Μάρκο Παντάνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρκο Παντάνι
Ο Μάρκο Παντάνι στο Λουξεμβούργο (1997)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marco Pantani (Ιταλικά)
Γέννηση13 Ιανουαρίου 1970 (1970-01-13)
Τσεζένα
Θάνατος14 Φεβρουαρίου 2004 (34 ετών)
Ρίμινι
Αιτία θανάτουυπερβολική δόση ναρκωτικών
Τόπος ταφήςΤσεζενάτικο
Εθνικότητα Ιταλία
ΠαρατσούκλιIl Pirata / Elefantino / Diabalino[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
Ύψος172 cm Edit this on Wikidata
Βάρος57 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααθλητής της ποδηλασίας[3]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςVélo d'Or (1998)
Ιστότοπος
www.pantani.it
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μάρκο Παντάνι (ιταλικά: Marco Pantani‎‎), (13 Ιανουαρίου 197014 Φεβρουαρίου 2004) ήταν Ιταλός αθλητής ποδηλασίας δρόμου, ο οποίος θεωρήθηκε ευρέως ως ο μεγαλύτερος, αν όχι ο μεγαλύτερος, ειδικός αναρρίχησης στην ιστορία του αθλήματος με βάση την κληρονομιά του. Κέρδισε τόσο τον ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας και τον ποδηλατικό γύρο της Ιταλίας το 1998, όντας ο έκτος Ιταλός μετά τους Οτάβιο Μποτέκια, Τζίνο Μπαρτάλι, Φάουστο Κόππι, Φελίτσε Τζιμόντι και Γκαστόν Νετσίνι που κέρδισαν το γύρο της Γαλλίας. Είναι ο τελευταίος ποδηλάτης και ένας από τους μόλις επτά, που κέρδισε τον Γύρο της Ιταλίας και τον γύρο της Γαλλίας την ίδια χρονιά.

Το επιθετικό στυλ και η επιθετική ποδηλασία του Παντάνι τον μετέτρεψαν σε αγαπημένο οπαδό στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ήταν γνωστός με το παρατσούκλι «Ο Πειρατής» (Il Pirata) λόγω του ξυρισμένου κεφαλιού του και της μπαντάνας και των σκουλαρικιών που φορούσε.[4] Με ύψος 1,72 μέτρα και 57 κιλά βάρος, λέγεται ότι είχε την κλασική σωματοδομή για ποδηλάτη ανάβασης.[5] Το στυλ του έχει έρθει σε αντίθεση με αυτό των έμπειρων αθλητών, όπως ο πέντε φορές νικητής του Γύρου της Γαλλίας Μιγκέλ Ιντουράιν.[6]

Παρόλο που ο Παντάνι δεν βρέθηκε ποτέ θετικός σε απαγορευμένες ουσίες κατά τη διάρκεια της καριέρας του, η καριέρα του ήταν γεμάτη κατηγορίες για ντόπινγκ. Στο γύρο της Ιταλίας του 1999, αποβλήθηκε λόγω των ακανόνιστων τιμών του αίματος. Αν και αποκλείστηκε για «λόγους υγείας», υπονοήθηκε ότι ο υψηλός αιματοκρίτης του Παντάνι ήταν το προϊόν χρήσης της ΕΠΟ. Μετά από μεταγενέστερες κατηγορίες, ο Παντάνι υπέστη σοβαρή κατάθλιψη από την οποία δεν ανάρρωσε ποτέ πλήρως. Πέθανε από οξεία δηλητηρίαση από κοκαΐνη το 2004.[7][8]

Πρώτα χρόνια και ερασιτεχνική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παντάνι γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1970 στη Τσεζένα και ήταν γιος του Φερντινάντο (αναφέρεται ως Πάολο) και της Τονίνα.[9][10] Εντάχθηκε στον ποδηλατικό σύλλογο Φάουστο Κόππι του Τσεζενάτικο σε ηλικία έντεκα ετών.[9][11] Ως ερασιτέχνης ποδηλάτης, κέρδισε το Girobio του 1992, το οποίο είναι η ερασιτεχνική έκδοση του Giro d'Italia, αφού προηγουμένος είχε τερματίσει τρίτος το 1990 και δεύτερος το 1991.[4]

Επαγγελματική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1992–1996[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιτυχία του στο Girobio τον οδήγησε για το υπόλοιπο της σεζόν του 1992 με την ομάδα Carrera Jeans – Vagabond του Νταβίντ Μποϊφάβα. Στον πρώτο του επαγγελματικό αγώνα, το Gran Premio Città di Camaiore τερμάτισε στην 12η θέση. Το 1993, στην πρώτη του ολοκληρωμένη σεζόν ως επαγγελματίας ποδηλάτης, τερμάτισε πέμπτος στην ορεινή διαδρομή του Giro del Trentino και έκανε το ντεμπούτο του στο Giro d'Italia προκειμένου να βοηθήσει τον αρχηγό της ομάδας του, Κλαούντιο Τσιαπούτσι. Ο Παντάνι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα στην 18η διαδρομή λόγω τενοντίτιδας.[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Olympedia» (Αγγλικά) 2006.
  2. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2020.
  3. (Αγγλικά) CQ Ranking. 11140. Ανακτήθηκε στις 6  Απριλίου 2022.
  4. 4,0 4,1 Jeff Jones & Tim Maloney (15 Φεβρουαρίου 2004). «Pantani dead at 34». Cyclingnews.com. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2010. 
  5. John, John (12 December 2005). «Gaul and Pantani, an Angel and a Pirate». dailypeloton.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 August 2013. https://web.archive.org/web/20130801023732/http://www.dailypeloton.com/displayarticle.asp?pk=8721. Ανακτήθηκε στις 2 July 2011. 
  6. Alasdair Fotheringham (16 February 2004). «Marco Pantani, Record-breaking cyclist dogged by doping stories». The Independent (UK). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 February 2011. https://web.archive.org/web/20110204152840/http://www.independent.co.uk/news/obituaries/marco-pantani-549459.html. Ανακτήθηκε στις 8 October 2010. 
  7. «Pantani lamented he had been left alone». The Age. Associated Press (Melbourne, Australia). 17 February 2004. http://www.theage.com.au/articles/2004/02/15/1076779835201.html. Ανακτήθηκε στις 5 January 2012. 
  8. Fotheringham, Alasdair (20 March 2004). «Cycling: Pantani died of accidental cocaine overdose». The Independent (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 September 2012. https://web.archive.org/web/20120909053334/http://www.independent.co.uk/sport/general/cycling-pantani-died-of-accidental-cocaine-overdose-6172392.html. Ανακτήθηκε στις 5 January 2012. 
  9. 9,0 9,1 Foot 2011, σελ. 265.
  10. John, John (18 February 2004). «Italy in mourning; Pantani's funeral today». cyclingnews.com. http://autobus.cyclingnews.com/news.php?id=news/2004/feb04/feb18news. Ανακτήθηκε στις 2 July 2011. 
  11. «Pantani Story – Official biography». Fondazione Marco Pantani. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2011. 
  12. Wilcockson, John (31 March 2005). «VeloPress Book selection: Marco Pantani: The Legend of a Tragic Champion». velonews.competitor.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-10-17. https://web.archive.org/web/20151017062557/http://velonews.competitor.com/2005/03/news/velopress-book-selection-marco-pantani-the-legend-of-a-tragic-champion_7773. Ανακτήθηκε στις 15 December 2011. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]