Ιωάννης Κορρές
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ιωάννης Κορρές | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1910 |
| Θάνατος | 1990 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αθλητής του στίβου |
Ο Ιωάννης Κορρές (Βουρλά 1910 - Αθήνα 1990), υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στίβου κατά τη δεκαετία του ’30 στους αγώνες δρόμων ημιαντοχής και στο πένταθλο καθώς και βαλκανιονίκης με την ομάδα σκυταλοδρομίας 4x400 μ. της Ελλάδας. Υπήρξε αθλητής του ΟΦΗ της ΑΕΚ και του Πανιωνίου Γ.Σ..
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιωάννης Κορρές γεννήθηκε στα Βουρλά της Μικράς Ασίας σε πλούσια οικογένεια, ο πατέρας του Σωκράτης καταγόταν από την Κωμιακή της Νάξο και ασχολούνταν με το εμπόριο σταφίδας, ενώ ήταν και δημογέροντας-Έφορος της Αναξαγορείου Σχολής. Η μητέρα του Δέσποινα Μιχαηλίδου, το γένος Κωνσταντινίδη, ήταν Βουρλιώτισα. Το 1922 με την αποχώρηση του Ελληνικού στρατού η οικογένεια του παρέμεινε στα Βουρλά αλλά με τον ερχομό των Τούρκων στην πόλη συνελήφθη ο πατέρας του και εσφάγη μπροστά στα επτά παιδιά του και τη γυναίκα του, η υπόλοιπη οικογένεια κατάφερε και επιβιβάστηκε σε Αμερικάνικο πλοίο όπου διέφυγε στη Χίο και μετά στον Πειραιά. Από τον Πειραιά μετακόμισαν και εγκαταστάθηκαν στο Ηράκλειο όπου εκεί ο Κορρές γράφτηκε στον ΟΦΗ στον τμήμα ποδηλασίας.
Το 1927 η οικογένεια Κορρέ επέστρεψε στην Αθήνα και εγκαταστάθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια. Εκεί ο Γιάννης Κορρές γράφτηκε στο τμήμα κλασικού αθλητισμού της ΑΕΚ. Το 1930 αναδείχθηκε βαλκανιονίκης με την εθνική ομάδα σκυταλοδρομίας 4x400 μ. Στη συνέχεια εντάχθηκε στον Πανιώνιο, το 1935, και διακρινόταν στους δρόμους μεσαίων αποστάσεων. Ως αθλητής του Πανιωνίου κατέκτησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα στα 800 μ. Το ρεκόρ του στην απόσταση ήταν 2:02:3. Το 1935 υπήρξε μια σημαντική χρονιά γι' αυτόν και ο σύλλογός του τον τίμησε με το ειδικό βραβείο των διακριθέντων αθλητών ανά αγώνισμα, για τις επιδόσεις του στα 800 μ.
Το 1936 ως μέλος της εθνικής ομάδας σκυταλοδρομίας 4x400 μ. αναδεικνύεται ξανά βαλκανιονίκης. Το ίδιο έτος κατακτά το πανελλήνιο πρωτάθλημα με την ομάδα βαλκανικής σκυταλοδρομίας (800x400x200x100 μ.) του Πανιωνίου.
Το 1937 πήρε μέρος στους Δελφικούς αγώνες που διοργάνωσε ο Άγγελος Σικελιανός και πρώτευσε στο Αρχαϊκό πένταθλο με με 2.435 β. Θεωρείται ο πρώτος Πανελληνιονίκης του πεντάθλου. Όταν σταμάτησε τον αθλητισμό συνέχισε σαν προπονητής και κριτής αγώνων, ενώ επαγγελματικά εργαζόταν ως αστυνομικός και αποστρατεύθηκε ως Ανώτατος Αξιωματικός της Αστυνομίας Πόλεων..
Τίτλοι-Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βαλκανιονίκης
- Σκυταλοδρομία 4x400μ
- χρυσό: 1930, 1932
- αργυρό: 1931
- Πρωταθλητής Ελλάδος
- 800 μ.
- χρυσό:: 1930
- αργυρό: 1929
- Βαλκανική σκυταλοδρομία
- χρυσό: 1936
- Πένταθλο:
- χρυσό: 1937 (2.435 β.)
- 4χ400
- χρυσό:: 1929, 1931, 1934
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πέτρου Λινάρδου, "Η Σμύρνη του Πανιωνίου", 1998.
- Πέτρου Λινάρδου, "Ο Πανιώνιος ριζώνει στη Νέα Σμύρνη (1930-1940)", εφ. Πανιώνιος Κόσμος, φ. 22 (30/5/2009), σελ. 8.
- Σωτήρης Νόταρης, ΑΕΚ, Κλασικός Αθλητισμός, Ο καρπός της αθλητικής παράδοσης της πόλης στη σύγχρονη Αθήνα από το 1924 έως τις μέρες μας, Εκδόσεις Καλαύρια, Αθήνα 2002