Λιούμπουτσκ
| Λιούμπουτσκ | |
|---|---|
Όμπλαστ της Καλούγκα, Ραϊόν του Φερζίκοβο σε  Ρωσία | |
 Άποψη της Εκκλησίας της Αγίας Τριάδος του Λιούμπουτσκ. | |
 Lua error in Module:Location_map at line 430: No value was provided for longitude. | |
| Συντεταγμένες | 54°26′1.0″N 36°54′33.6″E / 54.433611°N 36.909333°EΣυντεταγμένες: 54°26′1.0″N 36°54′33.6″E / 54.433611°N 36.909333°E |
| Πληροφορίες τόπου | |
| Συνθήκη | Εγκαταλελειμμένο |
| Ιστορία τόπου | |
| Μάχες/πόλεμοι | Λιθουανικός-Μοσχοβίτικος Πόλεμος (1368-1372), δεύτερος λιθουανικός-μοσχοβίτικος πόλεμος |
Το Λιούμπουτσκ (ρωσικά: Любутск) ήταν ρωσικό φρούριο, ευρισκόμενο σε απόσταση, περίπου, 4 χμ. νότια της συμβολής των ποταμών Όκα και Ντούγκνα, εντός του σημερινού Όμπλαστ της Καλούγκα. Η ονομασία του προέρχεται από ομώνυμο ρέμα το οποίο ρέει στα βόρεια και στα ανατολικά της πόλεως.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχικώς, το Λιούμπουτσκ αποτελούσε τμήμα των εδαφών του Πριγκιπάτου του Μπριάνσκ, ενώ, στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα η πόλη τέθηκε υπό τον έλεγχο του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας. Αναφορά εντός πηγών στην πόλη γίνεται το 1372, έτος κατά το οποίο ο Αλγκίρντας της Λιθουανίας και ο Μιχαήλ Β΄ του Τβερ βάδισαν από κοινού εναντίον του Δημητρίου του Ντον, Πρίγκιπα της Μόσχας, ο οποίος πέτυχε να αναχαιτίσει την προέλαση των αντιπάλων του.[1] Έπειτα από μία πρώτη φάση στις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις η οποία κατέληξε σε αδιέξοδο, ο Αλγκίρντας και ο Δημήτριος, τελικώς, συμφώνησαν στη μεταξύ τους υπογραφή συμφώνου το οποίο έγινε γνωστό ως Συνθήκη του Λιούμπουτσκ.[2]
Το 1408, το Λιούμπουτσκ περιήλθε υπό τον έλεγχο του Βλαδίμηρου του Τολμηρού, ωστόσο, το 1473, περιήλθε εκ νέου υπό τον έλεγχο του Βίλνιους. Το 1460, γίνεται εκ νέου αναφορά εντός πηγών στο Λιούμπουτσκ, καθώς αποτέλεσε έναν εκ των οικισμών οι οποίοι δέχθηκαν επίθεση από τις δυνάμεις του Αχμάτ Χαν, κατά την εισβολή του τελευταίου εντός των εδαφών της Λιθουανίας και της Μοσχοβίας. Τελικώς, η πόλη τέθηκε υπό ρωσική κυριαρχία έπειτα από την εκεχειρία του 1503, η οποία και έθεσε τέλος στον δεύτερο μοσχοβίτικο-λιθουανικό πόλεμο.[3] Στη συνέχεια, ο τσάρος Ιβάν Γ΄ κληροδότησε το φρούριο στον υιό του, Αντρέι της Στάριτσα, ενώ κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα το Λιούμπουτσκ έπαυσε να υφίσταται ως φρούριο και μετατράπηκε σε πόσαντ. Το 1566, το Λιούμπουτσκ επισήμως υποβαθμίστηκε σε απλό χωριό.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Λιθουανικά) Batūra, Romas (2013). «Algirdo žygiai į Maskvą 1368 1370, 1372». Στο: Zikaras, Karolis. Žymiausi Lietuvos mūšiai ir karinės operacijos (2η έκδοση). Βίλνιους: Alio. σελ. 46-49. ISBN 978-9986-827-05-4.
- ↑ (Αγγλικά) Auty, Robert· Obolensky, Dimitri (1981). Companion to Russian Studies. Cambridge University Press. σελ. 86. ISBN 978-05-21-28038-9.
- ↑ (Αγγλικά) Howes, Robert Craig (1967). The Testaments of the Grand Princes of Moscow. Cornell University Press. σελ. 42-43.