Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιερατική Σχολή Σάμου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ιερατική Σχολή Σάμου ήταν παραγωγική σχολή της Εκκλησίας για την κατάρτιση ιερέων και δασκάλων.

Η Ιερατική Σχολή Σάμου ιδρύθηκε στη Σάμο το σχολικό έτος 1924-1925. Αποσκοπούσε στην κατάρτιση ιερωμένων και δασκάλων για να εργαστούν στα μικρά χωριά του νησιού.[1] Το 1929 τερματίστηκε η λειτουργία της για λόγους οικονομίας. Όμως δόθηκε η δυνατότητα στους μαθητές της που είχαν δικαίωμα εγγραφής στις δύο τελευταίες τάξεις να συνεχίσουν τη φοίτησή τους προκειμένου να λάβουν πτυχίο δασκάλου. Οι περισσότεροι μαθητές της Σχολής εγγράφηκαν στην Ιερατική Σχολή Κορίνθου και κάποιοι στην Ιερατική Σχολή Αλεξανδρούπουλης[2]

Το προσωπικό της Σχολής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτος διευθυντής της ήταν ο Αρχιμανδρίτης Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου,ο οποιος δίδασκε το μάθημα των θρησκευτικών και ο Γεώργιος Καρατζάς διδάσκων το μάθημα των ελληνικών, ο Γεώργιος Κοκκώνης τα φυσικομαθηματικά, ο Νικόλαος Ιωαννίδης τα παιδαγωγικά. Τα υπόλοιπα μαθήματα τα δίδασκαν καθηγητές του γυμνασίου.[3]

Την πρώτη σχολική χρονιά εγγράφηκαν σαράντα περίπου μαθητές με μετεγγραφή από το Πυθαγόριο Γυμνάσιο. Υπήρξε τάξη με πέντε μόνο μαθητές.[4]

Κτιριακές εγκαταστάσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελλείψει αιθουσών διδασκαλίας αρχικά στεγάσθηκε στο Πασχάλειο Μουσείο, όπου σε αίθουσες με αγάλματα και άλλα εκθέματα, γινότανε μάθημα με δανεικά εκθέματα. Μετά από δυο μήνες μετεγκαταστάθηκε στο Μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού, το οποίο παρείχε άνεση χώρων αλλά δυσχέρειες στη μεταφορά των τροφίμων και των μετακινήσεων του προσωπικού από τα πλησιόχωρα χωριά στο μοναστήρι. Τελικά μετεγκαταστάθηκε εκ νέου σε οικεία στο Λιμάνι του Βαθέως.[3] Το 1925-1926 μεταφέρθηκε στη Μαυρογένειο Σχολή όταν κενώθηκαν αίθουσες από τη μετεγκατάσταση των προσφύγων σε άλλα οικήματα της περιοχής.[5]

Μετά τις αναγκαίες επισκευές και τον διορισμό περισσότερων καθηγητών άρχισε πιο συστηματικά η λειτουργία της σχολής, στην οποία οι μαθητές ήταν εσωτερικοί και κατέβαλαν το ποσό των τετρακοσιών δραχμών για τροφία.[6]

Τα μαθήματα που διδάσκονταν ήταν ίδια με αυτά σε κάθε γυμνάσιο και επίσης παιδαγωγικά, ιστορία της παιδαγωγικής, διδακτική, παιδονομία, ψυχολογία, λογική. Υποδειγματικές διδασκαλίες γίνονταν στην Α' Δημοτικού στο Βαθύ. Για την ιερατική μόρφωση επιπλέον διδάσκονταν Παλαιά και Καινή Διαθήκη, εκκλησιαστική ιστορία, εκκλησιαστικό δίκαιο, ποιμαντική, δογματική, ρητορική και κανονικό δίκαιο.[5]

  1. Παύλος Διακογιάννης, Η παιδεία στη Σάμο. Από την Τουρκοκρατία μέχρι σήμερα, εκδ. Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, Αθήνα, σελ. 313
  2. Παύλος Διακογιάννης, Η παιδεία στη Σάμο. Από την Τουρκοκρατία μέχρι σήμερα, εκδ. Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, Αθήνα, σελ. 316
  3. 3,0 3,1 Παύλος Διακογιάννης, Η παιδεία στη Σάμο. Από την Τουρκοκρατία μέχρι σήμερα, εκδ. Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, Αθήνα, σελ. 314
  4. Παύλος Διακογιάννης, Η παιδεία στη Σάμο. Από την Τουρκοκρατία μέχρι σήμερα, εκδ. Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, Αθήνα, σελ.314
  5. 5,0 5,1 Παύλος Διακογιάννης, Η παιδεία στη Σάμο. Από την Τουρκοκρατία μέχρι σήμερα, εκδ. Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, Αθήνα, σελ. 315
  6. Παύλος Διακογιάννης, Η παιδεία στη Σάμο. Από την Τουρκοκρατία μέχρι σήμερα, εκδ. Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, Αθήνα, σελ.315
  • Παύλος Διακογιάννης, Η παιδεία στη Σάμο. Από την Τουρκοκρατία μέχρι σήμερα, εκδ. Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, Αθήνα,