Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κόιντος Μάρκιος Βάρεας Σοράνος (ύπατος το 34)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κόιντος Μάρκιος Βάρεας Σοράνος
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Περίοδος ακμής1ος αιώνας
Οικογένεια
ΤέκναΚόιντος Μάρκιος Βάρεα Σοράνος
Κόιντος Μάρκιος Βάρεας Σούρας
ΓονείςGaius Marcius[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαconsul suffectus (Ιουλίου 34 – Δεκέμβριος 34)
Ρωμαίος συγκλητικός
proconsul prouinciae Africae (41–43)

Ο Κόιντος Μάρκιος Βάρεας Σοράνος, λατιν.: Quintus Marcius Barea Soranus (α' ήμισυ του 1ου αι.) ήταν Ρωμαίος συγκλητικός. Ήταν αντικαταστάτης ύπατος το έτος 34, μαζί με τον Τίτο Ρούστιο Νούμιο Γάλλο· και ανθύπατος της Αφρικής το διάστημα 41-43.

Μία επιγραφή που βρέθηκε στην Ιππώνα (Hippo Regius, δυτικά της Καρχηδόνας) παρέχει πληροφορίες για τον Σοράνο. [2] Η αναφορά του σε αυτή την επιγραφή μαρτυρεί ότι το όνομα (praenomen) του πατέρα του ήταν Γάιος. Ο Σοράνος ήταν ένας από τους quindecimviri sacris faciundis (δεκαπέντε άνδρες των ιερών τελετουργιών), τον σύλλογο (collegium) των Ρωμαίων ιερέων που ήταν επιφορτισμένοι με τη φροντίδα των μαντείων της Σίβυλας· επίσης διορίστηκε fetial (ιερέας του Διός).

Άλλες επιγραφές που ανακτήθηκαν από αυτή την επαρχία, μαρτυρούν την επιρροή του εκεί: ο Σοράνος ελευθέρωσε έναν αριθμό Αφρικανών, οι οποίοι στη συνέχεια χρησιμοποίησαν το gentilicium (όνομα γένους, επώνυμο) "Marcius" ως δικά τους. [3]

Ο Σοράνος είναι γνωστό ότι είχε δύο γιους:

Γάιος Μάρκιος
ΓΕΝΟΣ ΜΑΡΚΙΩΝ
Κόιντος Μάρκιος Βάρεας Σοράνος
αντικ. ύπατος το 34
δις ανθύπατος Αφρικής
Κόιντος Μάρκιος Βάρεα Σοράνος
αντικ. ύπατος το 52
∞ Σερβιλία
Κόιντος Μάρκιος Βάρεας Σούρας
συγκλητικός
Μαρκία Σερβιλία
∞ Γάιος Άννιος Πολλίων
Μαρκία Φουρνίλλα
Τίτος Φλ. Βεσπ.
Αυτοκράτωρ
ΜαρκίαΜάρκος Ούλιπος Τραϊανός
αντικ. ύπατος το 72
ΓΕΝΟΣ ΟΥΛΠΙΩΝ
Ουλπία Μαρκιανή
Γάιος Σαλόνιος Ματίδιος Πατρουίνος
Μ. Ούλ. Τραϊανός
Αυτοκράτωρ
  1. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  2. E. Mary Smallwood, Documents Illustrating the Principates of Gaius, Claudius and Nero (Cambridge, 1967), No. 405
  3. Lepcis Magna: Romanization