Κίνημα των έξι σημείων
Το κίνημα των έξι σημείων ήταν ένα κίνημα στο Ανατολικό Πακιστάν, με αιχμή του δόρατος τον Σέιχ Μουτζιμπούρ Ραχμάν, ο οποίος ζητούσε μεγαλύτερη αυτονομία για το Ανατολικό Πακιστάν.[1] Το κύριο θέμα του κινήματος ήταν η συνειδητοποίηση των έξι αιτημάτων από τη συμμαχία των βεγγαλικών εθνικιστικών πολιτικών κομμάτων το 1966 για να τερματίσει η εμφανής εκμετάλλευση του Ανατολικού Πακιστάν από τους άρχοντες του Δυτικού Πακιστάν.[2] Θεωρείται ορόσημο στο δρόμο για την ανεξαρτησία του Μπανγκλαντές.[3]
Τα έξι σημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα έξι σημεία σημειώνονται ως:[2]
- Το Σύνταγμα θα πρέπει να παρέχει μια Ομοσπονδία του Πακιστάν με την πραγματική έννοια , με βάση το Ψήφισμα της Λαχώρης, και κοινοβουλευτική μορφή διακυβέρνησης όπου το κυρίαρχο νομοθετικό σώμα θα προκύπτει με άμεση και καθολική ψηφοφορία των ενηλίκων .[1]
- Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα πρέπει να έχει στην αρμοδιότητα της μόνο την άμυνα τις χώρας και διεθνείς της σχέσεις, ενώ όλες οι υπόλοιπες αρμοδιότητες θα πρέπει να παραχωρηθούν στα ομόσπονδα κράτη.[1]
- Θα πρέπει να εισαχθούν δύο ξεχωριστά αλλά ελεύθερα μετατρέψιμα νομίσματα, ή αν αυτό δεν είναι εφικτό, θα πρέπει να υπάρχει ένα νόμισμα για το σύνολο της χώρας αλλά με αποτελεσματικές συνταγματικές διατάξεις που πρέπει να θεσπιστούν για να σταματήσει η φυγή κεφαλαίων από το Ανατολικό στο Δυτικό Πακιστάν. Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργηθεί ξεχωριστό Τραπεζικό Αποθεματικό και ξεχωριστή δημοσιονομική και νομισματική πολιτική για το Ανατολικό Πακιστάν.[1]
- Η εξουσία επιβολής φορολογίας και η διαδικασία είσπραξης εσόδων, θα πρέπει να ανατεθεί στις ομόσπονδες μονάδες και το ομοσπονδιακό κέντρο δεν θα πρέπει να έχει καμία ανάλογη εξουσία . Η ομοσπονδία θα δικαιούται μερίδιο στους φόρους κράτους για να καλύψει τις δαπάνες.[1]
- Θα πρέπει να υπάρχουν δύο χωριστοί λογαριασμοί από έσοδα σε ξένο συνάλλαγμα για τους δύο θύλακες. Οι συναλλαγματικές απαιτήσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης θα πρέπει να πληρούνται από τους δύο θύλακες εξίσου ή με σταθερή αναλογία, ενώ τα αυτόχθονα προϊόντα θα πρέπει να διακινούνται χωρίς δασμούς μεταξύ των δύο πτερύγων και το σύνταγμα θα πρέπει να ενδυναμώσει τις μονάδες για τη δημιουργία εμπορικών δεσμών με χώρες του εξωτερικού.[1]
- Το Ανατολικό Πακιστάν θα πρέπει να έχει ξεχωριστή στρατιωτική ή παραστρατιωτική δύναμη και το Ναυτικό επιτελείο θα πρέπει να υπάγεται στο Ανατολικό Πακιστάν.[1]
Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρόταση απορρίφθηκε από τους πολιτικούς στο Δυτικό Πακιστάν και πολιτικούς από το Ανατολικό Πακιστάν που δεν ανήκαν στον Σύνδεσμο Αουάμι. Απορρίφθηκε επίσης από τον πρόεδρο του Πανπακιστανικού Συνδέσμου Αουάμι Ναουαμπζάντα Νασαρουλάχ Χαν. Επίσης απορρίφθηκε από το Εθνικό Κόμμα Αουάμι, το Τζαμάατ-ε-Ισλάμι Πακιστάν και το Νιζάμ-ι-Ισλάμ.[4] Το κίνημα είχε την υποστήριξη του πληθυσμού του Ανατολικού Πακιστάν.[5]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «Six-point Programme - Banglapedia». en.banglapedia.org. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 «Six Points and June 7, 1966» (στα αγγλικά). The Daily Star. 2013-06-07. http://www.thedailystar.net/news/six-points-and-june-7-1966. Ανακτήθηκε στις 2018-01-16.
- ↑ «Historic Six-Point Day today» (στα αγγλικά). The Daily Star. 2012-06-07. http://www.thedailystar.net/news-detail-237234. Ανακτήθηκε στις 2018-01-16.
- ↑ «The historic six-point movement and its impact on the struggle for independence» (στα αγγλικά). The Daily Star. 2008-06-07. http://www.thedailystar.net/news-detail-40021. Ανακτήθηκε στις 2018-01-16.
- ↑ Manik, M Waheeduzzaman. «Revisiting the significance of the historic Six-Point Movement». archive.thedailystar.net. The Daily Star. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2018.