Μάρκους Βολφ
| Μάρκους Βολφ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Markus Wolf (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 19 Ιανουαρίου 1923 Χέχινγκεν[1] |
| Θάνατος | 9 Νοεμβρίου 2006 (83 ετών) Βερολίνο[2] |
| Τόπος ταφής | κοιμητήριο του Φρίντριχσφελντ |
| Εθνικότητα |  Γερμανία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών[3] Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας[3] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γερμανικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά Γερμανικά[4] |
| Σπουδές | σχολείο Καρλ Λίμπκνεχτ Ινστιτούτο Αεροπορίας της Μόσχας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας και Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (Γερμανία) |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Φρανς Βολφ |
| Γονείς | Φρίντριχ Βολφ |
| Αδέλφια | Κόνραντ Βολφ Thomas Naumann |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | αρχιστράτηγος/Στάζι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Καρλ Μαρξ Ήρωας της Εργασίας Μετάλλιο «Για την επέτειο των 40 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945» |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μάρκους Βολφ (γερμανικά: Markus Johannes Wolf) (19 Ιανουαρίου 1923 - 9 Νοεμβρίου 2006) ήταν Γερμανός κυβερνητικός αξιωματούχος[5] και επικεφαλής του Τομέα Εξωτερικών Υποθέσεων του Υπουργείου Κρατικής Ασφαλείας γνωστού ως Στάζι, της πρώην Ανατολικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μάρκους Βολφ ήταν γιος του γιατρού και συγγραφέα Φρίντριχ Βολφ και αδελφός του σκηνοθέτη Κόνραντ Βολφ. Ο πατέρας του ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και μετά την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία, αναγκάστηκε μαζί με όλη την οικογένεια του να φύγει στη Μόσχα μέσω της Γαλλίας.
Κατά τη διάρκεια της εξορίας του εκεί ο Βολφ παρακολούθησε για πρώτη φορά την γερμανική σχολή Karl-Liebknecht-Schule και συνέχισε τις σπουδές του σε ρωσικά σχολεία. Συμμετείχε σε μαθήματα αεροναυπηγικής στη Μόσχα και στη συνέχεια μετακόμισε στην Άλμα Άτα μετά την επίθεση της Ναζιστικής Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση. Ήταν επίσης μέλος της Κομιντέρν, όπου μαζί με άλλους νέους, προετοίμασε κατασκόπους για να περάσουν πίσω από τις εχθρικές γραμμές.
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά το τέλος του πολέμου, πήγε στο Βερολίνο όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο «Γερμανικό Λαϊκό Ραδιοφώνο» (1943 - 45) στο σοβιετικό τμήμα της πόλης. Εργάστηκε για λίγα χρόνια στη SFB, το ραδιόφωνο που ελέγχεται από τους Σοβιετικούς, το οποίο μεταδίδονταν από τον Βρετανικό τομέα στο Βερολίνο. Ως δημοσιογράφος παρακολούθησε τη διάσημη Δίκη της Νυρεμβέργης στην οποία ήταν κατηγορουμένοι οι βασικοί Ναζιστικοί ηγέτες.
Πορεία στη Στάζι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1952 κλήθηκε στις μυστικές υπηρεσίες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Το 1953, σε ηλικία 30 ετών, ήταν ένας από τους ιδρυτές της υπηρεσίας πληροφοριών εξωτερικών υποθέσεων που απασχολούσε το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας, γνωστό ως Στάζι). Έτσι έγινε «ο άνθρωπος χωρίς πρόσωπο» καθώς κανείς δεν κατόρθωσε ποτέ να πάρει την φωτογραφία του για 25 χρόνια.
Ως επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών, ο Βολφ κατορθώσε να έχει μεγάλη επιτυχία στην κατασκοπεία, και τις υποθέσεις που αφορούσαν τη Δυτική Γερμανία, χάρη στη μαζική χρησιμοποίηση κατασκόπων. Μεταξύ των πιο επιτυχημένων ενεργειών του, θεωρείται η τοποθέτηση ενός πράκτορά του, του Γκύντερ Γκιγιόμ για αρκετά χρόνια, ως συμβούλου στον τότε καγκελάριο της Δυτικής Γερμανίας Βίλι Μπραντ.[5]
Ύστερα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μάρκους Βολφ παραδέχθηκε ότι αρνήθηκε το 1990 την προσφορά που του είχε γίνει για να αλλάξει ζωή και την ταυτότητά του, με την μεταφορά του στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, σε αντάλλαγμα για την αποκάλυψη της ταυτότητας των πρακτόρων του δικτύου κατασκοπείας του. Έφυγε στη Μόσχα λίγους μήνες αργότερα και το επόμενο έτος παραδόθηκε στις γερμανικές αρχές όπου και καταδικάστηκε σε λίγους μήνες φυλάκισης.
Το 1993 καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλάκισης για κατασκοπεία και προδοσία. Το 1995 κατά την έφεση που είχε κάνει δικαστήριο τον απάλλαξε επειδή είχε ενεργήσει στο όνομα ενός κυρίαρχου κράτους.[5]
Ο Μάρκους Βολφ πέθανε από φυσικά αιτία στο σπίτι του στο Βερολίνο, σε ηλικία 83 ετών στις 9 Νοεμβρίου 2006, η οποία ήταν η 17η επέτειο της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 3,0 3,1 «Вольф-одиночка». (Ρωσικά) d:Q94230790. 27 Ιανουαρίου 2003.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12135838b. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 5,0 5,1 5,2 «Ο άνθρωπος χωρίς πρόσωπο, Μάρκους Βολφ». Encyclopedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020. (Αγγλικά)
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Wolf, Markus (with Anne McElvoy); Memoirs of a Spymaster; Pimlico; (ISBN 0-7126-6655-9); (paperback 1997). Also published under the title Man without a face: the memoirs of a spymaster (Jonathan Cape, 1997).
|