Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καραΐβοι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οικογένεια Καραΐβων ιθαγενών, όπως τη σχεδίασε ο Τζον Γκάμπριελ Στέντμαν το 1818

Οι Καλινάγος, Καραΐβοι ή Καρίμπ, είναι αμερικάνικος ιθαγενής λαός με καταγωγή τα βόρεια της Βενεζουέλας που μετανάστευσε προς τα νησιά της Καραϊβικής κατά τα τέλη του 9ου αιώνα μ.Χ.[1]. Η διεθνής ονομασία των «Καραΐβων» τους αποδόθηκε οριστικά το μετά την άφιξη των Ευρωπαίων στο Νέο Κόσμο. Εξαιτίας αυτού, ο συγκεκριμένος λαό προτιμά την ονομασία Καλινάγο, η οποία είναι πιο κοντινή στην αρχική τους ονομασία, όπως αυτή καταγράφηκε από τον Γάλλο ιεραπόστολο Ρεϊμόν Μπρετόν στις αρχές του 17ου αιώνα, με τους άνδρες να αυτοαποκαλούνται Callinago, ενώ οι γυναίκες Calliponam.

Οι Καραΐβοι έδωσαν στη σημερινή Δομινίκα την ονομασία Wai`tukubuli που σημαίνει «Μεγάλο είναι το σώμα της» και «Hairoun», το οποίο δεν μεταφράζεται, στη νήσο του Άγίου Βικεντίου[2]. Έδωσαν το όνομά τους στη θάλασσα της Κεντρικής Αμερικής, η οποία έγινε η Καραϊβική Θάλασσα.

Ύστερα από την πρώτη του επαφή με τους ιθαγενείς λαούς της Αμερικής, ο Χριστόφορος Κολόμβος σημείωσε στο ημερολόγιό του ότι του είχε αναφερθεί η ύπαρξη: «Ανθρώπων με ένα μόνο μάτι, άλλων που είχαν μύτη σκύλου, οι οποίοι τρέφονταν από την ανθρώπινη σάρκα: μόλις αιχμαλώτιζαν έναν εχθρό, τον αποκεφάλιζαν, έπιναν το αίμα του και του έκοβαν τα γεννητικά όργανα». Φαίνεται, ωστόσο, ότι η προηγούμενη περιγραφή αποτελεί αποκύημα της φαντασίας των Ευρωπαίων παρά πραγματικό γεγονός.

Η λέξη «Κανίβαλος» έχει ως προέλευση έναν όρο των Αραουάκων, το caniba, παραφθορά του cariba, λέξη μέσω της οποίας οι Ινδιάνοι Καρίμπ των Μικρών Αντιλών αυτοαποκαλούνταν. Στο στόμα τους και τη γλώσσα τους, η λέξη σήμαινε, απ'ότι φαίνεται, «γενναίος», «θαρραλέος άνδρας». Αντιθέτως, για τους Αραουάκους της Κούβας, (Μεγάλες Αντίλλες), που έπεφταν συχνά θύματα των επαναλαμβανόμενων και αιματηρών επιδρομών των εχθρών τους Καρίμπ, οι οποίοι δεν σταματούσαν να περιπλανιούνται από το ένα νησί στο άλλο, όλο και βορειότερα, ο όρος cariba έφερε μια εξαιρετικά αρνητική σημασία. Ήταν αυτή η τελευταία, παρούσα στα θεωρητικά αντικειμενικά κείμενα του Κολόμβου, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόδοση εξαιρετικά αρνητικού νοήματος στους Καρίμπ, οι οποίοι είχαν, πλέον μετατραπεί, στα μάτια των Ευρωπαίων, σε φοβερούς και αιμοβόρους κανιβάλους.(Ναταλί Νογιαρέ)

[3].

Ο ορισμός των Καραΐβων στη γλώσσα των Αραουάκων, cariba, πέρασε στη συνέχεια, μέσω των ισπανικών, σε αρκετές ευρωπαϊκές γλώσσες, όπως για παράδειγμα τα γαλλικά, που απέφερε το επίθετο και ουσιαστικό «cannibale».

  1. Chronologie précolombienne Αρχειοθετήθηκε 2011-11-14 στο Wayback Machine., Ile en Ile, 1999-2009, Ile en Ile, lehman.cuny.edu, 18 août 2011.
  2. The original names of Caribbean/West Indian regions Αρχειοθετήθηκε 2012-05-06 στο Wayback Machine., Ile en Ile, 1999-2009, Ile en Ile, lehman.cuny.edu, 18 août 2011.
  3. Natalie Noyaret, Le vampirisme et ses formes dans les lettres et les arts. Actes de la double Journée d'étude «Des confluences et conflits, le vampirisme et ses formes dans les lettres et les arts», Université de Nantes, 16-17 janvier 2009, organisée par le Centre de recherche sur les conflits d'interprétation, CERCI ; textes réunis et présentés par Nathalie Noyaret : xve ‑ xxie siècle : 1492-2009, Paris, L'Harmattant, 2009. p. 41.(notice BnF no FRBNF420112222).
  • Joseph Rennard, Les Caraïbes, la Guadeloupe, 1635-1656 : histoire des vingt premières années de la colonisation de la Guadeloupe d’après les relations de R. P. Breton, Paris, Librairie Générale et Internationale, 1929
  • R. Brard, Le dernier Caraïbe, Bordeaux, chez les principaux libraires, 1849, 331 p.
  • Lucien Adam, Grammaire Caraïbe composée par Raymond Breton : suivie du catéchisme caraïbe, Paris, Maisonneuve et Cie, 1877, 54 p.