Λεόν Ζεέν
| Λεόν Ζεέν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17 Ιουλίου 1853[1][2][3] Σπα |
| Θάνατος | 14 Φεβρουαρίου 1928[1][2][3] Μονακό |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διευθυντής ορχήστρας μουσικός διευθυντής συνθέτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Blanche Deschamps-Jéhin[4] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής[5] |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λεόν Ζεέν (γαλλ. Léon Jehin, 17 Ιουλίου 1853 – 14 Φεβρουαρίου 1928) ήταν Βέλγος διευθυντής ορχήστρας και συνθέτης, συνδεδεμένος ιδιαίτερα με την όπερα του Μόντε Κάρλο.[6] Είναι ο άνθρωπος που συνέθεσε τον σημερινό εθνικό ύμνο του Μονακό.
Βίος και έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ζεέν γεννήθηκε στη μικρή πόλη Σπα και σπούδασε στο ωδείο της Λιέγης και κατόπιν στις Βρυξέλλες. Στην ίδια πόλη διετέλεσε βιολιστής στο Λα Μονναί, και παράλληλα διεύθυνε ορχήστρες στην Αμβέρσα, στο Αιξ-λε-Μπαιν και στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου.[6] Το 1889, όντας βοηθός μαέστρος στις Βρυξέλλες, διαδέχθηκε τον Αρτύρ Στεκ (Arthur Steck) ως διευθυντής ορχήστρας στην Όπερα του Μόντε Κάρλο, στο Μονακό, μια θέση όπου παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του. Η πρώτη του εμφάνιση εκεί ήταν με την όπερα Μιρέιγ του Γκουνό.[7]
Ο Ζεέν διεύθυνε τις παγκόσμιες πρεμιέρες για τις εξής όπερες:
- Hulda (του Σεζάρ Φρανκ), στις 8 Μαρτίου 1894
- Λα ζακερί (των Εντουάρ Λαλό και Αρτύρ Κοκάρ), 9 Μαΐου 1895
- Γκιζέλ (Φρανκ), 30 Μαρτίου 1896
- Μεσσαλίνα (Ίζιντορ ντε Λάρα), 21 Μαρτίου 1899
- Le jongleur de Notre-Dame (Μασνέ), 18 Φεβρουαρίου 1902
- Σερυμπέν (Μασνέ), 14 Φεβρουαρίου 1905
- Ο πρόγονος (Σεν-Σανς), 24 Φεβρουαρίου 1906
- Ντον Προκόπιο (Μπιζέ), 10 Μαρτίου 1906
- Thérèse (Μασνέ), 7 Φεβρουαρίου 1907
- Δον Κιχώτης (Μασνέ), 19 Φεβρουαρίου 1910
- Δηιάνειρα (Σεν-Σανς), 14 Μαρτίου 1911
- Ρώμη (Μασνέ), 17 Φεβρουαρίου 1912
- Πηνελόπη (Φωρέ), 4 Μαρτίου 1913
- Κλεοπάτρα (Μασνέ), 23 Φεβρουαρίου 1914
- Βεατρίκη (Μεσαζέ), 21 Μαρτίου 1914
- Αμαντί (Μασνέ), 1η Απριλίου 1922
Το 1889 ο Ζεέν νυμφεύθηκε τη μεσόφωνο Μπλανς Ντεσάν, με την οποία είχε συνεργασθεί στις Βρυξέλλες.[7]
Ο Ζεέν πέθανε στο Μονακό σε ηλικία 74 ετών. Το 1953 διοργανώθηκε στο Μόντε Κάρλο μια συναυλία στη μνήμη του για τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του.[6]
Συνθέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι συνθέσεις του Λεόν Ζεέν περιλαμβάνουν έναν Hymne à la Charte για σολίστες, χορωδία και ορχήστρα (1889), ένα «Συμφωνικό σκέρτσο» (1902), ένα Ιντερμέδιο για κόρνο και ορχήστρα (1909), ένα εμβατήριο (Marche Inaugurale, 1909) για τα εγκαίνια του Ωκεανογραφικού Μουσείου και μια συμφωνική σουίτα (1921).[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 15082960b. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6tx3sww. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 91758.
- ↑ data
.bnf .fr /fr /15082960 /leon _jehin /. - ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. www2
.culture .gouv .fr /public /mistral /leonore _fr?ACTION=CHERCHER&FIELD _1=COTE&VALUE _1=LH%2F1364%2F53. - ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Favre G.: Histoire Musicale de la Principauté de Monaco du XVIe au XXe siècle, Éditions des Archives du Palais Princier, Μονακό / Éditions A et J Picard, Παρίσι 1974
- ↑ 7,0 7,1 Walsh, T.J.: Monte Carlo opera, 1879-1909, Gill and Macmillan, Δουβλίνο 1975