Λούκα Τζορντάνο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Προσοχή, το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{πηγές|1|12|2021}}
Λούκα Τζορντάνο
LucaGiordano1692c-Self-portrait-Naples.jpg
Αυτοπροσωπογραφία του Λούκα Τζορντάνο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση18  Οκτωβρίου 1634[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11]
Νάπολη[12]
Θάνατος3  Ιανουαρίου 1705[1][5][6][7][10][11]
Νάπολη
Τόπος ταφήςSanta Brigida, Naples
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Νεαπόλεως
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[13]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[10][11]
Αξιοσημείωτο έργοAdoration of the Shepherds (1688)
Christ and the Adulteress
Crucifixion of St. Peter
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααυλικός ζωγράφος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Λούκα Τζορντάνο (Luca Giordano, 1634 – 1705) ήταν Ιταλός ζωγράφος του ύστερου Μπαρόκ.

Γιος του ζωγράφου Αντόνιο Τζορντάνο, γεννήθηκε στη Νάπολη και περί το 1650 μαθήτευσε δίπλα στον Χοσέ ντε Ριμπέρα. Τα πρώτα του έργα ήταν έντονα επηρεασμένα από τον δάσκαλό του –σχεδόν ολόσωπες εικόνες φιλοσόφων, φανταστικές προσωπογραφίες ή χαρακτηριστικές μορφές.

Απέκτησε την προσωνυμία Luca fa presto (Λούκα, κάνε γρήγορα) λόγω της ταχύτητας με την οποία εκτελούσε τα έργα του και του μεγάλου όγκου της παραγωγής του. Επί πλέον, μπορούσε πολύ εύκολα να μιμηθεί άλλους ζωγράφους, ικανότητα που του χάρισε ακόμη μία προσωνυμία, αυτήν του Πρωτέα.

Εργάστηκε κυρίως στη Νεάπολη αλλά ταξίδεψε στην Ρώμη και στην Βενετία και αφομοίωσε το μεγαλοπρεπές διακοσμητικό ύφος του Βερονέζε και τα ζωηρά συμπλέγματα του Πιέτρο ντα Κορτόνα. Τα χρώματά του είναι ζωηρά και ελκυστικά.

Το 1682-83 ο Λούκα βρέθηκε στην Φλωρεντία όπου εκτέλεσε σειρές νωπογραφιών στο παρεκκλήσι Κορσίνι της εκκλησίας Κάρμινε και στο Palazzo Medici-Riccardi, όπου ζωγράφισε την δόξα των Μεδίκων εν μέσω αλληγορικών παραστάσεων και μυθολογικών θεμάτων.

Το 1692 πήγε στην Ισπανία ύστερα από πρόσκληση του Καρόλου Β΄. Έμεινε εκεί δέκα χρόνια και φιλοτέχνησε μεγάλης κλίμακας έργα στην Μαδρίτη, το Τολέδο και το Εσκοριάλ. Ζωγράφισε επίσης πολλούς πίνακες για την αυλή, ιδιώτες και εκκλησίες. Η επιτυχία του ήταν μεγάλη στην Ισπανία και ο βασιλιάς τον έκανε ιππότη (caballero).

Το 1702 ο Κάρολος Β΄ πέθανε και ο Τζορντάνο επέστρεψε στη Νάπολη. Τα έργα του αυτής της σύντομης περιόδου, περισσότερο ανάλαφρα, τον κατατάσσουν στους προπομπούς του Ροκοκό. Πέθανε στη Νάπολη το 1705.

Ο Τζορντάνο ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρος και βοηθούσε τους φτωχούς καλλιτέχνες. Έλεγε ότι καλός ζωγράφος είναι αυτός που αρέσει στο κοινό και ότι το κοινό ελκύεται περισσότερο από το χρώμα παρά από το σχέδιο. Ίσως οι αντιλήψεις του αυτές καθώς και η εξαιρετική του ευχέρεια και παραγωγή να προσέδωσαν την εντύπωση μιας επιπολαιότητας στο έργο του.


  • Επιλογή έργων

  • Ο φιλόσοφος Κράτης, 1650, Ρώμη, Gallerie Nazionali di Arte Antica

  • Madonna del Rosario, 1657, Νάπολη, Εθνικό Μουσείο Καποντιμόντε

  • Δημόκριτος, 1660, Αμβούργο, Kunsthalle

  • Προμηθέας, 1660, Βουδαπέστη, Μουσείο Καλών Τεχνών

  • Η σταύρωση του Αγίου Πέτρου, 1660, Βενετία, Πινακοθήκη της Ακαδημίας

  • Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ καταβάλλει τον Σατανά, 1663, Βερολίνο, Πινακοθήκη

  • Μετανοούσα Μαγδαληνή, 1660-65, Μαδρίτη, Μουσείο του Πράδο

  • Ο γάμος εν Κανά, 1663, Νάπολη, Εθνικό Μουσείο Καποντιμόντε

  • Αλληγορία της μεγαλοψυχίας, 1670, Λος Άντζελες, Μουσείο Γκέτι

  • Ηρακλής και Ομφάλη, 1670-75, Νάπολη, Εθνικό Μουσείο Καποντιμόντε

  • Γαλάτεια και Πολύφημος, 1675, Νάπολη, Εθνικό Μουσείο Καποντιμόντε

  • Η αρπαγή της Ευρώπης, 1675-77, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ

  • Ο Θρίαμβος της Γαλάτειας, 1680-85, Φλωρεντία, Ουφίτσι

  • Ο θάνατος του Σενέκα, 1684, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

  • Ο Περσέας αποκεφαλίζει την Μέδουσα, Νάπολη, Εθνικό Μουσείο Καποντιμόντε

  • Η δημιουργία του ανθρώπου, νωπογραφία, 1684-1686, Φλωρεντία, Palazzo Medici-Riccardi

  • Οι Μέδικοι θριαμβευτές στον Όλυμπο, νωπογραφία, 1684-1686, Φλωρεντία, Palazzo Medici-Riccardi

  • Η προσκύνηση των ποιμένων, 1688, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

  • Ο θρίαμβος της Ιουδήθ, νωπογραφία, 1703, Νάπολη, Certosa di San Martino

  • Μάχη των Λαπιθών και των Κενταύρων, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ


Καθιερωμένοι όροι
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Luca-Giordano. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w68632gm. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 125163480. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Discogs. 4123805. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. giordano-luca. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Grove Art Online» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη, Μπέιζινγκστοουκ, Νέα Υόρκη. T032371. ISBN-13 978-1-884446-05-4. ISBN-10 1-884446-05-1.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 16847/luca-giordano. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. ↑ 8,0 8,1 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 23419.
  9. ↑ 9,0 9,1 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Miroslav Krleža Lexicographical Institute. 1999. 22049. ISBN-13 978-953-6036-31-8. ISBN-10 953-6036-31-2.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 BeWeB. 1610. Ανακτήθηκε στις 13  Φεβρουαρίου 2021.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/28867. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  12. ↑ (Σλοβακικά, Τσεχικά, Αγγλικά) Web umenia. 3124. Ανακτήθηκε στις 27  Μαΐου 2020.
  13. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) αρχή της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb124386757. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λούκα_Τζορντάνο&oldid=8976172"