Καλοτζέρο Βιτσίνι
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Καλοτζέρο Βιτσίνι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 24 Ιουλίου 1877 Βιλάλμπα |
| Θάνατος | 10 Ιουλίου 1954 Βιλάλμπα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία (1946–1954) Βασίλειο της Ιταλίας (1877–1946) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ιταλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός γκάνγκστερ |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Χριστιανική Δημοκρατία |
Ο Καλοτζέρο "Ντον Καλό" Βιτσίνι (ιταλικά: Calogero Vizzini, 24 Ιουλίου 1877 – 10 Ιουλίου 1954) ήταν ιστορικό αφεντικό της σικελικής μαφίας από τη Βιλάλμπα στην επαρχία της Καλτανισσέτας στη Σικελία. Ο Βιτσίνι είναι ένα από τα δημοφιλέστερα και θρυλικότερα αφεντικά της μαφίας στη Σικελία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έως τον θάνατο του, το 1954. Στα μέσα ενημέρωσης, συχνά ήταν γνωστός ως "αφεντικό των αφεντικών", παρόλο που η αποκεντρωμένη δομή της Κόζα Νόστρα δεν περιέχει τέτοιο αξίωμα.
Ήταν το αρχέτυπο του πατριαρχικού "ανθρώπου της τιμής" μιας αγροτικής μαφίας που εξαφανίστηκε στην δεκαετία του 1960 και 1970. Εκείνη την εποχή, για πολλούς ανθρώπους ο μαφιόζος ήταν ένας άνθρωπος που προσπαθούσε για τάξη και ειρήνη. Στο πρώτο στάδιο της καριέρας του, χρησιμοποίησε τη βία για να εγκαθιδρύσει τη θέση του, αλλά στην δεύτερη φάση περιόρισε τη καταφυγή στη βία. Επίσης, στη δεύτερη φάση μετέβη σε κυρίως νόμιμες πηγές εισοδήματος και ασκούσε τα καθήκοντα του με ανοιχτό και νόμιμο τρόπο.
Ο Βιτσίνι είναι ο κεντρικός χαρακτήρας στην ιστορία της άμεσης υποστήριξης της μαφίας για τις συμμαχικές δυνάμεις κατά την διάρκεια της επέμβασης στη Σικελία το 1943. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έγινε η προσωποποίηση της επανίδρυσης της Κόζα Νόστρα κατά τη διάρκεια της συμμαχικής κατοχής και την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Αρχικά, υποστήριξε το κίνημα για την ανεξαρτησία της Σικελίας, αλλά άλλαξε τη πίστη του στο Κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών, όταν έγινε ξεκάθαρο ότι η σικελική ανεξαρτησία ήταν άσκοπη.
Όταν πέθανε το 1954, χιλιάδες αγρότες, υψηλόβαθμοι μαφιόζοι, πολιτικοί και ιερείς ντύθηκαν στα μαύρα και συμμετείχαν στη κηδεία του. Ο επιτάφιος στη κηδεία του ανέφερε ότι "η μαφία του δεν ασχολούνταν με εγκληματικές δραστηριότητες, αλλά πάλευε για τον σεβασμό του νόμου, την υπεράσπιση όλων των δικαιωμάτων, την μεγαλότητα του χαρακτήρα. Ήταν αγάπη". Ωστόσο, η άνοδος του ντον Καλό στην εξουσία και η παραμονή του στην εξουσία συνδέθηκε με εκβιασμούς, βίαιες δραστηριότητες και φόνους. Η φήμη του Βιτσίνι ως δυνατό αφεντικό της Μαφίας είχε φτάσει σε μυθικές διαστάσεις στα προηγούμενα χρόνια.
Κάποια στιγμή, το ποινικό μητρώο του Βιτσίνι περιλάμβανε 39 δολοφονίες, 6 απόπειρες δολοφονίας, 13 πράξεις ιδιωτικής βίας, 36 ληστείες, 37 κλοπές και 63 εκβιασμούς.[1][2]