Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λάνσελοτ Άντριους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λάνσελοτ Άντριους
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση16  Ιουλίου 1555[1]
Λονδίνο
Θάνατος25  Σεπτεμβρίου 1626[2][3][1]
Σάουθουαρκ
Τόπος ταφήςSouthwark Cathedral
ΚατοικίαWinchester Palace
ΕθνικότηταΆγγλοι
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
ΘρησκείαΑγγλικανική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4]
ΣπουδέςΠέμπροουκ Κόλετζ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
μεταφραστής
θεολόγος
μεταφραστής της Βίβλου
Οικογένεια
ΑδέλφιαRoger Andrewes
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαdean of Westminster
Bishop of Chichester
Anglican Bishop of Ely
Dean of the Chapel Royal
Επίσκοπος του Γουίντσεστερ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λάνσελοτ Άντριους (αγγλ. Lancelot Andrewes, 1555 - 25 Σεπτεμβρίου 1626) ήταν Άγγλος λόγιος, επίσκοπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας και μυστικοσύμβουλος του βασιλιά Ιακώβου Α΄ της Αγγλίας, επί της βασιλείας του οποίου επέβλεψε την περίφημη μετάφραση της Αγίας Γραφής που είναι γνωστή ως Βίβλος του βασιλιά Ιακώβου, την πρώτη στη νεότερη αγγλική γλώσσα. Η Εκκλησία της Αγγλίας τιμά τη μνήμη του στις 25 Σεπτεμβρίου.

Σπουδές και χειροτονία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άντριους γεννήθηκε κοντά στον Ναό των Αγίων Πάντων του Πύργου του Λονδίνου. Το 1571 εισάχθηκε στο Κολέγιο Πέμπροουκ του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, αποφοιτώντας με πτυχίο και κατόπιν με «Master of Arts» το 1578. Το ακαδημαϊκό κύρος του ωστόσο είχε ήδη εξαπλωθεί τόσο, ώστε κατά τη δημιουργία του Κολεγίου του Ιησού στην Οξφόρδη το 1571 κατονομάζεται στο καταστατικό του ως ένα από τα ιδρυτικά του μέλη (Isaacson, 1650), έστω και αν η σχέση του με αυτό φαίνεται ότι ήταν καθαρώς τυπική.[5] Το 1576 εκλέχθηκε εταίρος του Πέμπροουκ. Στις 11 Ιουνίου 1580 χειροτονήθηκε ιερέας από τον Επίσκοπο του Τσέστερ Γουλιέλμο Τσάντερτον[6], ενώ το επόμενο έτος άρχισε να διδάσκει στην Οξφόρδη ως κατηχητής και παρέδωσε διαλέξεις πάνω στον Δεκάλογο του Μωυσή (εκδόθηκαν το 1630), που δημιούργησαν μεγάλο ενδιαφέρον.

Μια φορά κάθε έτος, στις διακοπές, περνούσε έναν μήνα μαζί με τους γονείς του και αναζητούσε έναν δάσκαλο από τον οποίο μάθαινε μία ξένη γλώσσα που δεν γνώριζε μέχρι τότε. Με τον τρόπο αυτόν, μετά από λίγα χρόνια γνώριζε τις περισσότερες από τις νεότερες ευρωπαϊκές γλώσσες.[7]