Μάχη της σοδειάς

Η επονομαζόμενη Μάχη της σοδειάς πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου 1944^[1], στον δρόμο Βόλου-Ν. Αγχιάλου περί τη θέση "Καντήραγας" (16ο χλμ., σημερινή ονομασία: "Χρυσή Ακτή Παναγίας").

Ιστορικό πλαίσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον χειμώνα των αρχών του 1944, ο Γερμανικός στρατός που έδρευε κοντά στον Βόλο Μαγνησίας στην Κεντρική Ελλάδα άρχισε να αισθάνεται έντονα την έλλειψη σοβαρής και αποτελεσματικής επιμελητείας λόγω της συνεχούς κατάρρευσης των σοβαρότερων μετώπων: του ανατολικού στη Ρωσία, του δυτικού στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, αλλά και του νοτίου πλέον, καθώς είχε πραγματοποιηθεί ήδη η απόβαση στην Ιταλία και η συνθηκολόγησή της στους Συμμάχους.

Από τις αρχές του Αυγούστου του 1944, η Ελληνική Αντίσταση είχε βάσιμες πληροφορίες ότι θα γινόταν απόπειρες ιδιοποιήσεων των καρπών και των τροφίμων που οι τοπικοί αγροτικοί πληθυσμοί μετέφεραν από τα χωράφια στις αποθήκες τους στα χωριά της περιοχής.

Η τοπική οργάνωση του ΕΛΑΣ είχε ήδη ειδοποιήσει και υπήρχαν πλέον "σκοπιές", αλλά και καλά ενεργοποιημένη κατασκοπεία στο Βόλο και μέσω των συνεργαζομένων με το Στρατό Κατοχής Ελλήνων. Μεγάλος ήταν και ο κίνδυνος και από τα μέλη της Κατοχικής Πολιτοφυλακής που αποτελείτο από Φιλογερμανούς ντόπιους.

Η συμπλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το καλοκαίρι του 1944 και μετά, έγιναν διάφορες μικροαπόπειρες Γερμανών ενόπλων με μοτοσυκλέτες και με στρατιωτικά οχήματα, οι οποίες απωθήθηκαν σε μικρές αψιμαχίες. Η πιο ενδεικτική ήταν αυτή της 20ής Ιουλίου, οπότε οι Γερμανοί θα επέστρεφαν με το κύριο μέρος του τάγματος ευθύνης της διατήρησης τάξης με ελαφριά και βαρύτερα όπλα.

Η παρεμβαλλομένη μεταξύ Βόλου-Αλμυρού Νέα Αγχίαλος, ήδη καμένη από τους Ιταλούς, στέγαζε σημαντικό κλιμάκιο αντίστασης και όλοι περίμεναν τον τελικό εξανδραποδισμό. Ωστόσο, εκείνη την ημέρα έφθασαν τα νέα για την απόπειρα κατά του Χίτλερ, πράγμα που ακύρωσε αφενός τις επιχειρήσεις κατά των χωριών της περιοχής, αλλά και επιτάχυνε δραστικά τις ετοιμασίες για την οπισθοχώρηση του Γερμανικού Στρατού Κατοχής προς τη Γερμανία.

Συγκροτήθηκαν ειδικά τμήματα για την προστασία της σοδειάς, από τα οποία αναχαιτίστηκαν οι γερμανικές δυνάμεις.

Η αντίσταση του ντόπιου πληθυσμού στα γερμανικά στρατεύματα υπενθυμίζεται πλέον από μνημείο που υπάρχει στην περιοχή και έγινε γνωστή ως Μάχη της Σοδειάς, λόγω της προσπάθειας των κατοίκων να διασώσουν τις σοδειές και τα χωράφια τους^[2].