Κώστας Γούναρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κώστας Γούναρης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Κώστας Γούναρης (Ελληνικά)
Γέννηση5 Οκτωβρίου 1929
Θεσσαλονίκη
Θάνατος2020
(91 ετών)
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος

Ο Κώστας Γούναρης (1929-2020)[1] ήταν Έλληνας ζωγράφος από τη Θεσσαλονίκη. Στα έργα του αποτύπωσε κτίρια, μνημεία και γειτονιές κυρίως της γενέτειράς του αλλά και άλλων περιοχών και πόλεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κώστας Γούναρης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1929, και άρχισε να ζωγραφίζει από παιδί. Αφού τελείωσε το σχολείο ο πατέρας του τον έστειλε στην Εμπορική Σχολή προκειμένου μετά να συνεχίσει την επιχείρηση του παρά την προτροπή μιας δασκάλας του, που είχε ήδη αναγνωρίσει το ταλέντο του, να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών. Στη διάρκεια της Κατοχής το σπίτι τους επιτάχθηκε και έτσι η οικογένεια του αναγκάστηκε να μετακομίσει σε ένα άλλο σπίτι. Στο υπόγειο αυτού του σπιτιού έμενε ένας αγιογράφος από τον οποίο ο νεαρός τότε Γούναρης έμαθε για τα χρώματα και το τρόπο επεξεργασίας τους. Τη χρήση της ακουαρέλας την έμαθε από τον Αντώνη Μυστακίδη, που ήταν γνωστός στα λογοτεχνικά γράμματα ως Μεσεβρινός. Μέσω του Μυστακίδη ο Γούναρης ήρθε σε επαφή με τον κύκλο του φωτογραφείου του Λυκίδη, όπου μαζεύονταν αρκετοί ζωγράφοι μεταξύ των οποίων και ο Κενάν Μεσαρέ. Αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία ο Γούναρης εγκαταστάθηκε στην Ελβετία όπου εργάστηκε σε ένα εργοστάσιο επίπλων ενώ παράλληλα ζωγράφιζε. Από εκείνη την περίοδο υπάρχουν έργα του με σινική μελάνη και κάρβουνο και θεματολογία τόσο από τη Θεσσαλονίκη όσο και από την Ελβετία. Το 1963 επέστρεψε με την οικογένεια του στη Θεσσαλονίκη.[2]

Το 1974 συμμετείχε σε μια ομαδική έκθεση, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Μικρή Πινακοθήκη Διαγώνιος, που είχε ιδρύσει εκείνη τη χρονιά στη Θεσσαλονίκη ο φίλος του Ντίνος Χριστιανόπουλος. Στον ίδιο χώρο ο Γούναρης πραγματοποίησε πέντε ατομικές εκθέσεις από το 1979 μέχρι το 1991. Στα έργα της πρώτης έκθεσης αποτυπώνονται λαϊκά σπίτια, εγκαταλειμμένα αρχοντικά, μνημεία και μοναστήρια καθώς και αστικές γειτονιές της Θεσσαλονίκης. Στη τρίτη έκθεση, το 1984, το κύριο θέμα είναι το Άγιον Όρος ενώ στις επόμενες δύο εκθέσεις ήταν και πάλι η Θεσσαλονίκη και η Αρναία. Μετά το κλείσιμο της Μικρής Πινακοθήκης, το 1994, ο Γούναρης πραγματοποίησε άλλες τρεις ατομικές εκθέσεις, το 1997, το 2002 και το 2005, σε άλλους χώρους. Το 2008 πραγματοποιήθηκε αναδρομική έκθεση του έργου του στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης ενώ πέντε χρόνια αργότερα οργανώθηκε μια κατ’ ουσίαν δεύτερη αναδρομική έκθεση του έργου του, στη Φιλόπτωχο Αδελφότητα Ανδρών Θεσσαλονίκης. [3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Κώστας Γούναρης: Ο ζωγράφος που ύμνησε με χρώμα και φως τη Θεσσαλονίκη». Livemedia News. 16-11-2020. https://www.livemedianews.gr/kostas-goynaris-o-zwgrafos-poy-ymnise-me-xroma-kai-fws-ti-thessaloniki. Ανακτήθηκε στις 10-07-2022. 
  2. Η ζωή και το έργο του Κώστα Γούναρη, της Σταυρούλας Μαυρογένη (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας), Περιοδικό Φιλόλογος, Τετραμηνιαία έκδοση του συλλόγου αποφοίτων της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, τόμος ΝΑ’, τεύχος 182, Σεπτέμβριος -Δεκέμβριος 2021, σελ. 251 -254
  3. Η ζωή και το έργο του Κώστα Γούναρη, της Σταυρούλας Μαυρογένη (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας), Περιοδικό Φιλόλογος, Τετραμηνιαία έκδοση του συλλόγου αποφοίτων της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, τόμος ΝΑ’, τεύχος 182, Σεπτέμβριος -Δεκέμβριος 2021, σελ. 256 -259

Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η ζωή και το έργο του Κώστα Γούναρη, της Σταυρούλας Μαυρογένη (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας), Περιοδικό Φιλόλογος, Τετραμηνιαία έκδοση του συλλόγου αποφοίτων της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, τόμος ΝΑ’, τεύχος 182, Σεπτέμβριος -Δεκέμβριος 2021.

Εξωτερικός σύνδεσμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]