Κωνσταντίνος Δρούλιας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Δρούλιας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1896
Πάτρα
Θάνατος1976
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
έμπορος
Οικογένεια
ΑδέλφιαΑναστάσιος Δρούλιας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Πατρών)

Ο Κωνσταντίνος Δρούλιας (1896 - 1976) ήταν Έλληνας βιομήχανος και πολιτικός.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιος σταφιδέμπορου του Ανδρέα Δρούλια. Καταγόταν από τους Λαπαναγούς και ο παππούς του, Αναστάσιος Δρούλιας, είχε διατελέσει δήμαρχος Κερπίνης. Είχε άλλα τρία αδέλφια μεταξύ των οποίων και τον Τάση Δρούλια. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και οικονομικές επιστήμες στο Λονδίνο. Επέστρεψε στην Πάτρα και ανέλαβε την διεύθυνση του οικογενειακού εμπορικού οίκου. Το 1920 ίδρυσε[1] την “Ανώνυμον Σταφιδική Εταιρεία” με υποκαταστήματα στην Αγγλία, τη Γερμανία και τις Η.Π.Α. ενώ παράλληλα συμμετείχε στην ίδρυση της "Α. Δρούλιας Α.Ε." και της “Ανώνυμος Βιομηχανική Εταιρεία Ξυλείας” (Α.Β.Ε.Ξ.), της οποίας διετέλεσε πρόεδρος[2] της περίοδο 1922 - 1927. Το 1926 ανέλαβε τη διεύθυνση[1] της κλωστοϋφαντουργίας “Αφοί Ρετσίνα Α.Ε.” και εν συνεχεία ίδρυσε την εταιρεία “Αλκίνοος Α.Ε. Γεωργικών και Κτηματικών Επιχειρήσεων”, με την οποία δραστηριοποιήθηκε μέχρι και το 1965.

Στις εκλογές του 1923 εξελέγη[3] βουλευτής Πατρών. Είχε επίσης διατελέσει[1] πρόεδρος της Πανελληνίου Ενώσεως Βιομηχάνων (1936 - 1937) και αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (1937).

Απεβίωσε το 1976 στην Αθήνα. Ήταν παντρεμένος με την Ντόρα Ρετσίνα, εγγονή του Θεόδωρου Ρετσίνα, και είχαν αποκτήσει τον Ανδρέα Δρούλια, σύζυγο της Λουκίας Θρασύβουλου Ζαΐμη, και την Κάτια Δρούλια, σύζυγο του Λουκά Ράλλη, εμπόρου, γιου του Sir Στρατή Ράλλη και γόνου της εμπορικής οικογένειας Ράλλη.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Αρχείο Δρούλια, από το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο
  2. Αρχείο Αμβουργερ, από το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο
  3. Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 146 - 147, 260 - 261 (pdf)