Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος (ύπατος το 232 π.Χ.)
| Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος (ύπατος το 232 π.Χ.) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marcus Aemilius Lepidus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 2ος αιώνας π.Χ. ή 277 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1] Αρχαία Ρώμη |
| Θάνατος | 216 π.Χ.[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Marcus Aemilius Lepidus |
| Γονείς | Marcus Aemilius Lepidus |
| Οικογένεια | Αιμίλιοι Λεπίδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[2] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (232 π.Χ.)[2] |
Ο Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος, λατιν.: Marcus Aemilius Lepidus (απεβ. το 216 π.Χ.) ήταν ο Ρωμαίος ύπατος (consul) για το 232 π.Χ., [3] και σύμφωνα με τον Λίβιο υπηρέτησε και πάλι ως αναπληρωτής ύπατος (suffect consul), πιθανότατα το 221. [4]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπηρέτησε επίσης κάποτε ως οιωνοσκόπος (augur).
Σύμφωνα με τον Λίβιο, το 218 π.Χ., στην έναρξη του Β' Καρχηδονιακού Πολέμου, βρισκόταν στη Σικελία και υπηρετούσε ως αντιπραίτωρ (propraetor). [5]
Aπεβίωσε το 216. [6]
Προς τιμή τού Λέπιδου έγιναν οι πρώτοι αγώνες μονομάχων (munera), με αφορμή το τέλος του. Άφησε τρεις γιους, τους Λεύκιο, Κόιντο και Mάρκο. [7] Ο τελευταίος πιθανότατα ήταν ο Mάρκος Αιμίλιος Λέπιδος, που έγινε Ρωμαίος ύπατος και μέγιστος αρχιερέας (pontifex maximus) στις αρχές τού 2ου αι. π.Χ.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 792. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ Livy, Livy, Ab urbe condita, XXII.35.1.
- ↑ Broughton, T. R. S., The Magistrates of the Roman Republic Vol I, pgs. 234-235 - According to Broughton, the fasti are complete prior to 222, and Lepidus is not mentioned. For the period between 221 and 219, all of the incumbents survived, so it is possible that Livy was incorrect about a second consulship.
- ↑ Livy, XXI, 49.5-7.
- ↑ Livy, XXIII.30.15.
- ↑ Livy, XXIII.30.16.