Θρησκεία στη Λευκορωσία
Η θρησκεία στη Λευκορωσία είναι παραδοσιακά η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία που υπάγεται στο Ρωσικό Πατριαρχείο. Στη χώρα υπάρχει μια σημαντική μειονότητα Ρωμαιοκαθολικών, καθώς και Αθέων, οι οποίοι τελευταίοι αποτελούν κληρονομιά της πολιτικής της σοβιετικής εποχής. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία που δημοσίευσε το 2011 το υπουργείο Εσωτερικών, το 48,3% των Λευκορώσων είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, το 41,1% είναι Άθρησκοι (άθεοι και αγνωστικιστές), το 7,1% είναι Ρωμαιοκαθολικοί και το 3,5% μέλη άλλων θρησκειών.[1]
Στατιστικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν το 1917 η Λευκορωσία διέθετε 2.466 θρησκευτικές κοινότητες, μεταξύ των οποίων 1.650 Ορθόδοξες, 127 Καθολικές, 657 Εβραϊκές, 32 Προτεσταντικές και αρκετές Μουσουλμανικές. Όταν η χώρα βρέθηκε στον έλεγχο του κομμουνιστικού καθεστώτος οι δραστηριότητες αυτών των κοινοτήτων περιορίστηκαν αυστηρά. Πολλές θρησκευτικές κοινότητες εξαφανίστηκαν και οι ηγέτες τους εξορίστηκαν ή εκτελέστηκαν. Υπόλοιπες κοινότητες βρέθηκαν κάτω από τη στενή εποπτεία της κυβέρνησης, προκειμένου να πετύχει και να προωθήσει τους δικούς της στόχους.[2][3]
Το 1993 μια λευκορωσική δημοσίευση ανέφερε τους αριθμούς των θρησκευτικών κοινοτήτων ως εξής: 787 Ορθόδοξες, 305 Καθολικές, 170 Πεντηκοστιανές, 141 κοινότητες Βαπτιστών, 26 Παλαιών Πιστών, 17 Αντβεντιστών της 7ης Ημέρας, 9 Αποστολικών Χριστιανών, 8 Καθολικών, 8 Νέων Αποστολικών, 8 Μουσουλμάνων, 7 Εβραίων και 15 άλλες θρησκευτικές κοινότητες.[2]
Μια έρευνα του Κέντρου Ερευνών Pew του 2015, βασισμένη σε δείγμα 1000 ατόμων, διαπίστωσε ότι το 94% από αυτούς δήλωσε ότι είναι Χριστιανοί, το 3% Άθρησκοι (κατηγορία που περιλαμβάνει Άθεους, Αγνωστικιστές και εκείνους που χαρακτήριζαν τη θρησκεία ως «τίποτα συγκεκριμένα»), ενώ το 3% ανήκε σε άλλες θρησκείες.[4] Οι Χριστιανοί χωρίστηκαν μεταξύ του 73% που δήλωσαν ότι είναι Ανατολικοί Ορθόδοξοι, του 12% που δήλωσαν Καθολικοί και του 9% που χαρακτηρίστηκαν Χριστιανοί άλλου δόγματος.[5]
Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και συνέχισε να παρακμάζει μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980 λόγω των κυβερνητικών πολιτικών, υποβλήθηκε μια μικρή αναγέννηση με την έναρξη της περεστρόικα και τον εορτασμό το 1988 των 1000 χρόνων του Χριστιανισμού στη Ρωσία. Το 1990 η Λευκορωσία ονομάστηκε εξαρχία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τμήμα της οποίας είναι η Λευκορωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 το 60% του πληθυσμού χαρακτηριζόταν ως Ορθόδοξο.[2]
Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι σοβιετικές πολιτικές προς την Καθολική Εκκλησία επηρεάστηκαν έντονα από την αναγνώριση μιας καθολικής εξωτερικής αρχής, του Πάπα, ως τον επικεφαλής της εκκλησίας, καθώς και από τους στενούς ιστορικούς δεσμούς της εκκλησίας στη Λευκορωσία με την Πολωνία. Το 1989 οι πέντε επίσημες καθολικές μητροπόλεις, οι οποίες υπήρχαν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και ήταν χωρίς επίσκοπο, αναδιοργανώθηκαν σε πέντε μητροπόλεις (που κάλυπταν 455 ενορίες) και στην Αρχιεπισκοπή Μινσκ και Μογκιλιόφ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τα ποσοστά των καθολικών στη Λευκορωσία κυμαίνονταν από 8% έως 20%. Μια εκτίμηση προσδιόρισε ότι το 25% των Καθολικών ήταν Πολωνοί. Η εκκλησία είχε ένα σεμινάριο στη Λευκορωσία.
Ελληνοκαθολικισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις αρχές του 2005, η Λευκορωσική Ελληνοκαθολική Εκκλησία είχε 20 ενορίες, εκ των οποίων οι 13 είχαν κρατική αναγνώριση. Το 2003 υπήρχαν δύο κοινότητες έκαστος στις πόλεις Μινσκ, Πόλατσκ και Βίτσεμπσκ και μια στις πόλεις Μπρεστ, Χρόντνα, Μογκιλιόφ, Μαλαντζιέτσνα και Λίντα. Οι πιστοί που προσέρχονται μόνιμα φτάνουν τους 3.000 ενώ 4.000 άλλοι ζούσαν εκτός του παστορικού εύρους των ενοριών. Σήμερα υπάρχουν 16 ιερείς και 9 σεμινάριοι. Υπάρχει ένα μικρό μοναστήρι στουδιτών στο Πόλατσκ. Η Λευκορωσική Ελληνοκαθολική Εκκλησία δεν έχει επίσκοπο. Ο αρχιμανδρίτης Σέργκιους Γκάγιεκ είναι ο Αποστολικός Επισκέπτης για την Ελληνοκαθολική Εκκλησία στη Λευκορωσία. Η λειτουργία γίνεται στα λευκορωσικά.
Προτεσταντισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αριθμός των προτεσταντών στη Λευκορωσία ήταν αρκετά μικρότερος σε σχέση με άλλους Χριστιανούς, αλλά οι αριθμοί τους έχουν αυξηθεί από τότε. Το 1917 υπήρχαν 32 προτεσταντικές κοινότητες, ενώ το 1990 είχαν αυξηθεί σε πάνω από 350.
Ιουδαϊσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πρώτες εβραϊκές κοινότητες στο έδαφος της Λευκορωσίας εμφανίστηκαν στα τέλη του 14ου αιώνα και ξεκίνησε να αυξάνεται μέχρι το Ολοκαύτωμα. Ζούσαν κυρίως στις πόλεις, ενώ οι σχεδόν 1.3 εκατομμύριο Εβραίοι στη Λευκορωσία το 1914 αποτελούσαν το 50 με 60% του αστικού πληθυσμού. Η σοβιετική απογραφή του 1989 κατέγραψε 142.000 Εβραίους ή το 1.1 του πληθυσμού, από τους οποίους πολλοί έχουν μεταναστέψει από τότε. Παρόλο που τα σύνορα της Λευκορωσίας άλλαξαν από το 1914 έως το 1922, ένα σημαντικό μέρος της πτώσης οφείλεται στους πολέμους (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος). Στα τέλη του 1992 υπήρχαν σχεδόν 70 εβραϊκοί οργανισμοί στη Λευκορωσία, εκ των οποίων οι μισοί ήταν εθνικού επιπέδου.
Ισλάμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη Λευκορωσία, οι Μουσουλμάνοι εκπροσωπούνται από μικρές κοινότητες Σουνιτών Τατάρων. Μερικοί από αυτούς είναι απόγονοι μεταναστών και αιχμαλώτων πολέμου που εγκαταστάθηκαν στη Λευκορωσία από την περιοχή του Βόλγα μετά τον 11ο αιώνα. Το 1997 υπήρχαν 23 μουσουλμανικές κοινότητες στη χώρα, από τις οποίες οι 19 βρίσκονταν στη δυτική Λευκορωσία.[6]
Νεοπαγανισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο παγανισμός στη Λευκορωσία εκπροσωπείται από το Ροντνοβέρι, το Σλαβικό νεοπαγανισμό.[7] Ο Ουλαντζιμίρ Σάτσεβιτς είναι αρχηγός τους.[7]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Religion and denominations in the Republic of Belarus» (PDF). Mfa.gov.by. Νοέμβριος 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Jan Zaprudnik and Helen Fedor. "Religion." Belarus (Country Study). Federal Research Division, Library of Congress; Helen Fedor, ed. Ιούνιος 1995. This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
- ↑ «About this Collection - Country Studies | Digital Collections | Library of Congress». Lcweb2.loc.gov. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ ANALYSIS (10 Μαΐου 2017). «Religious Belief and National Belonging in Central and Eastern Europe» (PDF). Pew Forum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2017.
- ↑ Religious Belief and National Belonging in Central and Eastern Europe: National and religious identities converge in a region once dominated by atheist regimes
- ↑ «World religions as represented in Belarus: Mohammedanism». Vneshintourist. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ 7,0 7,1 Aliaksiej Lastoŭski. Russo-centrism as an ideological project of Belarusian identity. In Belarusian Political Scene Review #1, 2011. p. 27 - quote: «[...] Another peculiar place where the ideas of russo-centrism are created and propagated is a series of international scientific and practical conferences held under the supervision of Uladzimir Sacevič. Sacevič himself leads social activities in several directions. He is the chairman of the "Human Ecology” Committee under the Belarusian Social and Ecological Union, a member of the Coordinating Council of the Union of Struggle for People’s Sobriety, and at the same time acts as the organizer of the Rodnovery (Slavic Neo-Pagan) movement in Belarus. Following the conferences’ results, digests under a characteristic name “The Slavic Veche” are published (in total, four such digests had been published by 2009). Selection of materials in these digests is very eclectic. There, one can find manifestos of Rodnovers/Neopagans [...]». Institute of Political Studies Political Sphere, Vytautas Magnus University.