Ιντρίς Ντεμπί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιντρίς Ντεμπί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
إدريس ديبي إتنو‎ (Αραβικά)
Γέννηση18  Ιουνίου 1952
Φάντα
Θάνατος20  Απριλίου 2021[1][2]
Ντζαμένα
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
Συνθήκες θανάτουθάνατος στη μάχη[3]
Τόπος ταφήςAmdjarass
ΕθνικότηταZaghawa people
Χώρα πολιτογράφησηςΤσαντ
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑραβικά
Zaghawa
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[4]
Αραβικά
Zaghawa
ΣπουδέςInstitut aéronautique et école de pilotage Amaury de la Grange
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΠατριωτικό Κίνημα Σωτηρίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςHinda Deby Itno
ΤέκναBrahim Déby
Μαχαμάτ Ντεμπί Ίτνο
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατάρχης/Chadian ground forces
Πόλεμοι/μάχεςBattle of N'Djamena, Chad-Sudan Conflict και Northern Chad offensive
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης (2016–2017)
President of Chad (1990–2021)
ΒραβεύσειςNational Order of Chad[5]
Grand Cross of the National Order of Benin (2011)
Order of recognition
Ordre international des Palmes académiques du CAMES
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιντρίς Ντεμπί (Idriss Déby Itno, αραβ. إدريس ديبي, 18 Ιουνίου 195220 Απριλίου 2021) ήταν πολιτικός από το Τσαντ, πρόεδρος της χώρας από το 1990 μέχρι τη δολοφονία του από αντάρτες το 2021.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1952 στο χωριό Μπερντομπά στο βόρειο Τσαντ, περίπου 190 χιλιόμετρα από την πόλη Φαντά, και το πλήρες όνομά του από τον Ιανουάριο του 2006 ήταν Ιντρίς Ντεμπύ Ίτνο (Idriss Déby Itno). Ανήκει στην εθνότητα Ζαγκάουα. Αρχηγός του Πατριωτικού Μετώπου Σωτηρίας, ξεκίνησε ως πολέμαρχος στον εμφύλιο πόλεμο του Τσαντ. Ο στρατός του κατέλαβε χωρίς να συναντήσει αντίσταση την πρωτεύουσα Ντζαμένα στις 2 Δεκεμβρίου 1990. Έπειτα από τριών μηνών προσωρινή κυβέρνηση, έγινε Πρόεδρος με διάταγμα στις 28 Φεβρουαρίου.

Ο Ντεμπί εξελέγη για πρώτη φορά στις 3 Ιουλίου 1996, με ποσοστό 69%. Επανεξελέγη το 2001 με 63,2% (έναντι 16,4% για τον Νγκαρλεζί Γιαρονγκάρ) και για τρίτη φορά στις 3 Μαΐου 2006, με 64,67%. Ωστόσο οι διεθνείς παρατηρητές ανέφεραν παρατυπίες κατά τη διεξαγωγή αυτών των εκλογών. Η Αντιπολίτευση κατά το μεγαλύτερο μέρος δεν έλαβε μέρος και στις προεδρικές εκλογές του 2006.

Στις 6 Αυγούστου 2006 η κυβέρνηση Ντεμπί σύναψε ξανά διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα, διακόπτοντας ταυτόχρονα τις διπλωματικές σχέσεις του Τσαντ με την Ταϊβάν. Δύο ημέρες μετά, στις 8 Αυγούστου, ο Ντεμπί ορκίστηκε ξανά Πρόεδρος και έσφιξε τα χέρια με τον άνθρωπο που αποπειράθηκε να τον ανατρέψει, τον Πρόεδρο του Σουδάν Ομάρ Μπασίρ.

Στις 6 Ιουνίου 2005 με δημοψήφισμα καταργήθηκε νόμος που θα του επέτρεπε να διεκδικήσει και νέα θητεία (πέρα από 2 συνεχείς) στον προεδρικό θώκο. Στις 2 Ιουλίου 2007 δολοφονήθηκε ο γιος του και φερόμενος ως μελλοντικός διάδοχός του, Μπραχίμ Ντεμπί, ο οποίος είχε αναμειχθεί σε υποθέσεις ναρκωτικών.

Κρίση 2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Φεβρουάριο του 2008 κορυφώθηκαν οι συγκρούσεις των ανταρτών και του κυβερνητικού στρατού. Στις 2 Φεβρουαρίου οι αντάρτες εισήλθαν στην πρωτεύουσα Ντζαμένα και ο Ντεμπί επεχείρησε να σπάσει[6] τον κλοιό τους. Ο εκ των ηγετών των ανταρτών Τιμάν Εντιμί φερόταν αποφασισμένος να ανατρέψει τον πρόεδρο. Ωστόσο, ο ρόλος του είναι αμφιλεγόμενος, καθώς είναι θείος του Ντεμπί. Επίσης, υπάρχουν και άλλες ομάδες ανταρτών.[7] Η εξέγερση κατεστάλη από τον κυβερνητικό στρατό, ενώ ήδη είχαν απομακρυνθεί από τη χώρα οι ξένοι υπήκοοι. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, σε ειδική συνεδρίαση, καταδίκασε την προσπάθεια των ανταρτών να καταλάβουν την Ντζαμένα και η Διεθνής Κοινότητα στήριξε την παρούσα κυβέρνηση. Οι αντάρτες εξοπλίζονται και από το Σουδάν, κάτι το οποίο η σουδανική κυβέρνηση το έχει αρνηθεί. Σύμφωνα με τις διεθνείς οργανώσεις[8] σκοτώθηκαν δεκάδες άνθρωποι και πάνω από 500 τραυματίστηκαν. Αρκετοί κατέφυγαν στο Καμερούν. Στις 15 Φεβρουαρίου ο Ντεμπί κήρυξε τη χώρα του σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης επί δεκαπενθήμερο, με σκοπό την πλήρη αποσόβηση της κρίσης.

Βουλευτικές και προεδρικές εκλογές 2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κόμμα του Ντεμπί κατήγαγε νίκη στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 13 Φεβρουαρίου 2011.[9] Οι εκλογές έγιναν βάσει της συμφωνίας ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση (υπογράφηκε από 87 συνολικά κόμματα), η οποία είχε υπογραφεί το 2007. Το κυβερνών Πατριωτικό Κίνημα Σωτηρίας κέρδισε 110 επί συνόλου 188 εδρών στο Κοινοβούλιο και εξασφάλισε την πλειοψηφία. Οι σύμμαχοί του πήραν άλλες 21 έδρες [10].

Στις προεδρικές εκλογές του Απριλίου του 2011, στις οποίες δεν έλαβαν μέρος σε ένδειξη διαμαρτυρίας πολλοί υποψήφιοι της αντιπολίτευσης, ο Ντεμπί επανεξελέγη με ποσοστό 88,6%.[11]

Τον Ιανουάριο του 2016 ανέλαβε για έναν χρόνο την προεδρία της Αφρικανικής Ένωσης.

Επανεκλογή 2016[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Απριλίου 2016 κέρδισε ξανά τις προεδρικές εκλογές, με ποσοστό 61,56% των ψήφων, από τον πρώτο γύρο.[12]

Εκλογές 2021[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντεμπί, λίγο πριν πεθάνει, επανεξελέγη πρόεδρος, επικρατώντας στις προεδρικές εκλογές τον Απρίλιο του 2021, με ποσοστό 79% των ψήφων.[13]

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με εκπρόσωπο του στρατού του Τσαντ, ο Ντεμπί υπέκυψε σε θανάσιμο τραυματισμό από πυροβόλο όπλο στις 20 Απριλίου 2021, τη στιγμή που διεύθυνε τον στρατό του εναντίον ανταρτών του «Μετώπου για την Αλλαγή και την Ομόνοια στο Τσαντ» (FACT), στα βόρεια της χώρας, σε ηλικία 68 ετών.[14][15][16][17]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «تشاد تعلن مقتل رئيسها إدريس ديبي الذي فاز أمس بولاية رئاسية سادسة». RT Arabic. 20  Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2021.
  2. «Chad President Idriss Deby dies on frontlines, army spokesman says». Reuters. 20  Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2021.
  3. «Chad: President Idriss Déby is killed in battle, after ruling for 30 years». The Africa Report. 20  Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21  Απριλίου 2021.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb135135311. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. fr.allafrica.com/stories/201108100571.html.
  6. «Mάχες ανταρτών και κυβερνητικών στο Τσαντ». Ελεύθερος Τύπος. 2 Φεβρουαρίου 2008. 
  7. «Το Χρονικό της Σύγκρουσης στο Τσαντ». in.gr. 4 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2008. 
  8. «Τσαντ - Πολλοί οι νεκροί, 500 τραυματίες λένε ανθρωπιστικές οργανώσεις». Ναυτεμπορική. 4 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2008. 
  9. Deutsche Presse-Agentur (2011-02-13). «Opposition to contest Chad's parliamentary elections». Monsters and Critics.com (WotR, Ltd). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-03. https://archive.today/20130103220404/http://news.monstersandcritics.com/africa/news/article_1618951.php/Opposition-to-contest-Chad-s-parliamentary-elections. Ανακτήθηκε στις 2011-02-13. 
  10. Staff writers (2011-02-28). «President's Party Wins Chad Election». VOANews.com (Voice of America). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-03-12. https://web.archive.org/web/20110312091956/http://www.voanews.com/english/news/africa/Presidents-Party-Wins-Chad-Election-117062678.html. Ανακτήθηκε στις 2011-03-06. 
  11. «Opposition boycott clouds Chad vote». Al Jazeera. 25 Απριλίου 2011. 
  12. «Chadian President Deby re-elected in landslide first-round victory». Reuters. 21 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2016. 
  13. Welle (www.dw.com), Deutsche. «Chad: President Deby wins reelection, extending 30 years in power | DW | 20.04.2021». DW.COM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2021. 
  14. «Chad: President Idriss Déby dies, says national radio». The Africa Report.com. 20 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021. 
  15. «Chadian President Idriss Déby has died of injuries suffered on the frontline (army)». France 24. 20 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021. 
  16. «Chad President Idriss Deby dies on front lines, according to an army statement». Deutsche Welle. 20 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021. 
  17. «Chad President Idriss Deby dies on front lines, says army spokesman». Reuters. 20 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021.