Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λουίζα Άννα των Βουρβόνων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πριγκίπισσα Λουίζα Άννα
Πριγκίπισσα των Βουρβόνων
Δεσποινίδα του Σενς
Δεσποινίδα του Σαρολέ
Γέννηση23 Ιουνίου 1695 (1695-06-23)
Παλάτι των Βερσαλλιών, Ιλ-ντε-Φρανς, Γαλλία
Θάνατος8 Απριλίου 1758 (62 ετών)
Ξενοδοχείο ντε Ρούτλε-Σαρολέ, Παρίσι, Γαλλία
Τόπος ταφήςΜονή Καρμελιτών του Σαιν Ζακ, Παρίσι, Γαλλία
Πλήρες όνομα
   Λουίζα Άννα
Γαλλικά: Louise Anne
ΟίκοςΒουρβόνων-Κοντέ
ΠατέραςΛουδοβίκος Γ΄, Πρίγκιπας του Κοντέ
ΜητέραΛουίζα Φραγκίσκη των Βουρβόνων
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Η Λουίζα Άννα των Βουρβόνων (Louise Anne de Bourbon, 23 Ιουνίου 1695 - 8 Απριλίου 1758) ήταν κόρη του Λουδοβίκου Γ΄, Πρίγκιπα του Κοντέ.

Γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου 1695 στο Παλάτι των Βερσαλλιών, και ήταν το τέταρτο παιδί και η τρίτη κόρη του Λουδοβίκου Γ΄, Πρίγκιπα του Κοντέ και της Λουίζας Φραγκίσκης των Βουρβόνων.[1][1][2][2]

Όπως οι περισσότερες αδερφές της, δεν παντρεύτηκε ποτέ. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η Λουίζα Άννα επιδίωκε συνεχώς την πολιτική εξέχουσα θέση. Βοηθησε τον ξάδερφό της Λουδοβίκο ΙΕ΄ στην αναζήτησή του για νέες ερωμένες. Ήταν κοινώς κουτσομπολιό εκείνη την εποχή, πως η Λουίζα Άννα ήταν στην πραγματικότητα μια από τις πρώην ερωμένες του βασιλιά, και ότι ήταν η πρώτη ανεπίσημη σεξουαλική σύντροφος του μετά τη σύζυγό του, πιθανώς ήδη από τα τέλη του 1720, και ότι είχαν ένα ειδύλλιο για λίγα χρόνια, όταν μπήκαν στην αυλή οι μελλοντικές νέες ερωμένες του. Ωστόσο, άλλοι σύγχρονοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι ενώ η Λουίζα Άννα ήθελε να γίνει ερωμένη του, προσπάθησε να τον αποπλανήσει αλλά ποτέ δεν τα κατάφερε.[3]

Σε κάθε περίπτωση, ο βασιλιάς απολάμβανε τη συντροφιά της και ανήκε στον κύκλο των προσωπικών του φίλων και συχνά παρευρισκόταν στην αυλή. Η μεγαλύτερη αδερφή της Λουίζας Άννας, Λουίζα Ελισάβετ, έφερε στη γαλλική αυλή την Μαρκησία ντε Πομπαντούρ το 1740.

Πέθανε στις 8 Απριλίου 1758 στο Ξενοδοχείο ντε Ρούτλε-Σαρολέ σε ηλικία 62 ετών. Είναι θαμμένη στη Μονή Καρμελιτών του Σαιν Ζακ στο Παρίσι.

  • 23 Ιουνίου 1695 – 6 Ιουλίου 1713: Η Γαληνοτάτη Υψηλότητα Η Δεσποινίδα του Σενς[4]
  • 6 Ιουλίου 1713 – 8 Απριλίου 1758: Η Γαληνοτάτη Υψηλότητα Η Δεσποινίδα του Σαρολέ
  1. 1,0 1,1 Genealogie ascendante jusqu'au quatrieme degre inclusivement de tous les Rois et Princes de maisons souveraines de l'Europe actuellement vivans [Genealogy up to the fourth degree inclusive of all the Kings and Princes of sovereign houses of Europe currently living] (στα Γαλλικά). Bourdeaux: Frederic Guillaume Birnstiel. 1768. σελ. 44. 
  2. 2,0 2,1 Edmond et Jules de Goncourt: La duchesse de Châteauroux et ses soeurs, Paris, 1906
  3. Louis XV intime et les petites maitresses
  4. http://www.heraldica.org/topics/france/frroyal.htm#sang Style of HSH and further information on Princes of the Blood - Other princes of the blood were only entitled to Most Serene Highness (Altesse Sérénissime) from 1651 to 1824, when they received the style of Royal Highness.