Λίμνη Μασκάρδι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°20′54″S 71°33′49″W / 41.34833°S 71.56361°W / -41.34833; -71.56361

Λίμνη Μασκάρδι
Άποψη της λίμνης
ΧώρεςΑργεντινή
Γεωγραφικό ΔιαμέρισμαΕπαρχία Ρίο Νέγρο
ΕισροήΠοταμός Μάνσο
ΕκροήΠοταμός Μάνσο
Μέγιστο Μήκος15 χλμ
Μέγιστο Πλάτος2,5 χλμ
Έκταση39,2 χλμ²
Μέσο Βάθος111 μ
Μέγιστο Βάθος218 μ
Όγκος Νερού4,35 χλμ³
Ύψος Επιφάνειας750 μ

Η Λίμνη Μασκάρδι (ισπανικά: Lago Mascardi‎‎, ισπανική προφορά: ˈlaɣo masˈkaɾði) βρίσκεται στην περιοχή των λιμνών της βόρειας Παταγονίας στην επαρχία Ρίο Νέγρο της Αργεντινής. Η λίμνη βρίσκεται κοντά στο θέρετρο Μπαριλότσε και βρίσκεται εντός του Εθνικό Πάρκο Ναχουέλ Χουάπι. Η λίμνη, παγετώδους προέλευσης, πήρε το όνομά της από τον Νικολάς Μασκάρδι, έναν Ιησουίτη του 17ου αιώνα που ήταν ιεραπόστολος στην περιοχή.

Το στρωματοηφαίστειο Τροναδόρ δεσπόζει πάνω από τον έναν βραχίονα της λίμνης.
Ο δρόμος κατά μήκος του βραχίονα Κατεδράλ. Η μικρή λίμνη είναι η λίμνη Γιουμ.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λίμνη Μασκάρδι έχει σχήμα V με δύο βραχίονες περίπου ίσους σε μήκος και πλάτος. Ο ανατολικός βραχίονας ονομάζεται βραχίονας Κατεδράλ (Καθεδρικός) και ο δυτικός βραχίονας ονομάζεται Τροναδόρ, που πήρε το όνομά του από το ηφαίστειο στα σύνορα με τη Χιλή, το οποίο είναι το υψηλότερο και πιο εξέχον βουνό της περιοχής. Η λίμνη περιβάλλεται από βουνά που υψώνονται απότομα από τη λίμνη σε υψόμετρα άνω των 1.800 μ.. Τα βουνά είναι χιονισμένα κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους. Η δενδροκάλυψη στα βουνά βρίσκεται πάνω από τα 1.600 μ.. Η λίμνη έχει μέγιστο βάθος 218 μ. και επιφάνεια 39,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα.[1]

Η κύρια εισροή στη λίμνη Μασκάρδι είναι ο Ποταμός Μάνσο, ο οποίος πηγάζει από μια μικρή λίμνη που τροφοδοτείται από έναν παγετώνα που ονομάζεται Βεντισκέρο Νέγρο (κυριολεκτικά «μαύρο πεδίο χιονιού»), στις πλαγιές του βουνού Τροναδόρ περίπου 20 χλμ. δυτικά της λίμνης. Ο Μάνσο πηγάζει από τη νοτιοδυτική γωνία της λίμνης μέσω ενός σύντομου, ταραχώδους περάσματος που ονομάζεται "Los Rapidos" και περνά στη λίμνη Λας Μόσκας, την επόμενη σε μια αλυσίδα λιμνών κατά μήκος του ποταμού Μάνσο.

Η λίμνη βρίσκεται δίπλα στη λίμνη Γκουτιέρες.[2] Η χαλικώδης πεδιάδα που τις χωρίζει βρίσκεται κατά μήκος του ηπειρωτικού διαχωρισμού, με τη λίμνη Μασκάρδι να αποστραγγίζει στον Ειρηνικό και τη λίμνη Γκουτιέρες στον Ατλαντικό.[2]

Ένας ασφαλτοστρωμένος αυτοκινητόδρομος (Εθνική Οδός 40) εκτείνεται στον ανατολικό βραχίονα της λίμνης μέχρι τη νότια ακτή, όπου βρίσκεται μια μικρή κοινότητα που ονομάζεται Βίγια Μασκάρδι. Από εκεί ένας δρόμος (μη ασφαλτοστρωμένος το 2018) με την ονομασία Οδός 82 ακολουθεί τον δυτικό βραχίονα της λίμνης προς τα βόρεια και συνεχίζει μέχρι το Βεντισκέρο Νέγρο.

Αναψυχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καγιάκ και το ψάρεμα είναι δημοφιλή στη λίμνη Μασκάρδι, ενώ πολλά τουριστικά γραφεία στο Μπαριλότσε προσφέρουν ξεναγήσεις.[3] Τα είδη που αναζητούν οι ψαράδες είναι η ιριδίζουσα πέστροφα, η καφέ πέστροφα και η πέστροφα του ρυακιού, καμία από τις οποίες δεν είναι ενδημική στην Αργεντινή. Κατά μήκος των δρόμων που περικλείουν το μισό της λίμνης υπάρχουν αρκετοί χώροι κάμπινγκ και καταλύματα. Ένας από τους χώρους κάμπινγκ στο βορειότερο τμήμα του βραχίονα Κατεδράλ ανήκει σε μια κοινότητα των Μαπούτσε, οι οποίοι ήταν οι κύριοι κάτοικοι αυτής της περιοχής από τον 17ο έως τα τέλη του 19ου αιώνα.[4]

Ένα μονοπάτι πεζοπορίας, τμήμα του μονοπατιού μεγάλων αποστάσεων Χουέγια Ανδίνα, οδηγεί 19,5 χλμ. νότια στη λίμνη Στέφεν. Το μονοπάτι χαρακτηρίζεται ως μέτριας δυσκολίας.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. "Lake:Mascardi", https://web.archive.org/web/20110902225224/http://www.hidricosargentina.gov.ar/EIndice-Mascardi.html
  2. 2,0 2,1 Thomasson, Kuno (1963). «Lake Mascardi». Araucanian Lakes: Plankton Studies in North Patagonia with Notes on Terrestrial Vegetation. Uppsala: Almqvist & Wiksell. σελ. 86. 
  3. "Lake Mascardi", https://www.barilocheturismo.gob.ar/en/lake-mascardi
  4. "Lake Mascardi," https://www.barilocheturismo.gob.ar/en/lake-mascardi
  5. Senderos de Argentina, https://lahuellaandina.com.ar/docs/senderos-de-patagonia-guia-oficial-2015-2016.pdf Αρχειοθετήθηκε 2018-03-17 στο Wayback Machine.