Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ισαβέλλα Μάρσαλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ισαβέλλα Μάρσαλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Isabel Marshal (Αγγλικά)
Γέννηση9  Οκτωβρίου 1200 ή 1200[1]
Pembroke Castle
Θάνατος17  Ιανουαρίου 1240 ή 1240[1]
Berkhamsted Castle
Αιτία θανάτουεπιπλοκή κατά τον τοκετό
Τόπος ταφήςBeaulieu Abbey και αββαείο του Τιουκέσμπουρι
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΡιχάρδος Α΄ της Κορνουάλης (από 1231)[2][3]
Gilbert de Clare, 5th Earl of Gloucester (από 1217)[2][3]
ΤέκναΕρρίκος του Αλμαίν[4]
Amice de Clare
Richard de Clare, 6th Earl of Gloucester[2]
William de Clare[4]
Agnes de Clare[4]
Gilbert de Clare[4]
John of Cornwall[4]
Isabella of Cornwall[4]
Nicholas of Cornwall[4]
Isabella of Gloucester and Hertford
ΓονείςWilliam Marshal, 1st Earl of Pembroke[2] και Isabel de Clare, 4th Countess of Pembroke[2]
ΑδέλφιαWalter Marshal, 5th Earl of Pembroke
Gilbert Marshal, 4th Earl of Pembroke[2]
Eva Marshal
Anselm Marshal, 6th Earl of Pembroke[2]
William Marshal, 2nd Earl of Pembroke[2]
Maud Marshal[2]
Richard Marshal, 3rd Earl of Pembroke
Sibyl Marshal[2]
Joan Marshal[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ισαβέλλα Μάρσαλ, αγγλ.: Isabel Marshal (9 Οκτωβρίου 1200 – 17 Ιανουαρίου 1240) ήταν μια μεσαιωνική Αγγλίδα κόμισσα. Ήταν διαδοχικά σύζυγος του Γκίλμπερτ του Κλερ, 4ου κόμη του Χέρτφορντ & 5ου κόμη του Γκλόστερ και του Ριχάρδου, 1ου κόμη της Κορνουάλης (γιου του Ιωάννη της Αγγλίας). Από τον πρώτο γάμο έγινε η προγιαγιά του βασιλιά Ροβέρτου Α΄ Μπρους της Σκωτίας.

Γεννημένη στο κάστρο Πέμπροκ, η Iσαβέλλα ήταν το 7ο παιδί και η δεύτερη κόρη του Γουίλιαμ Μάρσαλ, 1ου κόμη του Πέμπροκ και της Iσαβέλλας του Κλερ. Αυτό σημαίνει ότι ήταν μέλος του Οίκου Μάρσαλ. Είχε 9 αδέλφια: 4 αδελφές και 5 αδέλφια, που περιλάμβαναν τον 2ο, 3ο, 4ο, 5ο και 6ο κόμη του Πέμπροκ. Καθένας από τους αδελφούς της απεβίωσε χωρίς νόμιμο άρρενα κληρονόμο, μεταβιβάζοντας έτσι τον τίτλο στον επόμενο αδελφό της σειράς. Ο τελευταίος αδελφός της, που κατείχε τον τίτλο του κόμη του Πέμπροκ, απεβίωσε χωρίς νόμιμο απόγονο, και ο τίτλος περιήλθε στην οικογένεια τής μικρότερης αδελφής τής Iσαβέλας, Ιωάννας. Οι αδελφές της παντρεύτηκαν, αντίστοιχα, τους κόμητες τού Nόρφολκ, Σάρρεϋ και Ντέρμπυ, τον κύριο του Aμπεργκάβενυ και τον κύριο του Σουάνσκομπ.

Στα 17α γενέθλιά της, η Iσαβέλλα παντρεύτηκε τον Γιλβέρτο του Κλερ, 4ο κόμη του Χέρφορντ & 5ο κόμη του Γκλόστερ, ο οποίος ήταν 20 χρόνια μεγαλύτερός της, στο Tιούκσμπουρυ. Ο γάμος ήταν εξαιρετικά ευτυχισμένος, παρά τη διαφορά ηλικίας, και το ζευγάρι απέκτησε έξι παιδιά:

Ο σύζυγος της Iσαβέλλας, Γιλβέρτος, συμμετείχε σε μια αποστολή στη Βρετάνη το 1229, αλλά απεβίωσε στις 25 Οκτωβρίου 1230 στο δρόμο του πίσω στο Πένροουζ, σε αυτό το δουκάτο. Το σώμα του μεταφέρθηκε στο σπίτι του μέσω του Πλύμουθ και του Κράνμπορν, στο Tιούκσμπουρυ, όπου τάφηκε στο αβαείο.

ο γάμος του Ριχάρδου της Κορνουάλης με την Ισαβέλλα του Γκλόστερ.

Η Iσαβέλα έγινε χήρα, μόλις 30 ετών. Είχε αποδεδειγμένη ικανότητα τεκνοποίησης, και την ικανότητα να γεννά υγιείς γιους. όπως μαρτυρούν τα έξι μικρά παιδιά της, από τα οποία τα τρία ήταν γιοι. Αυτοί ήταν πιθανότατα οι λόγοι, τόσο για την πρόταση γάμου από τον Ριχάρδο, 1ο κόμη της Κορνουάλης, όσο και για την αποδοχή της από την Ισαβέλλα, παρά το γεγονός ότι ο σύζυγός της είχε αποβιώσει μόλις πέντε μήνες πριν. Οι δυο τους παντρεύτηκαν στις 30 Μαρτίου 1231 στην εκκλησία Φώλυ, προς μεγάλη δυσαρέσκεια τού αδελφού τού Ριχάρδου, Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας, ο οποίος κανόνιζε ένα πιο συμφέρον ταίριασμα για τον Ριχάρδο. Η Ίσαβέλλα και ο Ριχάρδος τα πήγαιναν αρκετά καλά, αν και ο Ριχάρδος είχε τη φήμη του γυναικά, και είναι γνωστό ότι είχε ερωμένες κατά τη διάρκεια τού γάμου. Έγιναν γονείς τεσσάρων παιδιών, τα τρία από τα οποία απεβίωσαν στην κούνια.

  • Ιωάννης της Κορνουάλης (31 Ιανουαρίου 1232 – 22 Σεπτεμβρίου 1233), γεννήθηκε και απεβίωσε στο Mάρλοου, Μπάκιγχαμσιρ, θαμμένος στο αβαείο του Ρέντινγκ.
  • Ισαβέλλα (9 Σεπτεμβρίου 1233 – 10 Οκτωβρίου 1234), γεννήθηκε και πέθανε στο Mάρλοου, Μπάκιγχαμσιρ. Τάφηκε στο αβαείο του Ρέντινγκ.
  • Ερρίκος του Αλμαίν (2 Νοεμβρίου 1235 – 13 Μαρτίου 1271), δολοφονήθηκε από τους εξαδέλφους του Γκυ και Σίμωνα του Μονφόρ. Τάφτηκε στο αβαείο του Χάιλς.
  • Νικόλαος της Κορνουάλης (γενν. & απεβ. 17 Ιανουαρίου 1240 Κάστρο Berkhamsted ), απεβ. λίγο μετά τη γέννησή του, τάφηκε στο αβαείο Μπωλιέ με τη μητέρα του,

Η Iσαβέλλα απεβίωσε από ηπατική ανεπάρκεια, που προσβλήθηκε ενώ βρισκόταν σε γέννα, στις 17 Ιανουαρίου 1240, στο κάστρο Μπέρκχαμστεντ. Ήταν 39 ετών.

Όταν η Ισαβέλλα απεβίωσε, ζήτησε να ταφεί δίπλα στον πρώτο της σύζυγο στο αββαείο Tιούκσμπουρυ, αλλά ο Ριχάρδος την ενταφίασε στο αβαείο Μπωλιέ, μαζί με το βρέφος γιο της. Ωστόσο ως ευσεβής χειρονομία, έστειλε την καρδιά της, σε ένα ασημένιο επίχρυσο δοχείο στο Tιούκσμπουρυ.

  • Cokayne, G.E. (2000). The Complete Peerage of England, Scotland, Ireland, Great Britain and the United Kingdom, Extant, Extinct or Dormant. Alan Sutton.  volume II, page 359 & volume III, page 244
  • Lundy, Darryl. «The Dictionary of National Biography». The Peerage. [Αναξιόπιστη πηγή]
  • Denholm-Young, Noel. Richard of Cornwall, 1947