Καζαμπιάνκα (ποίημα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καζαμπιάνκα
Η καταστροφή του πλοίου Ανατολή κατά τη ναυμαχία του Αμπουκίρ την 1η Αυγούστου 1798, Τζορτζ Άρναλντ (περ. 1827), Εθνικό Ναυτικό Μουσείο, Λονδίνο.
ΣυγγραφέαςΦελίσια Χέμανς
ΤίτλοςCasabianca
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1826
Μορφήποίημα
ΘέμαΝαυμαχία του Νείλου[1]
Δημοσιεύθηκε στοThe Monthly Magazine; or, British Register

Καζαμπιάνκα (αγγλικά: Casabianca) είναι ποίημα της Αγγλίδας ποιήτριας Φελίσια Χέμανς που δημοσιεύτηκε το 1826. Είναι γνωστό και ως Το αγόρι στάθηκε στο φλεγόμενο κατάστρωμα (The boy stood on the burning deck) από τον πρώτο στίχο του ποιήματος. Το κεντρικό θέμα είναι η πίστη, η θυσία, η πειθαρχία και το θάρρος.[2]

Το ποίημα εξιστορεί μια φανταστική εκδοχή του θανάτου του του 12χρονου Τζιοκάντε ντε Καζαμπιάνκα και του πατέρα του Λουί ντε Καζαμπιάνκα, Γάλλου κυβερνήτη της ναυαρχίδας του γαλλικού στόλου Ανατολή, κατά τη ναυμαχία του Αμπουκίρ, στην οποία ο βρετανικός στόλος υπό τη διοίκηση του Οράτιου Νέλσον προκάλεσε καταστροφική ήττα στους Γάλλους.

Θέμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας του Αμπουκίρ, τον Αύγουστο του 1798, όταν το πλοίο έχει πάρει φωτιά ο νεαρός Τζιοκάντε παραμένει στη θέση του, όπως τον διέταξε ο πατέρας του. Αρνείται να φύγει αν δεν λάβει νεότερη διαταγή του. Φωνάζει με απόγνωση τον πατέρα του πολλές φορές ρωτώντας αν το καθήκον του εκπληρώθηκε και αν μπορούσε να φύγει αλλά ο Καζαμπιάνκα σκοτώθηκε λίγο πριν κάτω από το κατάστρωμα και δεν τον ακούει να φωνάζει. Ενώ όλοι έχουν εγκαταλείψει το πλοίο, ο Τζιοκάντε χάνεται από την έκρηξη καθώς οι φλόγες έφτασαν στην πυριτιδαποθήκη.[3]

Η αρχή του ποιήματος:

Το αγόρι στάθηκε στο φλεγόμενο κατάστρωμα
Από όπου είχαν φύγει όλοι εκτός από αυτόν.
Η φλόγα που άναψε το ναυάγιο της μάχης
Έλαμψε γύρω του πάνω από τα πτώματα.
Οι φλόγες άναψαν — δεν έφευγε
χωρίς τη διαταγή του πατέρα του
Αυτός ο πατέρας, πεσμένος κάτω,
Η φωνή του δεν ακουγόταν πια.

Παραδόξως, ο ήρωας αυτού του αγγλικού ποιήματος είναι Γάλλος (Κορσικανός). Το αγόρι είναι ιστορικά βέβαιο ότι υπηρέτησε πράγματι στη γαλλική ναυαρχίδα Ανατολή και σκοτώθηκε στη ναυμαχία, όπως και ο πατέρας του. Το ποίημα τελειώνει με μια στροφή που περιγράφει την έκρηξη του πλοίου και αναφέρει ότι το πιο ευγενικό που χάθηκε, ήταν η νεαρή πιστή καρδιά.[4]

Μεταγενέστερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Καζαμπιάνκα είναι ένα από τα διάσημα αγγλικά ποιήματα του 19ου αιώνα και ήταν μέρος του προγράμματος σπουδών τόσο στη Βρετανία όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες για έναν περίπου αιώνα, από τη δεκαετία του 1850 έως τη δεκαετία του 1950. Ο πρώτος στίχος είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμος στην αγγλική λογοτεχνία.

Το ποίημα είναι επίσης γνωστό ως αντικείμενο παρωδιών. [5]Πιο σημαντική από αυτές τις παρωδίες είναι μια παραλλαγή που έγραψε η Ελίζαμπεθ Μπίσοπ. [6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]