Λεάδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Λεάδης είναι γνωστός ένας ήρωας, γιος του Αστακού ο οποίος, μαχόμενος ως υπερασπιστής των Θηβών, απέκρουσε τους «Επτά επί Θήβας». Αδέλφια του Λεάδη ήταν ο Ασφόδικος, ο `Ισμαρος, ο Μελάνιππος και, σύμφωνα με κάποιες πηγές, οι Εριθήλας και Λέβης. Φαίνεται ότι ο Λεάδης έδωσε το όνομά του σε ένα από τα θηβαϊκά γένη.


Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969