Ιωάννης Β΄ του Νεβέρ
Ιωάννης Β΄ του Νεβέρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | Οκτώβριος 1415 Κλαμεσί |
Θάνατος | 25 Σεπτεμβρίου 1491 Νεβέρ |
Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός Σαιν-Σιρε-ε-Σαιντ-Ζυλίτ του Νεβέρ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Jacqueline d'Ailly (από 1435)[1][2] Pauline de Brosse (από 1471)[2] Françoise d'Albret (από 1480)[2] |
Σύντροφος | Marguerite de Ghistelles |
Τέκνα | Ελισάβετ του Νεβέρ[1] Καρλόττα, κόμισσα του Ρετέλ Philippe bâtard de Nevers, Baron de Rosoy[3] |
Γονείς | Φίλιππος Β΄ του Νεβέρ και Μπόννη του Αρτουά |
Αδέλφια | Κάρολος Α΄ του Νεβέρ |
Οικογένεια | Οίκος του Βαλουά-Βουργουνδίας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιωάννης Β΄ του Νεβέρ (γαλλικά: Jean de Bourgogne, 1415 - 25 Σεπτεμβρίου 1491) από τον Οίκο των Βαλουά-Βουργουνδίας ήταν κόμης του Νεβέρ και του Ρετέλ (1464-1491), του Ε (1472-1491) και του Ετάμπ (1442-1465). Ήταν γιος του Φιλίππου Β΄, κόμη του Νεβέρ και της Μπόνης του Αρτουά, αδελφής του Καρόλου κόμη του Ε, τον οποίο, αφού πέθανε άτεκνος, τον διαδέχθηκε στην κομητεία του Ε (1472).[4] Τους τίτλους του Νεβέρ και του Ρετέλ (Rethel) κατείχε ο μεγαλύτερος αδελφός του Κάρολος Α΄ του Νεβέρ που ήταν άτεκνος και μετά τον θάνατό του πέρασαν στον αδελφό του Ιωάννη (1464). Ο Ιωάννης Β΄ του Νέβερ πολέμησε το πλευρό του θετού του πατέρα Φιλίππου του Αγαθού, ήταν ενεργός στην Πικαρδία (1434), στο Καλαί (1436), στοΛουξεμβούργο (1443) και στην Φλάνδρα (1453). Συγκρούστηκε με τον γιο και διάδοχο του Κάρολο τον Ισχυρό και αποστάτησε στον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΑ΄ της Γαλλίας. Πολέμησε στο πλευρό του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΑ΄ στον "πόλεμο της δημόσιας ευτυχίας" και διορίστηκε "Γενικός στρατηγός της Νορβηγίας". Ο ίδιος δεν είχε αποκτήσει γιο και τον διαδέχθηκε ο εγγονός του Ένγκελμπερτ, από την κόρη του Ελισάβετ, η οποία είχε παντρευτεί τον Ιωάννη Α΄, δούκα του Κλεβ.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε πρώτα το 1435 τη Ζακλίν ντ' Αγύ (Αilly) κυρία του Ινγκελμύνστερ και είχε επιζόν τέκνο:
- Ελισάβετ π. 1439-1483, κόμισσα του Νεβέρ. Παντρεύτηκε τον Ιωάννη Α΄ των Λα Μαρκ δούκα της Κλέβης.[5]
- Γιοί τους ήταν ο Ιωάννης Β΄ δούκας της Κλέβης και ο Ένγκελμπερτ κόμης του Νεβέρ.
Το 1470 απεβίωσε η Ζακλίν και το επόμενο έτος ο Ιωάννης έκανε δεύτερο γάμο με την Πωλίν ντε Μπρος, κόρη του Ιωάννου Β΄ του Μπρος και είχε τέκνο:
- Καρλόττα π. 1472-1500, κόμισσα του Ρετέλ (Rethel), παντρεύτηκε τον Ιωάννη ντ' Αλμπρέ κύριο του Ορβάλ, γιο του Αρνώ-Αμανιέ κυρίου του Ορβάλ (γιου του Καρόλου Β΄ κυρίου του Αλμπρέ) και είχαν τέκνο:[5]
- Μαρία του Αλμπρέ, κόμισσα του Ρετέλ[5].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Kindred Britain»
- ↑ 2,0 2,1 2,2 p11381.htm#i113805. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Vaughan 2010,, σ. 18
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Boltanski 2006, σ. 501
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Boltanski, Ariane (2006). Les ducs de Nevers et l'État royal: genèse d'un compromis (ca 1550 - ca 1600) (in French). Librairie Droz S.A.
- de Mandrot, B. (1907). Jean de Bourgogne, Duc de Brabant, Comte de Nevers, et le Proces de sa Succession (1415–1525). Revue Historique (in French). T. 93, Fasc. 1.
- Vaughan, Richard (2010). Philip the Good. The Boydell Press.