Ιβάν Τόλλι
| Ιβάν Τόλλι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1825 Οδησσός |
| Θάνατος | 5ιουλ. / 17 Ιουλίου 1887γρηγ. Κίεβο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα της Αγίας Άννης, Β΄ Τάξη Τάγμα της Αγίας Άννης, Γ΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Β΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιβάν Αντρέγιεβιτς Τόλλι (ρωσικά: Иван Андреевич Толли· Οδησσός, Ρωσική Αυτοκρατορία 1825 - 5 Ιουλίου 1887, Κίεβο, Ρωσική Αυτοκρατορία) ήταν Ρώσος πολιτικός ελληνικής καταγωγής. Δήμαρχος Κιέβου από το 1884 έως το 1887, κληρονομικός επίτιμος πολίτης του Κιέβου (1869), εμπορικός σύμβουλος (1877), Κρατικός Σύμβουλος, Πρόεδρος της Επιτροπής Εμπορίου και Κατασκευών του Κιέβου (1882).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καταγόταν από εύπορη ελληνική οικογένεια και σπούδασε στην Ελληνική Εμπορική Σχολή στην Οδησσό. Ζούσε στο Κίεβο από τη δεκαετία του 1850 όπου πλούτισε σε μεγάλο βαθμό με το εμπόριο κρασιού.
Το 1871 εξελέγη μέλος της Δούμας της Πόλης του Κιέβου. Μετά τον ξαφνικό θάνατο του δημάρχου Γκούσταβ Άισμαν τον Μάιο του 1884, τον διαδέχθηκε[1][2][3]. Στις 26 Μαρτίου 1887 επανεξελέγη δήμαρχος, αλλά αρνήθηκε να αναλάβει τα καθήκοντά του. Στην επόμενη συνεδρίαση στις 16 Απριλίου κέρδισε ξανά τις εκλογές[4] αλλά και πάλι αρνήθηκε να αναλάβει τα καθήκοντά του[5] . Ο διάδοχός του ήταν ο Σ.Μ. Σόλσκι[6][7][8][9].
Πέθανε από εγκεφαλικό στις 5 Ιουλίου 1887[10]. Κηδεύτηκε στο κοιμητήριο Μπαΐκοβε[11] και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, σύμφωνα με τη διαθήκη του, ετάφη εκ νέου κοντά στον ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η εκκλησία κατεδαφίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1930, η επιτύμβια στήλη δεν σώθηκε.
Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τάγμα Αγίας Άννας Γ' τάξης
- Τάγμα του Αγίου Στανισλάου Β' τάξης
- Τάγμα Αγίας Άννας Β' τάξης
- Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου 4ης τάξης
- Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου 3ης τάξης
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 3. Выборъ городскаго Головы / Протоколъ засѣданія Кіевской городской думы 3 мая 1884 года № 9 // Извѣстія Кіевской городской думы. — 1884. — № 6. — С. 154—155.
- ↑ 1. Заявленіе И. А. Толли объ отказѣ его отъ принятія должности городскаго Головы и новый выборъ Головы / Протоколъ засѣданія Кіевской городской думы 10 мая 1884 года № 10 // Извѣстія Кіевской городской думы. — 1887. — № 6. — С. 157—159.
- ↑ 1. Заявленіе И. А. Толли о согласіи его принять должность Головы / Протоколъ засѣданія Кіевской городской думы 24 мая 1884 года № 11 // Извѣстія Кіевской городской думы. — 1887. — № 6. — С. 172—173.
- ↑ 4. Выборъ городскаго Головы / Протоколъ засѣданія Кіевской городской думы 26 марта 1887 года № 6 // Извѣстія Кіевской городской думы. — 1887. — № 4. — С. 74.
- ↑ 4. Выборъ городскаго Головы / Протоколъ засѣданія Кіевской городской думы 16 апрѣля 1887 года № 7 // Извѣстія Кіевской городской думы. — 1887. — № 5. — С. 79—80.
- ↑ 1. Заявленіе гласнаго И. А. Толли объ отказѣ его отъ принятія должности городскаго Головы / Протоколъ засѣданія Кіевской городской думы 20 апрѣля 1887 года № 8 // Извѣстія Кіевской городской думы. — 1887. — № 5. — С. 79—80.
- ↑ 3. Назначеніе заступающаго должность городскаго Головы / Протоколъ засѣданія Кіевской городской думы 20 апрѣля 1887 года № 8 // Извѣстія Кіевской городской думы. — 1887. — № 5. — С. 87—88.
- ↑ 2. Отношеніе Г. Кіевскаго Губернатора о послѣдовавшем утвержденіи члена Управы С. М. Сольскаго въ должности замѣстителя Городскаго Головы / Протоколъ экстреннаго засѣданія Кіевской городской думы 20 августа 1887 года № 23 // Извѣстія Кіевской городской думы. — 1887. — № 11. — С. 136.
- ↑ Выборъ городскаго Головы / Протоколъ экстреннаго засѣданія Кіевской городской думы 24 сентября 1887 года № 28 // Извѣстія Кіевской городской думы. — 1887. — № 11. —
- ↑ Некрологъ И. А. Толли // Кіевлянинъ. — № 145. — 1887. — 7 іюля. — С. 1—2.
- ↑ Похороны бывшаго городскаго головы И. А. Толли // Кіевлянинъ. — № 146. — 1887. — 8 іюля. — С. 2.