Ιβάν Πατσάικιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ιβάν Πατσαϊχίν)
Ιβάν Πατσάικιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ivan Patzaichin (Ρουμανικά)
Γέννηση26  Νοεμβρίου 1949
Mila 23
Θάνατος5  Σεπτεμβρίου 2021[1]
Emergency University Hospital Elias[2]
Αιτία θανάτουΚαρκίνος του στομάχου[3]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςκοιμητήριο Μπελού[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΡουμανία
Ύψος1,76 m Edit this on Wikidata
Βάρος79 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡουμανικά
Ρωσικά
Εκπαίδευσημεταπτυχιακό
ΣπουδέςNational Academy of Physical Education and Sport[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααθλητής καγιάκ
προπονητής
αξιωματικός
αθλητής του κανό[6]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΟλυμπιακό Τάγμα
Sport Merit Order
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιβάν Πατσάικιν [iˈvan paˈt͡sajkin], 26 Νοεμβρίου 1949 - 5 Σεπτεμβρίου 2021) ήταν Ρουμάνος προπονητής αγωνιστικού κανό και παλαίμαχος αθλητής κανό σπριντ. Συμμετείχε σε όλες τις σημαντικές διοργανώσεις μεταξύ του 1968 και του 1984, συμπεριλαμβανομένων πέντε συνεχόμενων Ολυμπιακών Αγώνων, και κέρδισε επτά ολυμπιακά μετάλλια (τα 4 χρυσά) και 22 μετάλλια παγκόσμιου πρωταθλήματος. Αυτό τον καθιστά τον πιο βραβευμένο Ρουμάνο αθλητή κανό όλων των εποχών. Αργότερα εργάστηκε ως προπονητής κανό, παρακολουθώντας πέντε επιπλέον Ολυμπιακούς Αγώνες υπό την ιδιότητα αυτή.[7] Το 1990 του απονεμήθηκε το Ολυμπιακό Τάγμα και το 2006 μια εθνική δημοσκόπηση τον συμπεριέλαβε στον κατάλογο 100 μεγαλύτερων Ρουμάνων όλων των εποχών.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πατσαϊχίν με την κόρη του μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984

Ο Πατσαϊχίν γεννήθηκε σε ρωσική Λιποβανική οικογένεια στο χωριό Μίλα 23 (σημερινό Κρισάν). Ο πατέρας του Βικόλ ήταν ψαράς και η μητέρα του Αλεξάνδρα ήταν κοσμηματοποιός. Ξεκίνησε να ασχολείται με το κανό σε μικρή ηλικία εμπνευσμένη από τον παππού του και αποφάσισε να κυνηγήσει μια καριέρα στο κανό αφού παρακολούθησε μια τηλεοπτική εκπομπή δύο αθλητών του κανό από το χωριό του, τους Βικόλ Καλαμπίτσιοβ και Σεργκέι Κοβαλιόφ, κερδίζοντας τον παγκόσμιο τίτλο του 1966 στο νταμπλ. Το 1967, σε ηλικία 18 ετών, μετακόμισε στην πρωτεύουσα Βουκουρέστι, όπου εντάχθηκε στο σύλλογο Ντιναμό. Ήδη το 1968 συμπεριλήφθηκε στην εθνική ομάδα και κέρδισε χρυσό μετάλλιο στη κωπηλασία μαζί με τον Κοβαλιόφ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, ο Πατσαϊχίν έσπασε το κουπί του σε έναν αγώνα. Ωστόσο κατάφερε να ολοκληρώσει τον αγώνα, συνεχίζοντας με την χρήση ενός κομματιού ξύλου που έβγαλε από το πάτωμα του κανό, και συμπεριλήφθηκε στην επανάληψη. Κέρδισε την επανάληψη και τον τελικό αγώνα. Στα νταμπλ συνεργάστηκε και πάλι με τον Κοβαλιόφ και τερμάτισε δεύτερος, με διαφορά μόλις 0,03 δευτερόλεπτα πίσω από τους νικητές.

Ο Πατσαϊχίν πέρασε όλη τη σταδιοδρομία του στη Ντιναμό, πρώτα ως εκπαιδευόμενος και διαγωνιζόμενος, κάνοντας κωπηλασία 4000 με 5000 χλμ. ανά έτος στην ακμή του, και στη συνέχεια ως προπονητής. Οι πιο διάσημοι εκπαιδευόμενοι του είναι οι ολυμπιονίκες Φλορίν Ποπέσκου και Μίτικα Πρικόπ. Ένα άγαλμα του Πατσαϊχίν είναι εγκατεστημένο έξω από το κεντρικό γραφείο της Ντιναμό. Εκτός από το κανό, ίδρυσε επίσης τον σύνδεσμο Ιβάν Πατσαϊχίν - Μίλα 23 και ξεκίνησε το εθνικό εγχείρημα Rowmania με στόχο την προώθηση του τουρισμού κληρονομιάς και άλλων υπαίθριων δραστηριοτήτων. Ο Πατσαϊχίν έχει τη δική του σειρά ρούχων από φυσικά προϊόντα.

Το 1976 ο Πατσαϊχίν παντρεύτηκε την Γκεοργκιάνα, μια γυναίκα που γνώρισε τον Αύγουστο του 1975. Έχουν μια κόρη, την Ιβόνα Βεατρίκη (γεννημένη γύρω στο 1979), η οποία εργάζεται στην Εθνική Επιτροπή Διαπίστευσης Νοσοκομείων.

Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αργυρό Ολυμπιακό Τάγμα (1990)
  • Τάγμα της Πιστής Υπηρεσίας (2000)
  • Τάγμα Αθλητικής Αξίας (ρουμανικά: Meritul Sportiv‎‎, 2008)
  • Στρατιωτική τάξη Ταξίαρχος (1 Δεκεμβρίου 2004)
  • Nihil Sine Deo (2010)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]