Μετά την νίκη στις Φοκσάνες, ο Ποτιόμκιν μετέφερε τις κύριες δυνάμεις του ρωσικού στρατού στις Μπεντέρες. Την ίδια ώρα, οι Τούρκοι με αρχηγό τον Γιουσούφ-πασά και 220.000 στρατιώτες άρχισαν να πλησιάζουν τις Φοκσάνες, όπου βρισκόταν το σώμα των Αυστριακών, το οποίο έστειλε σώμα στα ανατολικά του Προύθου για την αποδιοργάνωση των Ρώσων. Ο Σουβόροφ δέχθηκε να βοηθήσει και αφού αυτός και το σώμα του διήνυσαν 100 χιλιόμετρα σε 2-3 μέρες, ενώθηκε με τους Αυστριακούς.
Στις 11 (22) Σεπτεμβρίου 1789, ο Σουβόροφ με 25.000 στρατιώτες, παρά τις τετραπλάσιες (100.000 στρατιώτες) δυνάμεις των Τούρκων, πέρασε τον ποταμό Ρίμνικ και επιτέθηκε στους Τούρκους. Η μάχη του Ρίμνικ διήρκεσε 12 ώρες, και οι Τούρκοι έχασαν 20.000 στρατιώτες ενώ οι Ρώσοι και οι Αυστριακοί 600 στρατιώτες. Για την νίκη στο Ρίμνικ ο Σουβόροφ έλαβε από την Αικατερίνη Β' το τίτλο του κόμη του Ρίμνικ και το Τάγμα του Αγίου Γεωργίου Α' Τάξης, καθώς επίσης το τίτλο του κόμη της Αυστριακής Αυτοκρατορίας[1].
