Κορινθιακός αρύβαλλος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κορινθιακός αρύβαλλος | |
|---|---|
 ανάπτυγμα της αγγειογραφίας | |
| Ονομασία | Κορινθιακός αρύβαλλος |
| Είδος | αρύβαλλος |
| Μουσείο | Cabinet des Médailles, Εθνική βιβλιοθήκη της Γαλλίας |
| δεδομένα | |
Ο κορινθιακός αρύβαλλος που φιλοξενείται στο Cabinet des Médailles είναι αρχαιολογικό εύρημα από την συλλογή Όπερμανν. Βρέθηκε το 1869 στο Cerveteri του Λατίου.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διατηρείται σε άσχημη κατάσταση, αφού η αγγειογραφία του μετά κόπου μόλις και διακρίνεται. Εικονίζεται ο Δούρειος Ίππος, τη στιγμή που εξέρχονται οι Αχαιοί και ξεκινούν την τελευταία και αποφασιστική μάχη. Το μέγεθός του είναι μεγάλο, αν το συγκρίνουμε με τους πολεμιστές που εικονίζονται δίπλα, εμπρός και επάνω από αυτόν. Το ύψος του θα ήταν 10 μέτρα, ενώ στο σώμα του είναι τοποθετημένες δέκα πόρτες καταπακτές η μία δίπλα στην άλλη, από τις οποίες οι τέσσερις είναι μεγαλύτερες από τις υπόλοιπες έξι. Στον λαιμό και το κεφάλι του αλόγου θα πρέπει να ήταν ζωγραφισμένες και άλλες καταπακτές, από τις οποίες βγήκαν οι πολεμιστές που βλέπουμε. Η ουρά του αλόγου είναι πλεγμένη από έξι διαφορετικές αλογοουρές. Οι Αχαιοί πολεμιστές κατεβαίνουν με ανεμόσκαλα, ή πηδούν κατευθείαν από τις καταπακτές, ενώ μερικοί άλλοι κρατούνται από σχοινιά. Οι Τρώες αντεπιτίθενται και πολεμούν με σθένος.
Η αγγειογραφία περιέχει έναν εκπληκτικό αριθμό παραστάσεων και είναι για την εποχή του εξαιρετικά πολύπλοκο έργο. Η πολεμική σκηνή διαιρείται σε τέσσερις παράλληλες ζωφόρους με συνολικά τουλάχιστον 44 πολεμιστές, αφού στα τμήματα που λείπουν θα υπήρχαν σίγουρα και άλλοι.
Η πρώτη ζωφόρος εικονίζει τρεις Τρώες που αμύνονται έξι Ελλήνων, οι περισσότεροι επάνω στην πλάτη του αλόγου. Οι Τρώες εικονίζονται γυμνοί, εκτός από τον θανάσιμα πληγωμένο Τρώα που φοράει έναν κοντό χιτώνα. Και οι Έλληνες εικονίζονται γυμνοί, πολλοί φορούν κράνος, ενώ τρεις από αυτούς κρατούν στρογγυλή ασπίδα. Κρατούν δόρυ. Μία ασπίδα είναι διακοσμημένη με βουκράνιο, οι άλλες δύο με δρεπάνια.
Η δεύτερη ζωφόρος εικονίζει δύο Αχαιούς που μάχονται τέσσερις Τρώες. Οι Τρώες είναι οπλισμένοι με μακρύ δόρυ και με στρογγυλή ασπίδα. Μερικοί από αυτούς φορούν κοντό χιτώνα.
Η τρίτη ζωφόρος εικονίζει τρεις γυμνούς ιππείς που καλπάζουν.
Η κυρίως μάχη εκτυλίσσεται στο μέρος που είναι στημένος ο Δούρειος Ίππος. Σε όλο το ύψος του αλόγου βρίσκονται πολεμιστές, που μάχονται σώμα με σώμα.
Οι επιγραφές του αγγείου είναι δυσανάγνωστες από τη φθορά.
Καλλιτεχνική περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το αξιομνημόνευτο ετούτο έργο ανάγεται στην αρχαία εκείνη εποχή, όπου τα αγγεία διακοσμούνταν αποκλειστικά με παραστάσεις ζώων και πτηνών. Η πολύπλοκη πολεμική σκηνή είναι πλαισιωμένη από ένα λιοντάρι δεξιά και μία χήνα αριστερά.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kaiserlich Deutsches Archäologisches Institut (1887). Jahrbuch des Kaiserlich Deutschen Archäologischen Instituts. Berlin: Georg Reimer. σελίδες 25-31 και πίνακας 2. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2012.