Κιμ Κίλσεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κιμ Κίλσεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Kim Kielsen (Δανικά)
Γέννηση30  Νοεμβρίου 1966[1]
Πααμιούτ
Χώρα πολιτογράφησηςΓροιλανδία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣιουμούτ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός της Γριλανδίας (2014–2021)
Member of the Inatsisartut
Speaker of the Inatsisartut (2022–2023)[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κίμ Κίλσεν (Kim Kielsen, 30 Νοεμβρίου 1966-) είναι Γροιλανδός πολιτικός. Υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της Γροιλανδίας από τις 30 Σεπτεμβρίου 2014 ως τις 23 Απριλίου 2021.

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχηγία Σιουμούτ και πρωθυπουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά ήταν ναυτικός και εκπαιδευμένος στην αστυνομία, κατήλθε στην πολιτική το 2005, όταν εξελέγη στο κοινοβούλιο της Γροιλανδίας με το Σιουμούτ. Ανέλαβε υπηρεσιακά την πρωθυπουργία όταν η Αλέκα Χάμοντ παραιτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 2014 από το ανώτατο αξίωμα καθώς και από πρόεδρος του Σιουμούτ.[3] Ο Κίμ Κίλσεν ανέλαβε επίσης αυτή την θέση όταν στις εσωκομματικές εκλογές ήρθε πρώτος με 44 από τις 65 ψήφους.[4] Στην κυβέρνηση της Αλέκα ​​Χάμοντ ήταν υπουργός Στέγασης και Περιβάλλοντος. Εξελέγη πρωθυπουργός στις 12 Δεκεμβρίου 2014, λίγο μετά τη διεξαγωγή των πρόωρων εκλογών. Το κόμμα του μαζί με το Atassut και το Demokraatit σχημάτισαν νέα κυβέρνηση συνασπισμού τον Δεκέμβριο του 2014.[5] Ο Κίλσεν επανεξελέγη πρωθυπουργός έπειτα από τη νίκη του κόμματός του στις εκλογές του 2018 αν και έχασε δύο έδρες σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές (συνολικά 9 έδρες επί συνόλου 31 στο κοινοβούλιο). Στις 29 Νοεμβρίου 2020 ο Κίλσεν απέτυχε να επανεκλεγεί στην ηγεσία του κόμματος Σιουμούτ και νέος αρχηγός του έγινε ο Έρικ Γένσεν.[6][7]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000030929. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. www.rcinet.ca/eye-on-the-arctic/2022/05/02/blog-polar-opposites-greenlands-new-coalition-government/.
  3. «For Greenland's premier, two reasons to be relieved». The Arctic Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015. 
  4. «Kim Kielsen». norden.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015. 
  5. «Her er navnene på det nye Naalakkersuisut». KNR. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015. 
  6. «Kim Kielsen tabte valget: Det er en lettelse». KNR (στα Δανικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020. 
  7. «Erik Jensen felldi Kim Kielsen í formannskjöri Siumut». RÚV (στα Ισλανδικά). 29 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020.