Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιερά όρη του Πεδεμοντίου και της Λομβαρδίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Ιερά όρη του Πεδεμοντίου και της Λομβαρδίας
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.

Το «Παρεκκλήσιο του Παραδείσου» στο Σάκρο Μόντε ντι Κρέα
Χάρτης
Χώρα μέλος Ιταλία
ΤύποςΠολιτιστικό
Κριτήριαii, iv
Ταυτότητα1068rev
ΠεριοχήΒόρεια Ιταλία (Πεδεμόντιο και (Λομβαρδία)
Συντεταγμένες45°58′28.4″N 9°10′10.4″E / 45.974556°N 9.169556°E / 45.974556; 9.169556Συντεταγμένες: 45°58′28.4″N 9°10′10.4″E / 45.974556°N 9.169556°E / 45.974556; 9.169556
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή2003 (27η συνεδρίαση)

Τα Ιερά όρη του Πεδεμοντίου και της Λομβαρδίας (ιταλ. Sacri Monti del Piemonte e della Lombardia) είναι μια σειρά από εννέα χριστιανικά προσκυνήματα, εννέα ομάδες παρεκκλησίων και άλλων κτισμάτων, τα οποία δημιουργήθηκαν στη βόρεια Ιταλία κατά τον ύστερο 16ο και τον 17ο αιώνα. Θεωρείται ότι παρουσιάζουν ξεχωριστή ομορφιά εξαιτίας της επιδεξιότητας με την οποία ενσωματώθηκαν στο γύρω τους φυσικό τοπίο, που περιλαμβάνει λόφους, δάση και λίμνες. Επιπλέον, φιλοξενούν σημαντικά καλλιτεχνικά έργα με τη μορφή τοιχογραφιών και αγαλμάτων. Το 2003 ανακηρύχθηκαν ως ενιαίο σύνολο Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Πρότυπο και χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρότυπο του «Γολγοθά» ή «ιερού βουνού» είναι σύλληψη του ρωμαιοκαθολικού Χριστιανισμού, που χρονολογείται από τον ύστερο 15ο αιώνα. Αργότερα, κατά την Αντιμεταρρύθμιση, εξαπλώθηκε από την Ιταλία στην υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη και τον Νέο Κόσμο. Πρόκειται για ένα προσκυνηματικό συγκρότημα κτισμάτων στις πλαγιές κάποιου λόφου ή βουνού, κυρίως παρεκκλησίων και ιερών που περιέχουν σκηνές από τον βίο του Χριστού, της Παναγίας ή αγίων, είτε ως έργα ζωγραφικής, είτε ως έργα γλυπτικής.

Ως υπόμνηση της Νέας Ιερουσαλήμ, τα «Ιερά όρη» προσέφεραν στους προσκυνητές μια ευκαιρία νοητής επισκέψεως στους Αγίους Τόπους, δημιουργώντας την εντύπωση, σε μικρότερη κλίμακα, των κτισμάτων όπου έλαβαν χώρα τα Άγια Πάθη. Τα Ιερά όρη βρίσκονται σε κάποια απόσταση και υψηλότερα από το κέντρο μιας πόλεως, σε φυσικό περιβάλλον. Συνήθως τα επισκέπτονται άνθρωποι που βρίσκονται σε προσκυνηματικό ταξίδι. Η διαδρομή που ανεβαίνει προς το Ιερό όρος προσομοιώνει συχνά την Οδό των Παθών, δηλαδή τη διαδρομή που διάνυσε ο Χριστός από το κέντρο της Ιερουσαλήμ μέχρι τον Γολγοθά μεταφέροντας τον Σταυρό.

Κατάλογος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα εννέα «Ιερά όρη» που περιλαμβάνονται στην περιγραφή Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO είναι τα ακόλουθα:

  1. Το Ιερό όρος (Sacro Monte) της Νέας Ιερουσαλήμ του Βαράλλο (1486), Βαράλλο Σέζια, Επαρχία του Βερτσέλλι (το παλαιότερο όλων)
  2. Το Ιερό όρος της Σάντα Μαρία Ασούντα ντι Κρέα, Σερραλούνγκα ντι Κρέα (1589), Επαρχία της Αλεσσάντρια
  3. Το Ιερό όρος του Αγίου Φραγκίσκου της Όρτα, Όρτα Σαν Τζούλιο (1590), Επαρχία της Νοβάρα
  4. Το Ιερό όρος του Κομποσκοινίου, Βαρέζε (1598)
  5. Το Ιερό όρος της Ευλογημένης Παρθένου της Ορόπα (1617), Επαρχία της Μπιέλλα
  6. Το Ιερό όρος της Ευλογημένης Παρθένου του Σουκκούρ, Οσσούτσιο (1635), Επαρχία του Κόμο
  7. Το Ιερό όρος της Αγίας Τριάδας, Γκίφφα (1591), Επαρχία Βερμπάνο-Κούζιο-Όσσολα
  8. Το Ιερό όρος και Γολγοθάς της Ντομοντόσσολα, Ντομοντόσσολα (1657), Επαρχία Βερμπάνο-Κούζιο-Όσσολα
  9. Το Ιερό όρος του Μπελμόντε, Βαλπέργκα (1712), Μητροπολιτική Πόλη του Τορίνο
  • Ο Χριστός στον δρόμο προς τον Γολγοθά, έργο του Γκαουντέντσιο Φερράρι σε ξύλο (περ. 1510), στο Ιερό όρος του Βαράλλο
    Ο Χριστός στον δρόμο προς τον Γολγοθά, έργο του Γκαουντέντσιο Φερράρι σε ξύλο (περ. 1510), στο Ιερό όρος του Βαράλλο
  • Το Παρεκκλήσιο IV του Ιερού όρους του Βαρέζε
    Το Παρεκκλήσιο IV του Ιερού όρους του Βαρέζε
  • Το Ιερό όρος της Ντομοντόσσολα
    Το Ιερό όρος της Ντομοντόσσολα


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιερά_όρη_του_Πεδεμοντίου_και_της_Λομβαρδίας&oldid=8753337"