Κοινωνική οικονομία της αγοράς
Η κοινωνική οικονομία της αγοράς (επίσης μοντέλο του Ρήνου ή κοινωνικός καπιταλισμός)[1], είναι ένα κοινωνικο-οικονομικό μοντέλο που συνδυάζει ένα οικονομικό σύστημα ελεύθερης αγοράς με κοινωνικές πολιτικές και αρκετές ρυθμίσεις για τη δημιουργία θεμιτού ανταγωνισμού και γενικά ενός κράτους πρόνοιας[1][2]. Η κοινωνική οικονομία της αγοράς αποτελεί μια προσπάθεια εύρεσης της μέσης οδού, μεταξύ της ελεύθερης οικονομίας (laissez-faire) και των σοσιαλιστικών πολιτικών (αστικός σοσιαλισμός, σοσιαλδημοκρατία κτλ)[3]. Η κοινωνική οικονομία της αγοράς αποτελεί μια προσπάθεια εύρεσης της μέσης οδού, μεταξύ της ελεύθερης οικονομίας (laissez-faire) και των σοσιαλιστικών πολιτικών (αστικός σοσιαλισμός, σοσιαλδημοκρατία κτλ)[4].
Ο όρος χρησιμοποιείται από ορδοφιλελεύθερους (φιλελεύθεροι που υποστηρίζουν όμως την μικτή οικονομία), σοσιαλφιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι γενικά απορρίπτουν την πλήρη κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής αλλά υποστηρίζουν την ισότιμη διανομή όλων των αγαθών και υπηρεσιών σε ένα τμήμα της αγοράς. Η προέλευση του όρου εντοπίζεται στη μεσοπολεμική σχολή οικονομικής σκέψης του Φράιμπουργκ.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Mau, Steffen (Ιούνιος 2004). The Moral Economy of Welfare States: Britain and Germany Compared. Routledge. ISBN 978-1-134-37055-9.
- ↑ «Wayback Machine» (PDF). web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ «Social market economy» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2023-08-24, σελ. 89-93. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Social_market_economy&oldid=1171935877.
- ↑ Werner Abelshauser (2004). Deutsche Wirtschaftsgeschichte seit 1945. C. H. Beck. σελίδες 89–93. ISBN 978-3-406-51094-6.
|