Ιωάννης-Ιωάσαφ Δορυανός
Ο Ιωάννης-Ιωάσαφ Δορυανός ήταν ιερομόναχος και κωδικογράφος. 'Εζησε τον 16ο αι.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιωάννης-Ιωάσαφ Δορυανός γεννήθηκε περί τα 1530 αν κρίνουμε πως πρέπει να ήταν πάνω από είκοσι ετών όταν πρωτοαναφέρεται ως κωδικογράφος στα 1556. Δεν γνωρίζουμε που ακριβώς γεννήθηκε. Ο θάνατός του πρέπει να τοποθετηθεί μετά το 1601.Στοιχειώδη γράμματα πρέπει να έμαθε στον Χάνδακα από ιδίωτη δάσκαλο ή σε κάποιο μοναστήρι της περιοχής. Ίσως μετά τα πρώτα γράμματα να ασχολήθηκε με τη διδασκαλία ή με το κήρυγμα. Την 1η Οκτωβρίου 1566 εισήλθε στην μονή Απεζωνών λαμβάνοντας το όνομα Ιωάσαφ[1] και μετά από ένα χρόνο πήγε στη Ζάκυνθο, επειδή έλλειπαν αρχιερείς στην Κρήτη, όπου ο αρχιερέας Παχώμιος τον χειροτόνησε διάκονο και ιερέα. Επίσης έλαβε το οφφίκιο του εξομολόγου. Με την άδεια των Βενετικών αρχών κήρυττε. [2] Μαθητής του υπήρξε ο Μάξιμος Μαργούνιος[3]
Το θέμα της δευτερογαμίας των πρεσβυτίδων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν στα 1583 ενέσκυψε λοιμός στον Χάνδακα πέθαναν πολλοί ιερώμενοι και σύζυγοι αυτών. Οι χήρες των θανόντων ιερέων δεν μπορούσαν σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες να ξαναπαντρευτούν. Όμως ο Ιερεμίας Β' κατ' οικονομία τους επέτρεψε να συνάψουν δεύτερο γάμο.[4] Όμως ο ιεροκήρυκας Ιωάσαφ Δορυανός ο οποίος κήρυττε στην Αγία Αικατερίνη των Σιναϊτών, η οποία υπαγόταν όχι στην Κωνσταντινούπολη αλλά στο κλίμα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, στηλίτευσε τον Ιερεμία και τον Αλεξανδρείας Μελέτιο.[5]Οι δύο υβριζόμενοι πατριάρχες επέβαλαν στον Δορυανό την ποινή της αργίας,η οποία συναπαγόταν πρακτικά την στέρηση του δικαιώματος να κηρύττει και να εξομολογεί.Κλήθηκε επίσης,στην Κωνσταντινούπολη για να απολογηθεί αλλά αρνήθηκε να πάει.[6] Ο Μάξιμος Μαργούνιος παρενέβη στον Πηγά παρακαλώντας τον να τον συγχωρέσει. Πράγματι μεσολάβησε και στον Ιερεμία Β' και τελικά άρθηκε η ποινή της αργίας στα 1595, συνεκτιμωμένου και του γεγονότος της μεγάλης ηλικίας του Ιωάννη-Ιωάσαφ.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Νικόλαος Τωμαδάκης, «Οι Ορθόδοξοι παπάδες επί ενετοκρατίας και η χειροτόνία αυτών», Κρητικά χρονικά,τομ. 13 (1959), σελ.62
- ↑ Νικόλαος Τωμαδάκης, «Ιωάννης-Ιωάσαφ Δορυανός Κρης ιερομόναχος και κωδικογράφος,διδάσκαλος Μαξίμου του Μαργούνιου», Επετηρις Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τομ.48 (1990-1993),σελ.2
- ↑ Νικόλαος Τωμαδάκης, «Ιωάννης-Ιωάσαφ Δορυανός Κρης ιερομόναχος και κωδικογράφος,διδάσκαλος Μαξίμου του Μαργούνιου», Επετηρις Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τομ.48 (1990-1993),σελ.3
- ↑ Θεοχάρης Δετοράκης, «Η πανώλης εν Κρήτη. Συμβολή εις την ιστορίαν των επιδημιών της νήσου», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, τομ.21(1970-1971), σελ.129
- ↑ Νικόλαος Τωμαδάκης, «Ιωάννης-Ιωάσαφ Δορυανός Κρης ιερομόναχος και κωδικογράφος,διδάσκαλος Μαξίμου του Μαργούνιου», Επετηρις Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τομ.48 (1990-1993),σελ.4
- ↑ Νικόλαος Τωμαδάκης, «Ιωάννης-Ιωάσαφ Δορυανός Κρης ιερομόναχος και κωδικογράφος,διδάσκαλος Μαξίμου του Μαργούνιου», Επετηρις Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τομ.48 (1990-1993),σελ.4
- ↑ Νικόλαος Τωμαδάκης, «Ιωάννης-Ιωάσαφ Δορυανός Κρης ιερομόναχος και κωδικογράφος,διδάσκαλος Μαξίμου του Μαργούνιου», Επετηρις Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τομ.48 (1990-1993),σελ.4
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Νικόλαος Τωμαδάκης, «Ιωάννης-Ιωάσαφ Δορυανός Κρης ιερομόναχος και κωδικογράφος,διδάσκαλος Μαξίμου του Μαργούνιου», Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τομ.48 (1990-1993),σελ.1-12
- Νικόλαος Τωμαδάκης, «Οι Ορθόδοξοι παπάδες επί ενετοκρατίας και η χειροτόνία αυτών», Κρητικά χρονικά,τομ. 13 (1959), σελ.39-72
- Θεοχάρης Δετοράκης, «Η πανώλης εν Κρήτη. Συμβολή εις την ιστορίαν των επιδημιών της νήσου», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, τομ.21(1970-1971), σελ.118-136[1]