Ιωάννης Παπαμαστοράκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Παπαμαστοράκης
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος17  Ιουνίου 1878
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός

Ο Ιωάννης Παπαμαστοράκης (σκοτώθηκε στις 17 Ιουνίου 1878) ήταν Έλληνας οπλαρχηγός του 19ου αιώνα. Καταγόταν από τη Βιάννο και ανέλαβε την αρχηγία του ανατολικού τμήματος της επαρχίας Βιάννου.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολέμησε μαζί με τον Εμμανουήλ Λακέρδα και τον Εμμανουήλ Κοκκίνη. Εξελέγη πληρεξούσιος της Βιάννου και ταμίας της Επαναστατικής Επιτροπής[1]. Το 1897 πήρε μέρος στην κατάληψη της Ιεράπετρας. Ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε την επίθεση, όπως προβλεπόταν από το σχέδιο, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί δύο φορές. Παρά το δεύτερο (σοβαρό) τραυματισμό του πέτυχε να πάει στην περιοχή Κεφάλα, κοντά στη Μακρυλιά και να παραδώσει στον Ν. Αλέξη περί τα 70 εικοσάφραγκα, που ήταν τα χρήματα της Επιτροπής[2]. Στην περιοχή εκείνη τραυματίστηκε άλλες δύο φορές, με το δεύτερο τραυματισμό να προκαλεί και το θάνατό του (1878). [3] Έπειτα από τρεις ημέρες ο λαός τίμησε με μνημόσυνο τους σκοτωμένους στη μάχη εκείνη και στη Νεάπολη εκφώνησε λόγο και ο μετέπειτα επίσκοπος Αποκορώνου και Κυδωνίας Νικηφόρος. Γιοι του ήταν ο Πρωθυπουργός της Κρήτης Γεώργιος Ι. Παπαμαστοράκης (1863 - 1923) και ο βουλευτής επί Κρητικής Πολιτείας Δημήτριος Ι. Παπαμαστοράκης (1866 - 1924). Το όνομα του Ιωάννη Παπαμαστοράκη φέρει οδός στην Ιεράπετρα.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Λήμμα Ιωάννης Παπαμαστοράκης στην Εγκυκλοπαίδεια Δομή, ανάκτηση 19-6-2013.
  2. Μιχαήλ Κοζύρη, Λασίθι, αγώνες και θυσίες αιώνων.
  3. Βασίλειος Ψιλάκης, Ιστορία της Κρήτης, τ. 4ος σελ. 460-461.