Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος (ύπατος το 50 π.Χ.)
| Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος (ύπατος το 50 π.Χ.) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 99 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1] Ρώμη |
| Θάνατος | 1ος αιώνας π.Χ. Μίλητος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Λεύκιος Αιμίλιος Λέπιδος Αιμιλία Λεπίδα ΙΙ |
| Γονείς | Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος (ύπατος το 78 π.Χ.)[2][3] και Απουλεία[4][5] |
| Αδέλφια | Λεύκιος Κορνήλιος Σκιπίων Ασιατικός Αιμιλιανός Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος[2][6] Αιμίλιος Ρέγκιλος |
| Οικογένεια | Αιμίλιοι Λεπίδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ταμίας (Quaestor) Αγορανόμος (Aedilis) Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[7] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (50 π.Χ.)[7] |
Ο Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος, λατιν.: Lucius Aemilius Paullus, (άκμασε τον 1ο αι. π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός. Ήταν αδελφός τού Μάρκου Αιμίλιου Λέπιδου ενός της Τριανδρίας, και γιος τού Μάρκου Αιμίλιου Λέπιδου, υπάτου το 78 π.Χ. Η μητέρα του μπορεί να ήταν κόρη τού Λεύκιου Απουλήιου Σατουρνίνου .
Ο Παύλος υποστήριξε τον Κικέρωνα κατά τη διάρκεια της Συνωμοσίας τού Κατιλίνα. Ποτέ δεν υποστήριξε τον Πομπήιο, πιθανώς επειδή τού κρατούσε κακία, επειδή πρόδωσε τον πατέρα του το 77. Ο Παύλος ήταν ταμίας (quaestor) το 59 π.Χ., αγορανόμος (aedilis) το 55, πραίτορας το 53 και ύπατος το 50.
Κατά τη διάρκεια της υπατείας τού Παύλου, ο Ιούλιος Καίσαρας τον δωροδόκησε για την υποστήριξή του. Ανοικοδόμησε την Αιμιλία Βασιλική στη Ρώμη, με μέρος των χρημάτων του από τη δωροδοκία.
Σύμφωνα με τον Βαλέριο Μάξιμο: «Όταν η Σύγκλητος αποφάσισε να κατεδαφιστούν οι ναοί της Ίσιδας και του Σεράπιδος, και κανείς από τους εργάτες δεν τολμούσε να τους αγγίξει, ο ύπατος Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος έβγαλε την επίσημη ρούχο του, άρπαξε ένα τσεκούρι και χτύπησε τις πόρτες τού ναού», (I, 3.3· παραθέτουμε τον Julius Paris (μετάφραση από την έκδοση Loeb).
Ο Παύλος αντιτάχθηκε στη Β΄ Τριανδρία: τού Οκταβιανού, τού Μάρκου Αντώνιου και τού ίδιου τού αδελφού τού Παύλου, Μάρκου Aιμίλιου Λέπιδου. Υποστήριξε τον Κικέρωνα στην καταδίκη των μελών της. Οι τρεις της Τριανδρίας τον συμπεριέλαβαν στις προγραφές τους. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Κάσσιο Δίωνα, ο αδελφός του τού επέτρεψε να διαφύγει. [8] Οι στρατιώτες τού Λέπιδου τον άφησαν ανεμπόδιστο. Ο Παύλος προσχώρησε στον πολιτικό στασιαστή Mάρκο Ιούνιο Βρούτο. Όταν ο Βρούτος απεβίωσε το 42, ο Παύλος έλαβε χάρη και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια του στη Μίλητο.
Ο γιος τού Παύλου, Παύλος Αιμίλιος Λέπιδος, ήταν ύπατος το 34 π.Χ., και το 22 μοιράστηκε το αξίωμα τoύ τιμητή (censor) με τον Αύγουστο.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2350. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2350. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1993. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2350. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 5,0 5,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4242. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2341. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 7,0 7,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ Weigel, Richard D., Lepidus: the Tarnished Triumvir, Routledge, 2002, preface.