Κρέας πολιορκίας

Ένας από τους πιο περίεργους και εφευρηματικούς όρους που αναδείχθηκε στη διάρκεια του Α' Π.Π. ήταν και ο όρος "κρέας πολιορκίας με τον οποίο ουσιαστικά χαρακτηριζόταν το αλογίσιο κρέας, ή ημιόνων ή οποιονδήποτε άλλων μεταγωγικών ζώων.

Ο όρος αναδείχθηκε κατά την μακρόχρονη πολιορκία της βρετανικής 6ης μεραρχίας στη πόλη Κουρτ της Μεσοποταμίας όταν κάτω από τις δραματικές καταστάσεις ελλείψεων τροφίμων αναγκάσθηκε ο διοικητής στρατηγός Τσαρλς Τάουνσεντ να διατάξει τη σφαγή αλόγων του ιππικού του και άλλων μεταγωγικών ζώων, προκειμένου να ενισχυθούν οι μερίδες των πολιορκημένων. Στην αρχή οι Άγγλοι ιδιαίτερα φιλόζωοι δυστρόπησαν πλην όμως εξ ανάγκης αποδέχθηκαν την απόφαση. Εκείνοι όμως που αντέδρασαν ιδιαίτερα ήταν οι Ινδοί προβάλλοντας θρησκευτικούς λόγους που τους απαγόρευαν να φάνε αλογίσιο κρέας.

Έναντι αυτής της δραματικής εξέλιξης ο στρατηγός Τ. Τάουνσεντ αναζήτησε και επικοινώνησε μέσω ασυρμάτου με διάφορους θρησκευτικούς ηγέτες της Ινδίας οι οποίοι και αποφάνθηκαν ότι επιτρέπεται κάτω από τέτοιες συγκυρίες η λήψη "κρέατος πολιορκίας", εφευρίσκοντας έτσι και τον όρο. Παρά ταύτα οι Ινδοί συνέχιζαν να είναι απρόθυμοι, ο στρατηγός δεν τους πίεσε, πλην όμως τόσο η μαχητικότητά τους όσο και το ηθικό τους μέρα με τη μέρα χειροτέρευαν φθάνοντας τελικά στην επώδυνη παράδοση και κατάθεση των όπλων.

Πηγές

• Πάρνελ, "Ιστορία του 20ού αιώνος", τομ. 2ος, σελ. 541-542