Μέθοδος project

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η μέθοδος project εμφανίστηκε και εφαρμόστηκε, για πρώτη φορά, στις αρχές του εικοστού αιώνα, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Οι ρίζες της μεθόδου βασίζονται στο έργο των Decroly, Dewey, Piaget, Vygotsky, Bruner, Gardner κ.α. . Η συγκεκριμένη παιδαγωγική προσέγγιση έχει εφαρμοστεί από εκπαιδευτικούς σε πολλές χώρες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον υπάρχει για την χρήση της μεθόδου στην προσχολική και πρωτοσχολική ηλικία.[1]Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της προσέγγισης είναι ότι για ορισμένο σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα τα παιδιά εμπλέκονται σε εμπειρίες μάθησης, κατά τις οποίες διερευνούν με προσοχή ένα θέμα που τους ενδιαφέρει. Κατά την εφαρμογή της μεθόδου, δίνεται έμφαση στην ενεργή συμμετοχή των παιδιών στον προγραμματισμό, την ανάπτυξη και την αξιολόγηση των εργασιών που θα πραγματοποιηθούν. Σε αυτό το πλαίσιο, τα παιδιά παίρνουν πρωτοβουλίες και αναλαμβάνουν την ευθύνη της εργασίας τους.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ντολιοπούλου, Έλση (2005). Η εφαρμογή της μεθόδου project σε ελληνικά νηπιαγωγεία. Αθήνα: ΤΥΠΩΘΗΤΩ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΔΑΝΟΣ. σελ. 16. ISBN 9789604022359. 
  2. Katz, Lilian G.· Chard, Sylvia C. (2011). Η μέθοδος project: Η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της δημιουργικότητας των παιδιών της προσχολικής ηλικίας. Αθήνα: Εκδόσεις ΔΙΑΔΡΑΣΗ. σελ. 39. ISBN 978-960-9539-15-9.