Καλλικτήρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Καλλικτήρ ήταν αρχαίος Έλληνας ποιητής από την Μαγνησία, γνωστός μόνο από τέσσερα επιγράμματά του που σώζονται στην Παλατινή Ανθολογία. Ο Waltz υποθέτει ότι ανήκε στην Αλεξανδρινή περίοδο, ότι περιλαμβανόταν στο Επιγραμμάτων ανθολόγιον του Διογενιανού και τον ταυτίζει με τον Κιλλάκτορα. Ο Paton τους διαχωρίζει.

Σύμφωνα και με την έκδοση Anthologia graeca ad palatini codicis fidem edita του Tauchnitz (1819), ταυτίζεται με τον Κιλλάκτορα και του αποδίδονται τα επιγράμματα V 29, X 2, XI 5, 6, 118, 333 της Παλατινής Ανθολογίας[1].

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Pierre Waltz, ‘’Anthologie Grecque’’, ed. Les Belles Lettres, Paris, 1960, v.ΙΙ, p.144 και v.Χ, p.295.
  • W.R.Paton, The Greek Anthology, Loeb Classical Library, v.Ι, p.498 και v.IV, p.420.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Anthologia graeca ad palatini codicis fidem edita , Τόμος 3». Index Poetarum. Ex Officina Car. Tauchnitii, Lipsiae. 1819. σελ. 423. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2011.  (ο λατινικός αριθμός υποδηλώνει το βιβλίο της Ανθολογίας)