146.
  3. Петрановић (1992), стр. 219.
  4. Tomasevich (1975), стр. 197.
  5. Борковић (1979b), стр. 369.
  • Tomasevich, Jozo (1975). War and Revolution in Yugoslavia, 1941–1945: The Chetniks. Stanford: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0857-9. 
  • Борковић, Милан (1979a). Квинслишка управа у Србији 1941-1944 (књига 1). Београд. 
  • Борковић, Милан (1979b). Квинслишка управа у Србији 1941-1944 (књига 2). Београд. 
  • Петрановић, Бранко (1992). Србија у Другом светском рату 1939-1945. Београд: Војноиздавачки и новински центар. 
  • Петрановић, Бранко (1988). Историја Југославије 1918-1988. Београд. 
  • Ћирковић, Симо Ц. (2009). Ко је ко у Недићевој Србији 1941-1944. Београд: Просвета. ISBN 978-86-07-01889-5.