Κήποι της Λολλίας
| Κήποι της Λολλίας | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | αρχαιολογική θέση και Αστικό πράσινο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°54′2″N 12°29′52″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη |
| Χώρα | Ιταλία |
| δεδομένα (π) | |
Οι Κήποι της Λολλίας, λατιν.: Horti Lolliani, ήταν ένα σύνολο ιδιωτικών κήπων στον Εσκουιλίνο λόφο στην αρχαία Ρώμη, που ανήκαν στη Λολλία Παυλίνα, την 3η σύζυγο του Καλιγούλα και πήραν το όνομά τους από αυτή.
Μετά το διαζύγιό της, η Λολλία θεωρήθηκε ως πιθανή ερωμένη του νέου Αυτοκράτορα Κλαύδιου (θείου του Καλιγούλα) και έτσι θεωρήθηκε ως αντίπαλος τής συζύγου του Αγριππίνας της Νεότερης. Το 49 η Αγριππίνα κατηγόρησε τη Λολλία για μαύρη μαγεία, αναγκάζοντάς την έτσι να εγκαταλείψει τη Ρώμη. Οι κήποι και η υπόλοιπη περιουσία της κατασχέθηκαν από την αυτοκράτειρα.
Οι Κήποι είχαν βόρεια την ανηφόρα του Βιμινάλιου λόφου (vicus Collis Viminalis), ανατολικά τα Σέρβια Τείχη, νότια τον Κίσπιο λόφο και την Κλειστή Αγορά της Λιβίας (Macellum Liviae), και δυτικά τον Βιμινάλιο λόφο. Μετέπειτα βόρεια των Κήπων φτιάχτηκαν οι Θέρμες του Διοκλητιανού. Ανατολικά των Κήπων ερχόταν τα υδραγωγεία Άκουα Μάρκια και Άκουα Άνιο Βέτους. Πιο νότια ήταν οι Κήποι του Μαικήνα, που ήταν και αυτός εντός των Σερβίων Τειχών, οι μόνοι τέτοιοι Κήποι.
Το 1883 δύο στήλες (cippi) ή οροθέσια για τους Κήπους της Λολλίας ανακαλύφθηκαν στη Βίλα Περέτι και την Πιάτσα ντεϊ Τσινκουετσέντο μπροστά από τον σιδηροδρομικό σταθμό Ρόμα Τέρμινι. Αυτό υποδεικνύει την κατά προσέγγιση τοποθεσία των κήπων.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- F. Coarelli, Ρώμη και περίχωρα - ένας αρχαιολογικός οδηγός, Berkeley 2007. σελ. 252.(ISBN 9780520079618)
- L. Richardson, jr, A New Topographical Dictionary of Ancient Rome, Baltimore - London 1992. σσ. 199-200.(ISBN 0801843006)ISBN 0801843006