Ιστιοφόρο Φλούιτ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το ιστιοφόρο Φλούιτ (ολλανδικά: fluit ή fluitschip, αντ. fluyt ή fluytschip) είναι ολλανδικός τύπος ιστιοφόρου σκάφους που αρχικά είχε σχεδιαστεί ως ειδικό φορτηγό πλοίο. Σχεδιάστηκε στην Ολλανδία τον 16ο αιώνα, για να διευκολύνει τη μεταφορά των προϊόντων υπερωκεάνια με το μέγιστο του χώρο και την εύρυθμη λειτουργία του πληρώματος. Λόγω όμως κάποιων προβλημάτων που αφορούσαν το κόστος λειτουργίας τους, οι Ολλανδοί προχώρησαν σε καινοτομίες και δημιούργησαν πλοία με μεγάλο μήκος και μικρο βάθος.
Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα πλοία φλούιτ μετέφεραν προϊόντα όπως κρασί, σιτηρά, λάδι και αλάτι. Η κατασκευή του φλούιτ βασίστηκε στην εμπειρία που είχαν αποκτήσει οι Ολλανδοί με το "flyboat". Έχει υποστηριχτεί πως το φλούιτ αποτέλεσε το κορυφαίο επίτευγμα της ολλανδικής ναυπηγικής τέχνης της εποχής των ιστιοφόρων καθώς αναδείχθηκε το κύριο μέσο μεταφοράς εμπορευμάτων της Βόρειας Ευρώπης κατά τον 17ο αιώνα. Ένα από τα χαρακτηριστικά αυτών των πλοίων, ήταν η ελάχιστη προβολή της πρύμνης και της πλώρης που αποσκοπούσε στη δημιουργία καμπίνων για το πλήρωμα, οι τελείως στρογγυλεμένες μάσκες, που σε καμία περίπτωση δεν ταίριαζαν με τα πλοία που συνήθιζαν να έχουν τον επιβλητικό επίπεδο καθρέφτη. Η επιφάνεια των ιστίων ήταν μικρή και τα ιστία χαμηλά σε σχέση με την χωρητικότητα του σκάφους, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να καταστήσει το σκάφος ακυβέρνητο και επιπλέον για τη κατασκευή του, χρησιμοποιούσαν ελαφριά ξυλεία πεύκου για να εξασφαλίσουν την ανθεκτικότητα του στο θαλασσινό νερό.
Χρησιμότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στον επιχειρηματικό κόσμο, το πλοίο φλούιτ θεωρούνταν από τα πιο οικονομικά πλοία και ταυτόχρονα από τα πιο αξιοπρόσεχτα στους χειρισμούς αλλά και στη παράδοση των φορτίων. Γι' αυτό το λόγο πολλοί Άγγλοι, Γάλλοι, Σκανδιναβοί και Ισπανοί έμποροι προτιμούσαν να προμηθεύονται από τα ναυπηγημένα φλούιτ παρά να εισαγάγουν απομιμήσεις στα δικά τους ναυπηγεία λόγω εξοικονόμησης κόστους. Αξίζει να σημειωθεί, πως με τέτοια πλοία οι Ολλανδοί σε περίοδο ειρήνης είχαν τη δυνατότητα να προσφέρουν ναύλους από 30% μέχρι 50% φθηνότερα από τους Άγγλους ανταγωνιστές τους. Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε το σκάφος φλούιτ στο θαλάσσιο εμπόριο, οι Ολλανδοί προχώρησαν σε μετατροπές του σκάφους έτσι ώστε να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους μεγιστοποιώντας τον όγκο των πωλήσεων τους.Αυτό το πέτυχαν με την υποβάθμιση της ποιότητας των υφασμάτων και των προϊόντων τους στο διεθνές εμπόριο. Θυσιάζοντας την ποιότητα για χάρη της τιμής, οι Ολλανδοί εισήγαγαν μια αρχή που επρόκειτο να επικρατήσει κατά τη σύγχρονη περίοδο. Συνοψίζοντας, το πλοίο φλούιτ αποτέλεσε τη πρώτη μεγάλη καθαρή διάκριση ανάμεσα στη λειτουργία πολεμικών και εμπορικών πλοίων. Αλλά στη συνέχεια, αποτέλεσαν πρότυπο για την κατασκευή φορτηγών ιστιοφόρων πλοίων μέχρι να εισαχθούν τα σιδερένια σκάφη. Οι Ολλανδοί κατάφεραν να προκαλέσουν μεγάλο θαυμασμό και τεράστιο ενδιαφέρον σχεδόν σε όλη την Ευρώπη αλλά περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στους Άγγλους.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιστορία και ναυτιλία. 16ος-20ος αιώνας, Τζελίνα Χαρλαύτη
- Η Ευρώπη πριν απ' τη βιομηχανική επανάσταση, Carlo M.Cipolla, εκδ. Θεμέλιο, χ.ε. 1988